در جهان امروز، بخش حمل و نقل از جمله بخش‌های زیربنایی اقتصاد هر جامعه است که علاوه بر تحت تأثیر قراردادن فرآیند توسعه اقتصادی، خود نیز در جریان توسعه دچار تغییر و تحول می‌شود.
حمل و نقل، با ایفای نقش رابط میان بازار مصرف، به مثابه پایه‌های پلی است که بخش‌های مختلف جوامع با عبور از روی آن، به سمت توسعه پایدار حرکت می‌کنند.
صنعت نوپای حمل و نقل در جمهوری اسلامی ایران، دورانی پرفراز و نشیب را پشت سرگذاشته که ویژگی اصلی آن تلاش برای دستیابی به جایگاهی والاتر و فردایی بهتر است.
در تاریخ تحولات این صنعت در کشورمان، روزها و ایام سرنوشت‌سازی بوده‌اند که نقش تعیین‌کننده‌ای در شکل‌گیری و انسجام شبکه حمل و نقل کشور داشته‌اند.
۲۶ آذر سال ۱۳۶۲ یادآور چنین ایامی است که در آن حضرت امام خمینی (ره)، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، فرمانی در زمینه اعزام کامیون‌ها به بنادر جنوبی برای تخلیه کالاهای وارداتی و مایحتاج مردم صارد کردند.
در پی این فرمان، کامیونداران سراسر کشور، آمادگی خود را برای تخلیه بنادر و حمل و نقل مواد ضروری مورد نیاز مردم اعلام کردند.
۱۴ سال پس از صدور فرمان امام راحل (ره)، در سال ۱۳۷۶ به پیشنهاد وزارت راه و ترابری و برای آگاه‌سازی هرچه بیشتر جامعه با نقش و جایگاه بخش حمل و نقل، روز ۲۶ آذر ماه از سوی شورای فرهنگ عمومی، به عنوان روز حمل و نقل شناخته شد.
روز حمل و نقل، روز قدردانی از خدمات ارزشمند رانندگان و سایر دست‌اندرکاران و شاغلان بخش حمل و نقل کشور و فرصتی مناسب برای بازنگری نیازها و مشکلات این بخش است.
منبع مورد استفاده برای این مدخل
