این‌روزها هم که تولد ۲۱سالگی دوچرخه است، دوست دارم برای دوچرخه‌ی ۲۱ساله بخوانم: «دسته‌گلی از نرگس، داغت نبینم هرگز...»
در یادداشت‌های قبلی نوشته‌ام که از زمان مشروطه وقتی اولین نشریات در ایران راه‌اندازی شد به این فکر کردند صفحه یا بخشی را به کودکان و نوجوانان اختصاص دهند و خوراک رسانه‌ای مناسب این گروه را آماده کنند.
مؤسسه‌ی همشهری سال‌هاست برای این گروه سنی کودک و نوجوان سرمایه‌گذاری کرده و نگاهی به آینده داشته است. هدف دوچرخه پرورش مخاطب روزنامه‌خوان بوده است. مهم‌ترین ویژگی یک نشریه‌ی کودک و نوجوان، ایجاد علاقه به خواندن است.
دوچرخه در این سال‌ها یک مدرسه بوده است، نه فقط یک هفته‌نامه. با هرچه توان داشتیم سعی کردیم چراغ پیش روی نوجوانان را روشن کنیم. اگر اهل شعر، داستان، هنر و عکاسی بودند راهنمایشان باشیم. کارگاه‌های داستان و شعر و روزنامه‌نگاری برگزار کردیم. دوستان نوجوان به ما زنگ می‌زنند، مطلب می‌فرستند یا مشاوره می‌خواهند. سال‌هاست که دوستان مشاور دل‌سوز کودک و نوجوان در کنار ما بوده‌اند و نامه‌های مخاطبان ما را پاسخ گفته‌اند؛ شاعران و نویسندگان و روان‌شناسان این حوزه...
خیلی از روزنامه‌نگاران و دوستان عزیزم فکر می‌کنند که کار کودک و نوجوان، کاری ساده و دم‌دستی است. اما روزنامه‌نگاری کودک و نوجوان یک کار تخصصی است.
روزگار نشریات کاغذی به‌خاطر کرونا و گرانی کاغذ روشن نیست و از آبان امسال، هفته‌نامه‌ی دوچرخه هم دیگر به شکل کاغذی منتشرنشد و به شکل نشریه‌ی الکترونیک درآمده و در سایت همشهری‌آنلاین و کانال تلگرام دوچرخه بارگذاری می‌شود.
تلاش من و دوستانم این بود که شکل نشریه به‌صورت پی‌دی‌اف حفظ شود، چون دوچرخه نتیجه‌ی یک سرمایه‌گذاری ۲۱ساله است. در طول این سال‌ها دوچرخه بیش از ۲۵۰۰ خبرنگار افتخاری تربیت کرده که یار و یاور دوچرخه بوده‌اند و خیلی از آن‌ها هم‌اکنون روزنامه‌نگار، شاعر، نویسنده یا عکاس‌های موفقی شده‌اند.
در این سال‌ها چون مخاطب دوچرخه ۱۲ تا ۱۷ سال است، تصمیم گرفتیم که زودتر از بقیه‌ی رسانه‌های کاغذی به فکر تولید مدیاهای تازه باشیم. به این منظور از سال ۱۳۹۵ برای مخاطبان نوجوان پادکست تولید کرده‌ایم و شما می‌توانید در کانال تلگرام و صفحه‌ی اینستاگرام دوچرخه پادکست‌های متنوع دوچرخه را بشنوید. جدا از «رادیودوچرخه» که سال‌هاست به همت خبرنگاران افتخاری و یاران قدیمی دوچرخه تولید می‌شود، «رادیودنج» هم یکی از پادکست‌هایی است که خود نوجوانان از صفر تا صدش را در دوچرخه تولید می‌کنند.
و سخن آخر این‌که ۲۱ سال دوچرخه بر دوش دوستان روزنامه‌نگار حوزه‌ی کودک و نوجوان بوده است.آن‌ها بدون چشم‌داشت و با عشق به کودکان و نوجوانان این مرز و بوم کار کرده‌اند و دوست داشتند پیش چشم نسل آینده، چراغی را روشن کنند. امیدوارم مؤسسه‌ی همشهری قدر این سرمایه‌گذاری فرهنگی بزرگ را بداند. حالا می‌خواهم کمی مادرانه برایت بخوانم که بهترین سال‌های عمر و من و دوستانم بوده‌ای و هستی: «دسته‌گلی از نرگس، داغت نبینم هرگز...»
تاریخ انتشار: ۱ بهمن ۱۴۰۰ - ۲۱:۰۲
فریبا خانی: قدیم‌ها مادران وقتی برای فرزندانشان قصه می‌گفتند تا بخوابند، ترجیع‌بندی به قصه اضافه می‌کردند که حُسن ختام بود: «دسته‌گلی از نرگس، داغت نبینم هرگز!» دوچرخه هم برای من و دوستانم که سال‌ها برای کودک و نوجوان نوشته‌ایم، یک فرزند ۲۱ساله است.