همشهری آنلاین _ مریم قاسمی: پهلوان مرحوم «علی‌اکبر دانایی‌فر» از ساکنان قدیمی شهرک ولی‌عصر(عج) در منطقه ۱۸ از این دست آدم‌هاست. اگر به شهرک ولی‌عصر(عج) و انتهای خیابان شهید احمد حسینی بروید درست کنار بوستان نور به تابلو کوچه‌ای می‌رسید که نام پهلوان دانایی‌فر روی آن نوشته شده است. ساکنان محله هنگام عبور از این کوچه یاد و خاطره اسطوره پهلوانی و مردمداری را گرامی می‌دارند و برای شادی روحش فاتحه‌ای قرائت می‌کنند. .
این‌طور که اهالی برای‌مان تعریف می‌کنند مرحوم دانایی‌فر در زمان خودش از کشتی‌گیران مطرح تهران بوده و عناوین و مدال‌های فراوانی را از دست بزرگان رشته کشتی آن دوران گرفته است که یکی از آنها دریافت کاپ نقره از دست مرحوم «عبدالله موحد» اسطوره کشتی ایران در مسابقات کشوری سال ۱۳۴۶ است که در آن دوره به مقام دوم و نایب قهرمانی دست پیدا کرد.
- کشتی‌گیر دست به خیر و خادم اهل‌بیت(ع)
شهروندانی که به واسطه همسایگی و یا دوستی با پهلوان دانایی‌فر می‌توانند درباره اخلاق ومنش او حرف بزنند بسیارند. «محمدرضا حاج رئیسی» همسایه قدیمی پهلوان یکی از آنهاست. او عنوان می‌کند که مرحوم حاج علی‌اکبر
بسیار خوش‌اخلاق، مهربان و دست به خیر بود. اگر در کوچه و خیابان با او برخورد می‌کردیم و از موضوعی ناراحت بودیم چنان گرم و بامحبت صحبت می‌کرد که ناراحتی یادمان می‌رفت. اخلاقش این‌طور بود که تلاش می‌کرد با صحبت‌هایش به آدم‌های اطراف انرژی بدهد و غم و ناراحتی را از دل‌شان بیرون کند.
حاج رئیسی از دیگر ویژگی اخلاقی پهلوان دانایی‌فر صحبت می‌کند. می‌گوید: «او دست و دلباز و نیکوکار بود، به همین خاطر اگر متوجه می‌شد که همسایه و دوست و یا یکی از اهل محل گرفتاری مالی پیدا کرده، محترمانه و دور از چشم دیگران کمکش می‌کرد. در خانه پهلوان همیشه باز بود و اگر کسی برای کمک گرفتن از پهلوان به سراغش می‌رفت محال بود که دست خالی و مأیوس برگردد.»
این همسایه قدیمی از هیئت‌داری پهلوان در روزهای محرم نیز می‌گوید: «او درخانواده‌ای اصیل و مذهبی بزرگ شده بود. یکی از کارهایی که پهلوان دانایی‌فر با شور و عشق فراوان انجام می‌داد برپایی تکیه عزاداری برای شهادت امام حسین(ع) و یاران باوفایش بود. در دهه محرم دست از
کسب و کار می‌کشید و فقط به فکر خدمت‌رسانی به عزاداران حسینی و فراهم کردن اسباب و وسایل تکیه بود. از همان شب اول به‌عنوان خادم اهل‌بیت(ع) جلو تکیه می‌ایستاد و کفش عزاداران را تحویل می‌گرفت.»
