همشهری آنلاین_فاطمه عسگری نیا: یکی خبر از تکرار آموزش از راه دور مدارس می‌دهد، دیگری خبر از بازگشایی مدارس از آبان‌ماه امسال؛ مسئله‌ای که باعث شده اکثر خانواده‌ها با نوعی سردرگمی و آشفتگی فکر و خیال به استقبال مهرماه کرونایی بروند.
از سوی دیگر، افزایش سرسام‌آور قیمت‌های نوشت‌افزار و ابزار آموزش مجازی، برخی خانواده‌ها را در تصمیم‌گیری درباره ادامه تحصیل دانش‌آموزانشان مردد گذاشته است. موارد یادشده از جمله موضوعات و مشکلاتی است که باعث شده تا از شور و حال دلنشین آغاز مهر در شهر خبری نباشد.
برخلاف هر سال که خیابان‌ها و محله‌های شهر سرشار از شور و شوق خانواده‌ها و دانش‌آموزان برای شروع سال تحصیلی جدید بود، متأسفانه امسال هم مانند سال گذشته خبری از این شور و شوق شروع فصل مدرسه‌ها نیست و خانواده‌ها در بلاتکلیفی بزرگی به سر می‌برند.
«احسان حقیقت‌جو» پدر یک دانش‌آموز ۱۴ ساله است که سال پیش به خاطر شرایط اقتصادی پیش روی خانواده نتوانست فرزندش را برای شرکت در دوره‌های مجازی مدرسه آماده کند: «دخترم یک سال عقب افتاد، چون گوشی تلفن همراه نداشتیم که توانایی نصب برنامه‌های آموزشی و شاد را داشته باشد. این تلخ‌ترین اتفاق برای من در طول زندگی‌ام بود. از یک طرف، کرونا کسب و کارمان را تعطیل کرد و از سوی دیگر، فرزندم را خانه‌نشین.»
قبل از اینکه از کار بیکار شود، او یک کارگر روزمزد در یک رستوران بود، اما با تعطیلی مستمر رستوران، او و دیگر دوستانش هم از کار بیکار شدند: «امیدوار بودم امسال با بازگشایی مدارس امکان ادامه تحصیل دخترم فراهم شود، اما متأسفانه گویا دوباره همان وضع است و با توجه به قیمت‌های روز موبایل و تبلت، ادامه تحصیل بچه‌های ما به یک حسرت و آرزو تبدیل می‌شود.»
- شهریه‌ها همچنان برقرار است
دومین مهرماه است که کرونا خانواده‌ها را به جای نوشت‌افزارفروشی و کیف‌فروشی‌ها روانه بازار موبایل کرده، اما مگر قیمت‌های سرسام‌آور اجازه خرید می‌دهد. «حسین مهدوی» همراه پسر نوجوانش در بازار علاءالدین دنبال یک گوشی دست دوم می‌گردد، اما گوشی‌های کارکرده هم در قیمت، چیزی کم از گوشی‌های نو ندارند.
او می‌گوید: «بلاتکلیفیم. سال گذشته با گوشی من درس خواند، اما این شرایط برای هردو ما سخت بود. تکرار این روند قطعاً به صلاح خانواده‌ها نیست. بچه‌ها مدرسه نمی‌روند، اما هزینه‌های مدارس سرجایش است. سال گذشته بعد از ثبت‌نام پسرم در یک مدرسه دولتی، روز اول مهر اعلام شد مدرسه دولتی تبدیل به مدرسه هیأت‌امنایی شده است و باید به ازای یک سال حضور فرزندم در مدرسه مبلغی حدود ۸۰۰ هزار تومان را پرداخت کنم. یک سال تمام بچه‌های ما مدرسه نرفتند، اما این هزینه‌ها را پرداخت کردیم.»
گلایه‌های خانواده بابت پرداخت هزینه‌های مشارکتی مدارس در سالی که بچه‌ها در مدرسه حضور نداشتند زیاد است. «الهام جلالی‌فرد»، ساکن منطقه ۱۰، می‌گوید: «نه معلمان در مدراس حضور داشتند نه دانش‌آموزان، اما ۷۵۰ هزار تومان شهریه مدرسه سرجایش بود و از ارائه کارنامه دانش‌آموزان قبل از تسویه کامل خودداری می‌کردند. بدون اینکه شرایط اقتصادی خانواده‌ها در نظر گرفته شود در این یک سال همه سختی‌های آموزش از راه دور بر شانه ما بود، از تأمین اینترنت گرفته تا تأمین لوزام جانبی و گوشی و... و. کسی هم پاسخگو نبود که این کمک هزینه مدرسه بابت چیست؟»
- الزام به خرید لباس فرم مدرسه!
