شاید فرزند 11 ساله شما از برنامه‌های بچه‌گانه‌ای که در خانه دارد ایراد بگیرد و یا کودک 12 ساله‌تان بگوید که هنگامی که شما از خانه بیرون می‌روید نیازی نیست که کسی پیش او باشد. تحت هر شرایطی، تمام این مسائل برای کودکان در سنین 12 – 11 سالگی پیش می‌آید و شما نیز نمی‌دانید که آیا او واقعاً می‌تواند تنها در خانه بماند یا خیر.
طبق نظر کارشناسان، 5/3 میلیون نفر از کودکان پنج تا دوازده سال (بخصوص 11 تا 12 سال) در حدود یک ساعت از روز را بعد از مدرسه به تنهایی می‌گذرانند و متخصصین می‌گویند که بیشتر کودکان در این سن آمادگی کامل برای مستقل بودن را دارند.
بسیاری از کودکان 12 – 11 ساله قرارهایی برای بعد از مدرسه می‌گذارند که نشان‌دهنده این است که آنها می‌توانند تا حدی روی پای خود بایستند.
به نوجوانان اجازه دهید که برای لحظاتی کوتاه هم که شده مستقل باشند و با این کار، آنها می‌توانند اعتماد به نفس خود را تقویت کنند.
به آنها یاد دهید که چگونه از خود مراقبت کنند. اما در عین حال، خطرهایی آنها را نیز تهدید می‌کند. به عنوان نمونه آنها در معرض خطراتی مانند اعتیاد، دوستان ناباب و... هستند.
بنابراین، اگر فرزندتان ادعا کرد که به اندازه کافی برای مراقبت از خود بزرگ شده است، چه تصمیمی می‌گیرید؟
شما باید به نقاط ضعف و قوت و خلق و خوی شخصی فرزندتان به همان اندازه که در جمع خانوادگیتان می‌شناسید، توجه کنید.
احتمالاً شما احساس امنیت بیشتری می‌کنید اگر در کنار چند همسایه خوب، دوستان و یا اقوام نزدیک زندگی کنید تا این که خانه‌تان در جایی دور و پرت و پر از آپارتمان‌های بدون سکنه باشد.
بعضی از مسائلی که شما باید برای شروع کار در نظر بگیرید عبارتند از:
آیا شما و فرزندتان احساس آرامش و راحتی می‌کنید؟ بعضی از کودکان 11 ساله ممکن است از تنها بودن در خانه لذت ببرند و احساس آزادی و استقلال کنند، در صورتی که برخی دیگر احساس تنهایی و وحشت می‌کنند.
با فرزندتان در مورد تنها بودن برای پی بردن به احساس او صحبت کنید. به نظر کارشناسان، بسیاری از آنها اگر از تنهایی بترسند به والدینشان می‌گویند. اگر فرزندتان از چیزی می‌ترسد، برای کابوس‌های مختلف مستعد است و یا رفتارهای نامناسبی دارد، مطمئن باشید که او دوست ندارد که تنها باشد، در نتیجه او آمادگی این کار را ندارد. همچنین شما نیز باید به آسودگی خیال خود نیز فکر کنید.
اگر هنگام فیلم دیدن در سینما احساس گناه می‌کنید و یا به خاطر نگرانی در مورد فرزندتان تمرکز کافی در سر کارتان ندارید، مطمئناً شما آمادگی کامل برای این کار را ندارید حتی اگر فرزندتان بخواهد.
آیا او می‌تواند مسئولیت‌پذیر باشد؟ شما باید دریابید که آیا فرزندتان به اندازه کافی برای مراقبت از خود عاقل و بالغ شده است؟ آیا او از عهده کارهایی که شما به او محول کرده‌اید برمی‌آید؟ (آیا به خاطر دارد که چه کارهایی از او خواسته‌اید.
مانند جمع کردن تختخوابش و یا خرده‌کاری‌های مربوط به خود) آیا او به راحتی و دقت می‌تواند در مورد مسائل پیش آمده، فکر کند؟ آیا از قدرت بینایی و شنوایی خوبی برخوردار است؟ بعضی از کودکان آنچه را که شما چند دقیقه پیش به آنها گفته‌اید فراموش می‌کنند.
