به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از ایسنا، الجزیره در توضیح این مستند آورده است: «تصور اینکه یک قاتل سریالی در همسایگی ما زندگی کند بسیار وحشتناک است و بدتر از آن این است که این قاتل ظاهری طبیعی داشته و مثل بقیه مردم عادی محله به زندگی خود مشغول باشد. نتفلیکس در جدیدترین سریال مستند خود سراغ یکی از ترسناکترین پرونده‌های جنایی آمریکا رفته و داستان قاتلی نیویورکی را به تصویر کشیده است. قربانیان این قاتل سریالی زنان بوده‌اند و او که بیماری روانی داشته، تنها به کشتن قربانیانش راضی نمی‌شده و آن‌ها را به برترین شکل شکنجه می‌داده است.»
نتفلیکس در جدیدترین مستند جنایی‌اش، مجموعه ای با نام ( Crime Scene:The Times Square Killer) را در سه فصل تولید کرده که به قتل‌هایی می پردازد که ماجرایش از سال ۱۹۷۹ آغاز شد. در آن سال ماموران آتش نشانی به هتلی در منهتن فراخوانده شدند و در میان دود آتش، جسد دو زن را پیدا کردند درحالی که سر و دست هایشان قطع شده بود.
این قاتل روان پریش، باهوش هم بود و هیچ اثر جرمی از خود به جای نگذاشته بود. هویت آن دو دختر هم در ابتدا مشخص نشد اما مدتی بعد هویت یکی مشخص شد که دختری روسپی بود و هویت دختر دیگر تا این زمان هم ناشناس مانده است. با این همه قاتل در سال ۱۹۸۰ اثر انگشتش را روی دستبندی که با آن قربانی‌اش را بسته بود، بر جای گذاشت و این دقیقا شبیه قتل زنی در سه سال قبل، در همان هتل بود. بدین ترتیب مشخص شد که این قاتل از یک دهه قبل جنایاتش را آغاز کرده است. مدتی بعد در یک هتل دیگر هم جسد زنی ۲۵ ساله کشف شد. این زن نیز زنی روسپی بود.
ماه بعد نیز این قاتل زنجیره‌ای قربانی دیگر خود را به هتل کشانده بود اما خدمتکار هتل صدای فریاد دختر را شنیده و سرانجام این قاتل دستگیر شد.
کوتینگهام، قاتل سریالی آمریکا به جرم پنج قتل و چندین جرایم دیگر زندانی شده و به ۱۷۳ تا ۱۹۷ سال زندان محکوم شد.
اما او در سال ۲۰۰۹ در مصاحبه‌ای گفته است که مرتکب بیش از ۸۰ قتل شده که کسی از آن‌ها خبر ندارد. این قاتل همچنین جنایت‌هایش را نوعی بازی و سرگرمی توصیف کرده است. او پنج نوجوان اهل نیوجرسی را به قتل رسانده که آن‌ها هیچ ارتباطی با تجارت جنسی نداشتند.
موضوع ترسناک درباره این قاتل این است که او قبل از فاش شدن هویتش به صورتی عادی در نیوجرسی زندگی خانوادگی موفقی داشت. او متاهل و دارای سه فرزند و شغل بود.
این مستند به کارگردانی جو برلینگر که خودش نامزد اسکار هم بوده است، نشان دهنده محیط آلوده میدان تایمز در اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد است.