هشمهری آنلاین _ حسن حسن‌زاده: از روزگاری که آبادی خوش‌آب و هوای رستم‌آباد، ییلاق اعیان و اشراف بود و خانه‌ها در محاصره باغ‌ها ساخته می‌شدند، سال‌های بسیاری گذشته و امروز رستم‌آباد هم به سرنوشت دیگر محله‌های بالای شهر دچار شده است. با توسعه ساخت‌وسازها در دهه‌های ۳۰ و ۴۰ به تدریج خانه‌های قدیمی این‌آبادی جای خود را به آپارتمان‌ها و خانه‌های نونوار دادند و این میان باغ‌های انبوه و سرسبز رستم‌آباد هم میدان را به این غول‌های سنگی باختند. با وجود این، رستم‌آباد هنوز هم کوچه‌ها و خیابان‌ها پردار و درختی دارد که قدم زدن در آن یاد و خاطر آن روزهای طلایی را برای اهالی قدیمی محله زنده می‌کند. اگرچه دیگر از باغ‌های پرشمار رستم‌آباد خبری نیست اما در دل کوچه گرکانی می‌شود از آخرین یادگاری آن دوران سراغ گرفت.
درختان قدبرافراشته و چنارهای باغ آسیه که عابران و رهگذران را از پشت حصار دید می‌زنند، آخرین بازماندگان آن روزهای خاطره‌انگیزند. باغ ۴ هزارمترمربعی کوچه گرکانی میان اهالی رستم‌آباد به باغ آسیه معروف است. «محمدرضا غفاری» یکی از اهالی قدیمی رستم‌آباد درباره علت نامگذاری این باغ قدیمی می‌گوید: «باغ‌های آسیه در گذشته سبزتر بود. اگرچه دیگر از قناتی که در دل باغ جاری بود خبری نیست و بسیاری از درختان باغ هم به تدریج خشک شدند اما هنوز هم باغ آسیه و درختانش اهالی را به یاد روزهای گذشته محله می‌اندازد؛ روزگاری که آسیه خانم سرایدار این باغ وقفی بود و به تنهایی در آلونک انتهای باغ زندگی می‌کرد. اهالی قدیمی رستم‌آباد نام آسیه خانم را روی این باغ گذاشتند و اگرچه سال‌ها از فوت او می‌گذرد اما هنوز این اسم میان اهالی محله رایج است.»