اگر فرزندتان این‌گونه است او احتمالا به مراقبت و سرپرستی بیشتری نیاز دارد.
اگر مطمئن شدید که فرزندتان آمادگی کامل برای تنها بودن را دارد، به آرامی به او مسئولیت‌های جدید بدهید. سپس این کار را با نیم ساعت در روز شروع کنید.
کم‌کم می‌توانید زمان تنها بودن او را بیشتر کنید، ولی کارشناسان می‌گویند که 2 الی 3 ساعت بیشترین زمانی است که می‌توان کودکان را در این سن تنها گذاشت.
آیا او برای انجام کارهای اضطراری آماده است؟ هر کودکی که تنها در خانه می‌ماند باید بداند که در هنگام آتش‌سوزی جراحت و یا حوادث دیگر چه کارهایی انجام دهد.
به او در مورد یک‌سری از این مسائل که ممکن است در خانه اتفاق بیفتد، اطلاعات بدهید که چگونه شیرفلکه آب را ببندد، اگر گاز نشت کرد چگونه شیر گاز را ببندد و یا... شماره تلفن‌های ضروری را برای او بگویید و یادداشت کنید که اگر اتفاقی افتاد و شما نتوانستید خود را به موقع برسانید او چه کار کند.
جعبه کمک‌های اولیه را در دسترس قرار دهید و حتی اگر لازم شد بعضی از کارها را به صورت عملی به او نشان دهید: مثلا اگر برق قطع شد یا لوله ترکید چه کار کند؟ اگر نتوانستید زمانی که گفته بودید به خانه می‌آیید او چه کار کند؟
آیا می‌دانید که او در تنهایی چه کارهایی انجام می‌دهد؟ کودکانی که به طور آزادانه در خانه همسایه‌ها پرسه می‌زنند و با دوستان زیادی بدون برنامه این طرف و آن طرف می‌روند احتمالا بیشتر از کسانی که در خانه تابع یک قانون و مقررات خاصی هستند، دچار مشکل و دردسر می‌شوند.
کودکان باید همیشه حضور والدین را در خانه حس کنند حتی اگر حضورشان فیزیکی نباشد. آنها باید وظایف خود را بدانند که چه کار کنند و چه کاری را نباید انجام دهند. به فرزندانتان بگویید که چه انتظاراتی از آنها دارید. آیا پس از مدرسه مستقیم به خانه می‌آیند؟ آیا تکالیفشان را قبل از برگشتن شما انجام می‌دهند؟
مطمئن شوید که فرزندتان خیلی راحت و سریع می‌تواند از عهده کارها زمانی که شما منزل نیستید برآید و شما نیز می‌توانید با تلفن او را کنترل کنید. با این روش والدین به خوبی می‌توانند احساس آرامش کنند و بدانند که همه چیز به نحو احسن پیش می‌رود.
قبل از اینکه فرزندتان را در خانه تنها بگذارید قوانینی را برای او مشخص کنید، قوانینی، نظیر: آیا اجازه ورود کسی به منزل را دارد؟ دقیقا به او بگویید زمانی که در خانه تنها است چه کسانی اجازه دارند که به خانه شما بیایند.
آیا اجازه جواب دادن به آیفون را دارد؟ به او بگویید که اصلا نباید جواب آیفون برای پستچی یا افراد ناشناس را بدهد.
آیا می‌تواند جواب تلفن را بدهد؟ اگر فرد غریبه‌ای زنگ زد، به او بگوید: الان مادرم کار دارد، می‌گویم که بعداً به شما زنگ بزند.
چه کارهایی می‌تواند انجام دهد؟ با اجازه شما می‌تواند به اجاق گاز یا مایکروفر دست بزند و یا ممکن است که شما به او اجازه استفاده از کامپیوتر و یا تماشای تلویزیون را بدهید.
منبع: parents