با او درباره این موفقیت و همین‌طور زنگ پژوهش صحبت کردیم:
درباره این جشنواره و اینکه بچه‌ها چطور به جشنواره راه پیدا کردند، بگویید.
در مدرسه درسی به نام پژوهش داریم. در این کلاس، بچه‌ها در قالب گروه‌های ۳ تا ۵ نفره شروع به انجام کارهای تحقیقاتی و پژوهشی می‌کنند. امسال هم با وجود شیوع کرونا، زنگ پژوهش برقرار بود و بچه‌ها کارهای پژوهشی‌شان را انجام می‌دادند. نتایج این پژوهش‌ها به جشنواره ملی فرهیختگان فرستاده شد و بچه‌ها در این جشنواره شرکت کردند.
چطور این کار را از خانه انجام می‌دادند؟
بچه‌ها در این کلاس‌ها روش تحقیق و پروپزال‌نویسی را یاد می‌گیرند و متوجه می‌شوند یک تحقیق علمی و پیشرفته این نیست که از اینترنت مطلب جمع‌آوری کنند و به معلم تحویل بدهند. بنابراین، این کار را به‌صورت مجازی هم می‌توانستند انجام دهند. حتی برای آزمایش‌ها هم شبیه‌سازی شده بود و بچه‌ها می‌توانستند با وسایل در دسترس در خانه آزمایش‌های اولیه را انجام دهند. برای انجام آزمایش‌های تکمیلی هم من بچه‌ها را به دانشگاه می‌فرستادم و در آنجا آزمایش‌ها انجام می‌شد. شرایط سختی بود، اما بچه‌های ما ثابت کردند با تعطیلی مدرسه و مجازی شدن آموزش، پژوهش تعطیل‌بردار نیست.
جشنواره فرهیختگان جوان چطور جشنواره‌ای است؟
امسال سومین سالی بود که این جشنواره در سطح ملی برگزار می‌شد. از آنجا که مدرسه ما مدرسه پژوهش‌محور است و این مسئله برای بچه‌ها مهم است، به دنبال جشنواره‌های مختلف هستیم تا بچه‌ها بتوانند در آنها شرکت کنند. یکی از این جشنواره‌ها هم جشنواره فرهیختگان است. امسال ۲۲ تیم ۵ نفره از بچه‌های منطقه ۷ در آن شرکت کرند و مقام‌های یک تا ۳ را به دست آوردند. در این جشنواره، استادان دانشگاه‌ها کارهای پژوهشی بچه‌ها را بررسی و بچه‌ها از کارهای خودشان دفاع می‌کردند. البته در طول سال در مسابقه‌های دیگری هم شرکت کردیم، ولی در این جشنواره بود که ۱۲ رتبه برتر کشوری را به دست آوردیم.
به نظر می‌رسد در دوران کرونا این کار انرژی و انگیزه را هم به بچه‌ها برگردانده است.
بله. بچه‌ها از کارهای پژوهشی و آزمایش‌ها و ارائه‌شان فیلم می‌گرفتند و شور و حالی در آنها ایجاد شده بود. وقتی رتبه‌ها آمد و نتیجه خوب گرفتند، خستگی‌شان هم در رفت.