همشهری آنلاین_مژگان مهرابی: شکل‌گیری آن به شکل نوین و امروزی به اواخر دهه ۵۰ برمی‌گردد. اما نکته جالب اینکه هویت آن پیشینه چند صد ساله دارد و به عهد ناصری برمی‌گردد. موضوعی که شاید کمتر کسی از اهالی حکیمیه درباره‌اش اطلاع داشته باشد. این محله در سال‌های خیلی دور روستای سرسبز و خرمی به نام «چاهک» بوده و تا پیش از دوران قاجار به «میرزا محمد لواسانی» وزیر تعلق داشته و بعد از آن توسط «حکیم الممالک» خریداری و به «حکیمیه» تغییر نام پیدا کرده است. اما حکیم الممالک که بود و چطور حکیمیه را به وجود آورد، ماجرای جالبی دارد. آنطورکه در کتاب‌های تاریخ نوشته شده، «میرزا علی نقی حکیم‌الممالک» پسر «میرزا اسماعیل خان» بوده است.
میرزا اسماعیل خان، در واقع پیشخدمتی محمدشاه قاجار را می‌کرده است. از آنجاکه حکیم الممالک هم در فضای درباری پرورش پیدا می‌کند، پی تحصیل می‌رود و علم طبابت می‌خواند. بعد هم به‌عنوان مشاور سلطان و پزشک ناصرالدین شاه ادای دین می‌کند. او به دلیل قابلیتی که در نویسندگی و مترجمی داشته در دیگر فعالیت‌های دربار ورود پیدا می‌کند و به‌عنوان یکی از دولتمردان دوره قاجار شناخته می‌شود. اما شکل‌گیری حکیمیه، ماجرا از آنجا شروع شده که حکیم الممالک گذرش به روستای چاهک می‌افتد. اراضی این روستا که تا آن زمان خشک و بایر بوده را خریداری می‌کند و در نخستین گام، قنات‌ها و کاریزها را احیا کرده و شرایط آبادانی روستا را فراهم می‌کند. سپس باغ‌ها و عمارت‌های زیادی را در روستای چاهک ایجاد می‌کند و نام آن را به حکیمیه تغییر می‌دهد.
در واقع با این اقدامش منزلگاهی برای مسافرانی که قصر سفر به شهرهای شمالی و دماوند را داشتند به وجود می‌آورد. در کتاب «مرآت البلدان» آمده است: «در جلگه تهران در مشرق شهر و جنوب البرز، بین راه تهران به مازندران دهی بود بایر و خالی از سکنه، متعلق به ورثه میرزامحمد لواسانی وزیر که جناب میرزا علینقی حکیم‌الممالک و پیشخدمت‌باشی آن را ابتیاع و قنات آن را دایر نمود و باغی و عمارتی وآبادی در آنجا ایجاد کرد و حکیمیه‌اش نامید.» حکیم الممالک در سال ۱۳۲۱و در سن ۷۲ سالگی‌دار فانی را وداع گفته و بعد از فوت او «میرزا زین‌العابدین امام‌جمعه» این محله را خریده است.