الزام به خرید لباس فرم مدرسه در سالی که مدرسه تعطیل بود، گلایه دیگر خانواده‌هاست.
«یوسف مرادی»، از اهالی محله جمهوری، می‌گوید: «سال گذشته با وجود اعلام آموزش از راه دور از سوی مدارس، تمام دانش‌آموزان ملزم به تهیه لباس فرم شدند و این رویه امسال هم تکرار شده است. مدرسه‌ای که معلوم نیست در سال تحصیلی جدید به‌صورت حضوری برگزار می‌شود یا خیر، نباید چنین الزاماتی داشته باشد.»
- سکوت آموزش و پرورش
در حالی که تلاش‌های ما برای گفت‌وگو با مسئولان آموزش و پرورش مستقر در پهنه مرکز راه به جایی نبرد و مسئولان ترجیح دادند به جای شفاف‌سازی و توضیح مسائل برای خانواده‌ها، فعلاً سکوت اختیار کنند و همه مسائل را به زمان بسپارند، مدیرکل دفتر سلامت و تندرستی وزارت آموزش و پرورش اعلام کرد قطعاً خبری از بازگشایی مدارس در مهرماه امسال نیست!
به گفته «محمدمحسن بیگی» بازگشایی مدارس در آبان‌ماه هم بستگی به وضعیت همه‌گیری ویروس کرونا و تصمیمات ستاد مقابله با کرونا دارد. به گفته او، در یک سال اخیری که مدارس به خاطر کرونا تعطیل بوده‌اند، اغلب برنامه‌های بهداشتی مدارس هم ابتر مانده‌اند، از دندانپزشکی گرفته تا طرح‌هایی مانند توزیع قرص آهن میان دختران و...، اما نیاز امروز مدارس ما اتاق‌های بهداشت در مدارس است تا در صورت بازگشایی مدارس به محل توزیع اقلام بهداشتی از قبیل ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده بین دانش‌آموزان تبدیل شود. این مسئله هم خود چالش بزرگی برای آموزش و پرورش خواهد بود، چراکه ۷۰درصد مدارس از داشتن نیروی کارشناس بهداشت یا همان مربی بهداشت محرومند و حتی در صورت ایجاد اتاق‌های بهداشت، نیرویی برای اداره آن نیست.
- توصیه فعالان حقوق کودک /آموزش و پرورش هرچه زودتر تکلیف را روشن کند
«سیما ضرابی»، از فعالان حقوق کودک، معتقد است تعطیلی مدارس و افزایش هزینه‌های زندگی در دو سال اخیر باعث شد تا بخش زیادی از دانش‌آموزان ما به جمع کودکان‌کار بپیوندند. او می‌گوید: «بخش زیادی از کودکان‌کار امروز، سال‌های پیش پشت میز و نیمکت‌های مدرسه بودند. خیلی از این بچه‌ها با تلاش فعالان حقوق کودک پایشان به مدرسه باز شده بود و تعطیلی مدارس هرچه را رشته بودیم پنبه کرد.
ناتوانی خانواده‌ها در تأمین هزینه‌های تحصیلی باعث شده تا فقط بچه‌های قشر متوسط به بالا امکان ادامه تحصیل داشته باشند و این زنگ خطر بزرگی در جامعه است.» او در ادامه با اشاره به تلاش خیّران و تشکل‌های مردم‌نهاد در تأمین گوشی و تبلت مورد نیاز دانش‌آموزان نیازمند ادامه می‌دهد: «درست است بخش قابل‌توجهی از بچه‌ها از این مسیر توانستند سال تحصیلی را درس بخوانند، اما کم نبودند خانواده‌ها و دانش‌آموزانی که به ظاهر نیازمند نبودند و کسی نه صدایشان را شنید نه برای درس خواندنشان تلاش کرد.
آنها از تحصیل جا ماندند و از جامعه دل‌زده شدند. بهتر است آموزش و پرورش هرچه زودتر تکلیف را روشن کند تا حامیان دانش‌آموزان بدانند در راستای تأمین گوشی و تبلت برنامه‌ریزی کنند یا نوشت‌افزار و کیف و لباس! » دغدغه‌های سال جدید تحصیلی از جنس دیگری است. دیگر کسی نه شوق و ذوق خریدن کیف و کوله‌های رنگی را دارد نه در نوشت‌افزارفروشی‌ها اقلام و وسایل خریدار چندانی دارند. دنیای مجازی و تجهیز به ابزاری برای ورود به این دنیا آمال این روزهای دانش‌آموزان قشر ضعیف است، بچه‌هایی که نه در دل روستایی دور افتاده‌اند نه منطقه محروم، بلکه در مرکز همین شهر حاضرند، اما از تحصیل بازمانده‌اند.