در طول 8 سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران تمامی دنیا از کمک به عراق در این جنگ به صورت مکرر دریغ نکردند. نقض حقوق بینالملل هم از سوی خود دولت عراق صورت میگرفت که از سلاحهای شیمیایی و میکروبی در جنگ استفاده میکرد و هم از سوی کسانی که دولت عراق را با این گونه سلاحهای ممنوعه مجهز میکردند.
در تاریخ 7 و 8 تیرماه 1366، هواپیماهای بمب افکن عراقی با بمبهای شیمیایی به 4 نقطه پر ازدحام و متراکم جمعیتی شهر سردشت حمله کردند و زن و کودک و خرد و کلان مردم بیگناه آن شهر و اطراف آن را آماج گازهای کشده و دهشتناک شیمیایی قراردادند.
دردمندتر آن است که این حملات از چشم جهانینان پوشیده ماند. رسانههای غرب که دول آنها تامینکننده این سلاحهای مرگآفرین بودند؛ به عدم انعکاس این حقایق دردناک و کتمان آن پرداختند.
حملات شیمیایی این رژیم علیه سربازان ایرانی در طول جنگ همواره ادامه یافت و این امر در حالی بود که دولت عراق خود به تنهایی توان ساخت سلاحهای میکروبی و شیمیایی را نداشت.
دولت آمریکا در چراغ سبز دادن به کشورهای اروپایی و ارسال فناوری این گونه سلاحها به طور غیرمستقیم و مستقیم مرتبا حقوق بینالملل را در ممنوعیت تولید و تکثیر و استفاده از سلاحهای شیمیایی و میکروبی نقض کرد.
در همین رابطه رسانههای غربی در بسیاری موارد به دست داشتن در تجهیز عراق به سلاحهای شیمیایی، میکروبی و هستهای اعتراف کردهاند.
منبع مورد استفاده برای این مدخل