گرچه هنوز خیلی زود است که به این پرسش پاسخی قطعی دارد، اما بسیاری پزشکان معتقدند سویه‌ی اُمیکرون کرونا نیز اثرات درازمدت ایجاد کند.
«کووید درازمدت» را معمولا چند هفته پس از عفونت حاد کرونا تشخیص می‌دهند. سازمان جهانی بهداشت می‌گوید چنین اثرات درازمدتی معمولا حدود ۹۰ روز پس از برطرف شدن علائم عفونت اولیه ظاهر می‌شوند.
در مجموع، تخمین زده می‌شود بیش از یک سوم از افراد مبتلا به کووید-۱۹ دچار برخی از علائم کووید درازمدت می‌شوند. این علائم شامل خستگی، مه مغزی (فقدان تمرکز)، تنگی نفس، اضطراب می‌شوند. افرادی که به علت کووید-۱۹ در بیمارستان بستری شده‌اند، با احتمال بیشتری ممکن است دچار کووید درازمدت شوند، اما پژوهش‌ها نشان می‌دهند که این عارضه ممکن است حتی پس از عفونت خفیف کرونا هم رخ دهد.
سویه‌ی اُمیکرون باعث بیماری خفیف‌تری نسبت به سویه‌ی دلتا می‌شود، اما هنوز به علت واگیردار بودن بسیار بیشتر ممکن است شمار بیماران بستری را بسیار بیشتر کند.
هنوز پژوهشی در این باره انجام نشده است که چه میزانی از افراد دارای عفونت کرونای آُمیکرون در نهایت به کووید درازمدت دچار می‌شوند.
در همین حال دانشمندان همچنان در حال بررسی این موضوع هستند که علت دچار شدن به این عارضه اسرارآمیز چیست. نظریه‌های گوناگونی در این باره ابراز شده است. ممکن است این عارضه یک اختلال خودایمنی باشد. ممکن است لخته‌های خونی کوچک ایجادشده در جریان عفونت حاد باعث علائم ناتوان کننده بعدی شوند. همچنین ممکن است ویروس‌های نهفته در بدن دوباره فعال شده باشند.
همچنین دانشمندان در حال بررسی این موضوع هستند آیا واکسن‌ها ممکن است به جلوگیری از دچار شدن به کووید درازمدت کمک کنند یا نه. نتایج چند بررسی تا به حال شواهد اولیه‌ای به دست داده‌اند که واکسینه شدن پیش از دچار شدن به کووید-۱۹ ممکن است به پیشگیری از این علائم ادامه‌یابنده هم کمک کند یا دست کم از شدت آنها بکاهد.