همشهری آنلاین _ مژگان مهرابی: این محله در بین بزرگراه‌های شهید زین الدین، شهید سلیمانی و شهید صیادشیرازی قرار گرفته و از این‌رو مکان مناسبی برای زندگی یا درآمدزایی است. به گفته قدیمی‌های محله، اینجا در سال‌های دور، روستای کوچکی بوده و خارج از محدوده شهری قرار داشته که به مرور زمان با گسترش شهرنشینی از بافت روستایی خارج و به پایتخت وصل شده‌است.
اما شکل‌گیری آن و معروف شدنش به کاظم‌آباد داستان جالبی دارد که شنیدنش خالی از لطف نیست. این‌طور که در کتاب مرات البلدان نوشته شده، میرزا کاظم خان نظام‌الملک فرزند میرزا آقا خان نوری صدراعظم ناصرالدین شاه، به دلیل خوش خدمتی‌هایی که انجام می‌دهد نور چشمی ناصرالدین شاه می‌شود تا جایی که شاه خواهرش را به عقد او در می‌آورد. میرزا کاظم‌خان هم به دلیل موقعیت اجتماعی و تمکن مالی، روستای کوچکی که در شمال شرق پایتخت قرار داشته را به تملک خود در آورده و نام کاظم‌آباد را روی آن می‌گذارد. وجود قنات‌های پرآب عامل مهمی برای سرسبزی روستای کاظم‌آباد بوده و این دهکده کوچک بیشتر از آنکه از بافت مسکونی بهره‌مند باشد دارای باغ‌ها و زمین‌های زراعی بوده است. با افزایش جمعیت و توسعه پایتخت، روستای کاظم‌آباد خرمی خود را از دست داده و کم‌کم شکل و نمای شهری به خود می‌گیرد.
البته تا قبل از سال ۱۳۳۵، دولت وقت مجوزی برای ساخت‌وساز در این خطه را نمی‌دهد اما بعد از آن، با توجه به نیاز شهروندان برای داشتن یک سرپناه، اراضی روستای کاظم‌آباد با قیمت مناسب و ارزان در اختیار مردم کم درآمد قرار می‌گیرد. ساختمان‌سازی در مدت زمان کمی روند رو به رشدی به خود می‌گیرد و تا دهه ۵۰ این روستا، با عنوان محله بخشی از شهر می‌شود. البته درباره شکل‌گیری محله کاظم‌آباد روایت دیگری هم نقل می‌کنند و اینکه صاحبان اصلی زمین‌های این محدوده، خانواده خواجه نوری بودند که زمین‌ها را تقسیم و به مردم واگذار می‌کنند. در حال حاضر مهم‌ترین خیابان‌های این محله هاشم‌آباد و شهید رحیمی است که ساکنانش نقش مهمی در رشد اقتصادی محله دارند.