به گزارش همشهری آنلاین، ایسنا به نقل از تکاکسپلوریست، این حسگر پوشیدنی جدید میتواند سطوح قند خون یا گلوکز را در عرق تشخیص دهد.
دانشمندان ابتدا این دستگاه را با مادهای به نام شبکه لیزر القایی (LIG) ساختند. "شبکه لیزر القایی" مادهای متشکل از لایههای کربن با ضخامت اتمی است که در اشکال مختلف قرار گرفتهاند. این ماده رسانایی بالایی دارد و ساخت آن سریع است. بنابراین به نظر میرسید این ماده برای ساخت چنین حسگری مناسب باشد اما یک مشکل وجود داشت.
"هانیو چنگ"، از دپارتمان علوم مهندسی و مکانیک دانشگاه پنسیلوانیا میگوید: چالش ما این بود که شبکه لیزر القایی اصلا نسبت به قند خون حساس نیست بنابراین ما باید مادهای حساس به قند را روی آن قرار میدادیم.
دانشمندان از نیکل به عنوان مادهای حساس به گلوکز استفاده کردند. آنها نیکل را با طلا ترکیب کردند تا خطر احتمالی بروز واکنش آلرژیک را کاهش دهند. دانشمندان خاطرنشان کردند: شبکه لیزر القایی با آلیاژ نیکل-طلا قادر به تشخیص مقادیر کم قند خون در عرق روی سطح پوست بود. این آلیاژ به دانشمندان امکان حذف آنزیمهایی را داد که در سایر دستگاهها مورد استفاده قرار میگیرند. این آنزیمها با گذشت زمان و با تغییر دما تجزیه میشوند.
حل بزرگترین مشکل دیابتیها یا یک دستبند هوشمند: اندازهگیری ۲۴ ساعته قند خون بدون سوزن زدن
"چنگ" میگوید: داشتن مادهای با حساسیت بالا به اولویت ما بود. عرق مقادیر کمی قند نسبت به خون در خود دارد با این حال همچنان ارتباط قوی بین قند موجود در عرق و خون وجود دارد. اگرچه غلظت قند در عرق صد برابر کمتر از خون است اما این دستگاه به اندازهی کافی حساس به گلوکز است و میتواند با دقت سطح قند در عرق را اندازهگیری کرده و غلظت آن در خون را نمایان کند.
دانشمندان همچنین محفظه میکروسیالی به این شبکه لیزر القایی متصل کردند. این محفظه امکان انجام حرکاتی کششی را فراهم میکند و عرق را به محلولی منتقل میکند که در آن مولکولهای قند و محلول، ترکیباتی ایجاد میکنند که با آلیاژ واکنش میدهد. این واکنشها باعث ایجاد سیگنالهای الکتریکی و مشخص شدن غلظت قند در عرق میشوند.
در طول آزمایش، دانشمندان از چسبی سازگار با پوست استفاده کردند تا این دستگاه چندبار مصرف را به بازوی یک داوطلب، یک و سه ساعت پس از صرف غذا بچسبانند. از این فرد خواسته شد تا برای ایجاد عرق، به فعالیتهای بدنی بپردازد. پس از گذشت دقایقی از نمونهبرداری محققان متوجه کاهش قند خون در طول اندازهگیری اول تا دوم شدند. دادههای این دستگاه توسط دستگاههای موجود در بازار مورد ارزیابی قرار گرفته و تایید شد.
اکنون دانشمندان به دنبال بهبود این دستگاه هستند و میخواهند این فناوری را برای نظارت بر سایر نشانگرهای زیستی بدن گسترش دهند.