همشهری محله : مهدی اسماعیل پور:صادق‌آبادی یکی از همان رزمنده‌های معتقد و مقید دوران دفاع‌مقدس است که با وجود جراحت‌های متعدد از دوران جنگ و جانبازی، هنوز هم فعال است و دغدغه‌های فرهنگی و اجتماعی‌اش موجب شده است تا همچنان در جبهه‌ای از جنس دیگر، فعال و پای کار باشد. او نگران تهاجم فرهنگی و تأثیر آن بر روی نسل جوان است. به‌ویژه در محله قدیمی و ریشه‌دار خود یعنی وردآورد. باب شدن برخی رفتارها تحت تأثیر فرهنگ غربی از جمله سگ‌گردانی در معابر و بوستان‌ها، سبب رنجش خاطر این رزمنده جانباز و فعال اجتماعی شده است. هم‌چنین ساخت‌وسازهای بی‌رویه را دلیلی می‌داند که سبب شده تا محله‌های اصیل و قدیمی مانند وردآورد با برخی مشکلات و چالش‌های فرهنگی روبه‌رو شوند. صادق‌آبادی برج‌ها را دیواری بین فرهنگ‌ها می‌داند که ارتباط همسایه‌ها و صمیمیت را به حداقل رسانده است.
مصطفی صادق‌آبادی، رزمنده بسیجی و جانباز دوران دفاع مقدس، سال‌ها است به‌عنوان معتمد و رابط «بنیاد شهید» با خانواده شهدای محله وردآورد و شهر «قدس» در ارتباط است. این فعال اجتماعی درباره سابقه حضورش در جبهه به همشهری محله می‌گوید: «متولد سال ۱۳۴۱ در وردآورد هستم و از همان زمان تاکنون در این محله سکونت دارم. سال ۱۳۶۱ که تقریباً ۲۰ سالم بود، به‌عنوان بسیجی عازم جبهه شدم. ۳ بار سابقه مجروح شدن و جانبازی دارم. نخستین بار در اوایل سال ۱۳۶۱ در عملیات «خرمشهر»، دومین بار در اواخر همان سال در عملیات «خیبر» و سومین بار در اواخر سال ۱۳۶۲ در عملیلت «محرم» مجروح شدم.»
- درد دل‌های خانواده شهدا
صادق‌آبادی درباره فعالیت‌های اجتماعی‌اش این‌گونه توضیح می‌دهد: «یکسری از فعالیت‌هایم در قالب بسیج محله است که به‌عنوان رابط و معتمد بنیاد شهید به خانواده شهدای وردآورد و شهر قدس سرکشی می‌کنم. کار ویژه‌ایی انجام نمی‌دهم که نام فعال اجتماعی را بر روی من بگذارند، هرکاری که انجام داده‌ام و انجام می‌دهم، تنها انجام وظیفه و عمل به وظایف دینی است. پای صحبت‌ها و درد دل‌های خانواده شهدا می‌نشینم و به منزل آنها سرکشی می‌کنم و اگر مشکل، گلایه و کم و کسری داشته باشند به مسئولان بنیاد شهید منتقل می‌کنم.» او درباره مهم‌ترین مشکلات خانواده شهدا و گلایه‌های آنها می‌گوید: «با توجه به اینکه به‌عنوان معتمد به منزل خانواده شهدا می‌روم و پای درد دل آنها می‌نشینم، گمان می‌کنم درست نباشد که درد دل‌های آنها را در رسانه‌ها مطرح کنم.
اما به چند مورد کلی اشاره می‌کنم. از جمله کمبود و نبود امکانات ورزشی در محله، هرچند این موضوع تنها ویژه خانواده شهدا نیست و شامل همه اهالی محله می‌شود. امکانات ورزشی در وردآورد اندک است. با توجه به محدودیت‌های «کرونایی» و پروتکل‌های بهداشتی، رفت‌وآمد مردم به خانه یکدیگر از جمله خانواده شهدا کمتر شده است. برخی از خانواده شهدا از اینکه به دلیل شیوع کرونا مردم و همسایه‌ها کمتر از گذشته به آنها سر می‌زنند، گلایه و درددل‌هایی داشتند.»
- ساخت‌وسازها، بافت قدیمی محله را تهدید می‌کند
صادق‌آبادی وردآورد را محله‌ای اصیل و بومی می‌داند و می‌گوید: «این محله بافت قدیمی دارد. در سال‌های گذشته مردم محله با هم دوست و آشنا بودند و با یکدیگر ارتباط نزدیکی داشتند. متأسفانه در سال‌های گذشته این ارتباطات با برج‌سازی و آپارتمان‌سازی‌های بی‌رویه و ورود افراد جدید و غریبه درحال تغییر است و کسانی از نقاط مختلف به اینجا آمده‌اند که فرهنگ و رفتارشان با محله و مردم بومی‌اش سازگاری ندارد. برای مثال، می‌توانم به ظهور پدیده سگ‌گردی در محله اشاره کنم.
کسانی را در معابر و بوستان‌های وردآورد می‌بینیم که با سگ در بین مردم می‌آیند و این موضوع برای مردم بومی و اصیل محله پذیرفتنی نیست. در این‌باره لازم است که هم کار فرهنگی صورت بگیرد و هم قانون سفت و محکم اجرا شود. یعنی وقتی قانون می‌گوید: «ورود حیوانات به داخل بوستان‌ها یا سگ گردانی در معابر عمومی ممنوع است.» باید جلو این کار گرفته شود. در کنار رعایت بی‌کم و کاست قانون، هم کار فرهنگی و هم آموزش، اطلاع‌رسانی و ترویج امر به معروف و نهی از منکر بسیار مؤثر است. البته برای ترویج فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر لازم است تا مسئولان برنامه‌ریزی کنند و حمایت قانونی انجام دهند.»
- لزوم ترویج فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر در جامعه
صادق‌آبادی درباره لزوم فعالیت اجتماعی و فرهنگی رزمندگان دوران دفاع‌مقدس و تأثیر آن بر جامعه می‌گوید: «همه رزمندگان دوران دفاع‌مقدس دغدغه انقلاب، دین و کشور دارند و هرکدام به فراخور وضعیت و موقعیت خود فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی انجام می‌دهند. در محله ما برخی از رزمندگان دوران دفاع‌مقدس در قالب بسیج یا گروه‌های جهادی و هیأت‌های مذهبی در مناسب‌های دینی، حضور فعال و مسئولانه‌ایی دارند. در وردآورد چهره‌هایی مانند شهید «حاج حسین اسداللهی» برای من و به‌ویژه جوانان محله، الگوست و حتی نام و یادش برای وردآورد منشأ خیر و برکت است. برای فرهنگسازی در جامعه، تنها داشتن فعالیت کافی نیست و باید فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر در کشور نهادینه شود و لازمه این کار حمایت مسئولان از این موضوع است.»