- به ورزش گرای و بدو شو بلند
پهلوان علی‌اکبر دانایی‌فر زاده تهران بود و بسیاری از خصوصیات اخلاقی‌اش را می‌توان ریشه در اخلاق ومنش پهلوانان قدیم تهران دانست. افتاده و فروتن بود. در سلام گفتن همیشه پیشتاز بود و حتی اگر به کودکان و نوجوانان می‌رسید او ابتدا سلام می‌گفت و عقیده داشت این بچه‌ها به دلیل روح پاک و بی‌آلایشی که دارند باید مراقب رفتارمان باشیم. «محمد اسلامی» یکی از کاسبان قدیمی محله است و به واسطه ارتباطی که با خانواده مرحوم پهلوان دانایی‌فر داشته، می‌گوید: «به برکت حضور دانایی‌فر در محله ما تعداد بسیاری از نوجوانان، جوانان و حتی بزرگسالان به ورزش جذب شدند. پهلوان اگر می‌خواست جوانان سیگاری یا معتاد محله را وادار به ترک کند آنها را سرزنش نمی‌کرد، فقط با آنها با مهربانی حرف می‌زد تا راه را از بیراهه بشناسند. خودش آنها را به ورزش صبحگاهی می‌برد و آرام آرام لذت زندگی سالم را به آنها می‌چشاند. خیلی از خانواده‌ها سلامت فرزندان‌شان را در آن دوران مدیون پهلوان محله‌شان هستند.»
- ریش‌سفید و میاندار اهالی
به تعبیر «یدالله کریمی» خیاط قدیمی شهرک ولی‌عصر(عج) (ع) هر قدر پهلوان دانایی‌فر صاحب مدال و نشان‌های رنگی می‌شد به همان اندازه فروتنی‌اش بیشتر می‌شد و مردم کوچه و بازار او را متواضع‌تر می‌یافتند. این کاسب محله ادامه می‌دهد: «اهالی در وقت مشکل از او می‌خواستند به‌عنوان ریش‌سفید میانداری و چاره‌ای پیدا کند تا آرامش دوباره به محله برگردد.» وی می‌گوید: «وقتی پهلوان به رحمت خدا رفت جمعیت زیادی برای مراسم‌ترحیم و خاکسپاری آمده بودند. در بین آنها چهره‌های ورزشی، کشتی‌گیران و قهرمانان شناخته شده کشور دیده می‌شدند. اهالی به این صورت مراتب قدردانی خود را از او نشان دادند.»
- نام نیک پهلوان زنده است
«محمد فعال» یکی دیگر از اهالی و کاسبان خیابان شهید احمد حسینی شهرک ولی‌عصر(عج) است که می‌گوید: «پهلوان دانایی‌فر هیکل تنومند، بازوان قوی و قدرت بدنی بالایی داشت، اما همیشه از زور بازویش برای کمک کردن و دستگیری از مردم گرفتار و نیازمند استفاده می‌کرد. خیلی از شهروندان به‌ویژه نوجوانان محله نمی‌دانستند که او مجموعه‌ای از مدال‌ها و نشان‌های قهرمانی را دارد. زمانی که به رحمت خدا رفت و همه برای عرض تسلیت به خانه‌اش رفتند تازه پهلوان را شناختند.»
این کاسب هم‌محله‌ای می‌گوید: «گرچه او در دوران سالمندی قدرت جوانی‌اش را نداشت، اما حتی در این دوران ورزش را کنار نگذاشت و علاوه بر راه‌اندازی ایستگاه ورزش صبحگاهی در بوستان‌ها در مسابقات پرورش اندام پیشکسوتان ایران شرکت کرد و چندین عنوان قهرمانی و نایب قهرمانی به دست آورد.»
وی از مزار پهلوان علی‌اکبر دانایی‌فر که در محوطه امامزاده زید(ع) است، صحبت می‌کند و می‌گوید: «اهالی و ساکنان شهرک ولی‌عصر(عج) هر وقت برای زیارت امامزاده زید(ع) می‌روند حتماً به مزار پهلوان محله‌شان نیز سر می‌زنند، یادی از او و فاتحه‌ای نثار روح پاکش می‌کنند. شاید این کوچک‌ترین‌کاری باشد که در قبال کارهای خیرخواهانه او انجام می‌دهند که بسیار خوب است و نسل جدید از این طریق با بخشی از هویت اجتماعی و افراد تأثیرگذار محله‌اش آشنا می‌شود.»