موفقیت در زندگی، ورزش، هنر و اشتیاق به انجام امور نیکوکارانه در هر شرایط را حاصل اجرای اصول تربیتی خاص در خانواده توسط پدر و مادرش می‌داند

همشهری آنلاین _ سحر جعفریان: اصولی که او را به سوی ورزش در رشته‌های مختلف و البته هنر، از خیاطی تا موسیقی، سنتی سوق داد. این میان فراز و فرودهای بسیاری را به‌عنوان یک بانو تا به امروز از سر گذراند تا در کنار همه عناوین قهرمانی با پیشه کردن مسلک پهلوانی، الگوی بسیاری از هم‌محله‌ای‌هایش باشد. «نسرین سلطانی»، ۳۵ ساله و ساکن محله فلاح که به تازگی رکورد شکستن اجسام سنگین در کنفدراسیون جهانی ایمارو را کسب کرده، همان بانوی موفقی است که هم‌محله‌ای‌ها او را با نام «ورزشکار خیر» می‌شناسند و در این گزارش به سراغش رفته‌ایم.

  • قلک؛ نه برای پس‌انداز، برای کار ثواب

در یکی از روزهای سرد و ابری پاییز با سلطانی در باشگاه ورزشی کنگاوران که قریب به ۱۰ سال است در آن آموزش کیک‌بوکسینگ می‌دهد، قرار گفت‌وگو می‌گذاریم. خوش‌قول است و صمیمی. آنقدر که خیلی زود گفت‌وگویمان آغاز می‌شود. از خاطره انجام نخستین کار خیر در ۱۴ سالگی می‌گوید: «پدر و مادرم از زمانی که به یاد دارم در تهیه حلیم نذری روز تاسوعا مشارکت داشتند. نذری که یک محله در ادای آن سهم داشتند. یک سال تصمیم گرفتم قلکم را بشکنم و پول‌هایش را صرف این نذری قدیمی کنم. خیلی حس خوبی بود. بعد از آن، دیگر قلک‌هایم را نه به نیت پس‌انداز بلکه به نیت کمک کردن به همسن و سال‌هایم در مدرسه پُر می‌کردم که گاهی متوجه بضاعت مالی محدودشان می‌شدم. همکلاسی‌هایی که به سبب نداشتن پول کافی از اردوهای تفریحی و آموزشی باز می‌ماندند یا پروژه‌های کلاسی و درسی‌شان خوب پیش نمی‌رفت.»

  • اول مردمداری، بعد قهرمانی

سلطانی مسلک پهلوانی را جدا از قهرمانی و کسب عناوین ورزشی نمی‌داند: «قهرمان شدن ابعادی دارد که یکی از آنها مردم هستند؛ مردمی که تو را تماشا و با تشویق و حمایت، مسیر موفقیت را برایت هموار می‌کنند. حالا اگر حواست به همین مردم نباشد، قهرمانی به هیچ نمی‌ارزد. باید پهلوان‌باشی تا قهرمان بمانی. مانند غلامرضا تختی که در خاطره‌ها ماند نه به خاطر مدال‌هایش، بلکه به دلیل مهربانی‌ها و مردمداری‌هایش. دوست دارم مانند او باشم. حواسم به همسایه‌ام باشد و لقمه نانم را با آنها قسمت کنم.» او در ادامه می‌گوید: «چند وقت پیش در همین محله ما، خانم بارداری که همسرش دچار سانحه شده بود به سبب نداشتن توانایی مالی مجبور شد در خانه زایمان کند. اتفاقی که او را تا یک قدمی مرگ پیش برد و فرزندانش را از نظر روحی دچار آسیب کرد. با همراهی دوستان پزشکم، روند درمان او را آغاز و با مشارکت سایر خیّران برخی مایحتاج ضروری آنها را تأمین کردیم. این برای من از هر سکوی قهرمانی و مدال طلایی لذت‌بخش‌تر است. کاش حلاوت خوش کردن حال برخی ناخوشان را همه به درستی درک کنیم تا دنیا جای بهتری برای زندگی باشد.»

مقام نخست مسابقات کاراته استانی بانوان ۱۳۸۹
مقام دوم مسابقات لیگ برتر کاراته استانی بانوان ۱۳۹۴
مقام نخست مسابقات کیک‌بوکسینگ بانوان (کشوری) ۱۳۹۵
رکوردار (ملی) شکستن اجسام سنگین ۱۴۰۰

  • اشتغالزایی برای ۳۰۰ نفر

این بانوی ورزشکار خیر در طول ۱۲ سال فعالیت‌های رسمی اجتماعی بیش از ۶۰ گرفتار دربند اعتیاد را رهایی بخشیده و برای بیش از ۳۰۰ نفر اشتغالزایی کرده است. آزاد کردن بانویی زندانی، تهیه و توزیع ماهانه سبد ارزاق، برپایی پویش‌های مهربانی مناسبتی، برگزاری جشن‌های تولد و اردوهای تفریحی برای کودکان کار، آموزش رایگان و تخصصی رشته‌های ورزشی به نیازمندان، تأمین کمک هزینه‌های تحصیلی و درمانی و تهیه جهیزیه از جمله اقدامات اوست. سلطانی در این ارتباط با فروتنی کامل توضیح می‌گوید: «البته فعالیت‌های اجتماعی و جهادی من با همراهی اعضای خانواده‌ام و سایر نیکوکاران محلی میسر می‌شود. برادرم با توجه به شغلش که وکالت است، مشاوره‌های حقوقی و خواهرم به‌عنوان روان‌شناس، مشاوره‌های فردی رایگان ارائه می‌دهند. همسرم نیز مشوق اصلی‌ام است که به انجام امور خیر دلگرمم می‌کند.» سلطانی قهرمانی‌های استانی و کشوری در رشته‌های کاراته، پاورلیفتینگ، کیک بوکسینگ، دفاع شخصی و رنجر کماندو را در کارنامه ورزشی خود دارد و برای حضور در عرصه‌های جهانی با هدف افتخارآفرینی برای بانوان ایرانی و ترویج سبک زندگی سلامت محور تلاش می‌کند.

  •  همسایه‌ها چه می‌گویند؟

«وحید نقیبی» از خیّران محلی می‌گوید: «یکی از ویژگی‌های خانم سلطانی، حمایتگری است. حمایتگری حتی از خیّران محلی که بازار امور نیکوکارانه را همیشه داغ نگه می‌دارد.»


«زرین تاج خدادادی» از ساکنان محله فلاح می‌گوید: «با اینکه سن و سال زیادی ندارد، اما روح و دلش بزرگ است. با دیدن او متوجه می‌شوم که چقدر راحت و ساده می‌شود، کار ثواب انجام داد.»


«نادر کشاورز» یکی دیگر از اهالی محله می‌گوید: «همین که با فعالیت‌های نیکوکارانه از افزایش آسیب اجتماعی مانند اعتیاد در محله جلوگیری می‌کند یعنی همسایه و شهروند مسئولیت‌پذیری است.»