همشهری آنلاین _ مژگان مهرابی : طبق تحقیقات صورت گرفته، سهم ۴۸۰ هزار نفر جمعیت تکه هشتم پایتخت از سرانه بهداشت و درمان تنها ۴۳ درمانگاه و یک بیمارستان خصوصی است. درمانگاه‌ها تسهیلات چشمگیری ندارند و خدمات ویژه‌ای هم نمی‌توانند ارائه دهند. همه امکانات درمانی آنها به پانسمان و تزریقات و حضور چند پزشک خلاصه می‌شودو شهروندان برای درمان‌های تخصصی یا انجام جراحی باید به بیمارستان خصوصی انصاری مراجعه کنند. نکته اینجاست که هزینه‌های این مرکز درمانی با شرایط اقتصادی اهالی منطقه همخوانی ندارد و همین امر مخارج سنگینی روی دست آنها می‌گذارد. به گفته «محسن حدادی»، دبیر شورایاری منطقه، اهالی بارها اعتراض خود را مطرح کرده و خواستار تأسیس یک بیمارستان دولتی شده‌اند. پیشنهادهایی هم از سوی معتمدان محله در این‌باره به شهرداری و وزارت بهداشت ارائه شده که همه آنها بی‌نتیجه مانده است.
تنها بیمارستان خصوصی منطقه در خیابان شهید ثانی است؛ بیمارستانی نسبتاً بزرگ که به تازگی بلوک زایمان و مرکز دیالیزش فعال شده است. به گفته «منصوره هاشم‌زاده» یکی از اهالی، این بیمارستان تا ۲ دهه پیش درمانگاه کوچکی بوده و به مرور زمان توسعه پیدا کرده است: «قبلاً به درمانگاه شبانه‌روزی یا ۴۶ متری معروف بود. صاحبش هم دکتر انصاری بود. یک اتاق برای کارهای تزریقات و پانسمان داشت. کم‌کم طبقه بالای درمانگاه را ساختند و چشم‌پزشک و دکتر اطفال و پوست آوردند. بعد کم‌کم خانه‌های اطراف را خریدند و به درمانگاه اضافه کردند. الان هم که شده بیمارستان. بخش بستری و جراحی‌اش تازه راه‌اندازی شده است. سر کوچه بیمارستان را با میله مسدود کرده‌اندتا کسی نتواند ماشین ببرد. مردم هم ماشین خود را در پیاده‌رو پارک می‌کنند. این هم شده مصیبتی برای ما.»
- گلایه از مخارج سنگین
حق با بانوی سالمند است. کوچه منتهی به خیابان اصلی (۴۶ متری نارمک) مسدود شده و هیچ خودرویی نمی‌تواند وارد آن شود. ورودی بیمارستان سمت راست کوچه قرار دارد. داخل سالن انتظار بیماران زیادی نشسته‌اند. بخش پذیرش شلوغ است. یکی از بیماران بانویی است که به علت درد عصب سیاتیک به اینجا آمده است: «منتظرم تا پسرم داروهایم را از داروخانه بگیرد. ۵۰۰ هزار تومان برای یک ویزیت و یک سرم پرداخت کرده‌ام.» خانم دیگری که کنار او نشسته این گفته را تأیید می‌کند و متذکر می‌شود که اگر مردم مجبور نباشند به اینجا نمی‌آیند. او خودش را «سیمین خوانساری» معرفی می‌کند: «هر کس می‌آید کلی خرج بیهوده روی دست او می‌گذارند. هرنوع بیماری‌ای که داشته‌باشی باید سرم بزنی. خدا به کسی که بیمه تکمیلی ندارد رحم کند.»
- بیمار اورژانسی پشت ترافیک
اغلب بیماران از مخارج سنگین بیمارستان گله‌مند و دلخورند که چرا منطقه ۸ بیمارستان دولتی ندارد. «ایمان صفایی» یکی از آنهاست: «مردم این منطقه قشر متوسط جامعه هستند. توان مالی محدودی دارند و در بسیاری موارد مجبورند بیمار خود را به بیمارستان دولتی در دیگر مناطق ببرند. نزدیک‌ترین بیمارستان دولتی به اینجا، بوعلی و امام حسین(ع) است؛ چندین کیلومتر با اینجا فاصله دارند. خدا نکند اتفاقی اورژانسی رخ دهد و بیمار نیازمند ثانیه‌ها باشد و دنبال یک بیمارستان دولتی؛ با ترافیک سرسام‌آور خیابان‌های این منطقه، تا بیمار به اینمراکز درمانی برسد کار از کار گذشته است.»
دبیر شورایاری منطقه ۸
- منتظر پاسخیم
«محسن حدادی»، دبیر شورایاری منطقه، از درددل شهروندان و مشکلات مربوط به نبود بیمارستان دولتی در منطقه آگاه است: «در جای جای منطقه ۶، بیمارستان دولتی و خصوصی وجود دارد. در صورتی که در منطقه ۸ حتی یک بیمارستان دولتی به چشم نمی‌خورد. در تخصیص امکانات درمانی رعایت عدالت نشده است. شهروندان ناگزیرند به بیمارستان‌های دولتی بروند که همین رفت و آمد، منهای مصائبش برای بیمار و خانواده او، ترافیک سنگینی به شهر تحمیل می‌کند. اگر در منطقه خودمان بیمارستان دولتی داشته باشیم، اهالی برای درمان با مشکل مواجه نمی‌شوند.»
به گفته حدادی، بخش اورژانس بیمارستان انصاری هزینه‌ها را آزاد حساب می‌کند و بیمه درمانی را نمی‌پذیرد. او ادامه می‌دهد: «در خیابان مدنی زمین مناسبی وجود دارد که ۱۵ سال پیش به شهرداری معرفی کرده‌ایم. مدیریت شهری هم با ساخت بیمارستان موافقت کرده و منتظر پاسخ مسئولان وزارت بهداشت و درمان هستیم.»
حدادی و دیگر شورایاران انتظار دارند هرچه زودتر معضل کمبود سرانه درمانی منطقه برطرف شود: «برای بیمارستان انصاری پارکینگ تعبیه نشده و مردم ناگزیرند خودرو خود را در پیاده‌رو پارک کنند. نکته دیگر مربوط به هزینه‌هاست؛ اهالی منطقه از این بابت در تنگنا هستند.»