همشهری آنلاین- راحله عبدالحسینی: آیت‌الله «محمدتقی حکیم» همین‌جا منزل داشت؛ عارفی که بیش از نیم قرن پیش به دعوت اهالی به این محله آمد و همین‌جا ساکن شد. یکی از برکات حضور او در این محله، جز امامت جماعت مسجدجامع، همین کتابخانه عمومی است که مایه خیر و برکت محله است.
از شوشتر تا شمیران
تابستان سال ۱۳۴۰ بود که اهالی محله حصار بوعلی شمیران میزبان همسایه‌ای جدید شدند. آیت‌الله محمدتقی حکیم قصد داشت از زادگاهش، شوشتر، به تهران مهاجرت کند. اهالی محله حصار بوعلی شمیران هم از او دعوت کردند تا در همین محل ساکن شود و امامت مسجدجامع محله را بپذیرد. او در یادداشت‌هایش از آن روزها این‌طور یاد می‌کند: «به حضرت ابوی (آیت‌الله سید احمد حکیم) نامه نوشتم و از ایشان اجازه خواستم که امام این مسجد شوم. ایشان جواب فرمودند: با داشتن مسجد و امامت جماعت راضی هستم در تهران بمانی.» این همسایه عالیقدر محله حصار بوعلی علاوه بر امامت مسجد محله، فعالیت خود را در زمینه تألیف کتاب و تدریس معارف اسلامی پی گرفت. کتاب‌هایی متعددی هم نوشت و در گذر سال‌ها کتابخانه شخصی ایشان به یک کتابخانه تمام و کمال شد. سال ۱۳۷۵ تصمیم گرفت کتابخانه خود را با دیگران هم به اشتراک بگذارد و آن را به یک کتابخانه عمومی تبدیل کرد.
تازه‌های نشر در کتابخانه محله
او درباره راه‌اندازی کتابخانه عمومی این‌طور گفته بود: «در هفتادمین سال از عمر سپری شده در این منطقه توفیق یافتم به فکر و طرحی جامه عمل بپوشانم که سال‌ها اندیشه‌اش ذهنم را مشغول کرده و کمبودش را همواره احساس می‌کردم و آن بنیان یک کتابخانه فراگیر برای استفاده عموم در شمال شرق شمیران بود.» کتابخانه عمومی آیت‌الله محمدتقی حکیم ۲۴ آذر سال ۱۳۷۵ همزمان با سالروز میلاد امام حسین(ع) افتتاح شد.
او از مهر سال ۱۳۷۹ نیز همه کتاب‌ها و تمامی ۶دانگ خانه را که محل کتابخانه و محل سکونتش بود، وقف آستان قدس رضوی کرد تا چراغ کتابخانه عمومی آیت‌الله سید محمدتقی حکیم وابسته به آستان قدس رضوی برای همیشه روشن بماند. از همان زمان همواره تازه‌های نشر از سوی سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی در مشهد به کتابخانه ارسال می‌شود.
کتاب‌های چاپ سنگی و نسخ خطی
هزار و ۵۰۰ جلد کتاب چاپی، ۱۲۰ جلد کتاب چاپ سنگی و ۱۵۰ جلد کتاب خطی موجود در کتابخانه از سوی آیت‌الله حکیم به کتابخانه اهدا شده‌است. این کتابخانه قریب به ۲هزار نفر عضو دارد. غیر از کتاب‌هایی که آیت‌الله حکیم به کتابخانه اهدا کرده، کتب و نشریات مختلف از بعضی مؤسسات انتشاراتی، شهرداری، وزارت ارشاد، وزارت امور خارجه، انتشارات سروش، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و افراد خیر به کتابخانه اهدا شده است. مراجعان همچنین می‌توانند از روزنامه‌ها و مجله‌های متعددی که به کتابخانه ارسال می‌شود استفاده کنند. ۲دستگاه رایانه مجهز به اینترنت، فکس و پرینتر هم در اختیار مراجعان در سالن قرائتخانه است.
در همین نزدیکی
برای مراجعه به این کتابخانه باید راهی محله حصار بوعلی شمیران شوید؛ خیابان دکتر باهنر (نیاوران)، خیابان سرتیپ خلبان رضا سعیدی. حضور در کتابخانه با ارائه کارت واکسن امکانپذیر است. برای عضویت ۶ماهه باید ۳۰۰هزار تومان بپردازید. برای کسب اطلاعات بیشتر هم شماره ۲۲۲۸۱۲۴۹ در اختیار شماست. کتابخانه ساعت ۸ تا ۱۵ باز است.
کوتاه و مختصر از زندگی آیت‌الله محمدتقی حکیم
آیت‌الله محمدتقی حکیم سال۱۳۰۵ در شوشتر متولد شد. تحصیل در علوم دینی را در اهواز آغاز کرد و برای ادامه تحصیلات حوزوی راهی قم شد. بعد از آن تحصیلات خود را نزد علما و بزرگان در نجف دنبال کرد. سپس به اهواز بازگشت و به تدریس علوم دینی مشغول شد. ۶دهه پیش به محله حصار بوعلی هجرت کرد. به گفته آیت‌الله حکیم، پیشنهاد وقف منزل و کتابخانه را همسرش مطرح کرد: «با هم تصمیم گرفتیم خانه شخصی و همه کتاب‌ها را وقف آستان قدس کنیم. به همین دلیل عکس ایشان را در اتاق شخصی خودم گذاشته‌ام تا از کار خیری که با هم شروع کردیم یاد کنم.» برخی از کتاب‌هایی که آیت‌الله به رشته تحریر درآورده عبارتند از: حقوق و حدود آزادی، زن در اسلام، پیام پیامبر، پدر و فرزند، خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها از نظر پیشوایان دین و علم، آسمان هدایت.
این عالم عالیقدر و بزرگوار بر اثر کهولت سن درگذشت و پیکر مطهر ایشان، شنبه ۷اسفند تشیع و در صحن امامزاده صالح(ع) تجریش به خاک سپرده شد.
ماجرای حفاظت از کاخ نیاوران پس از انقلاب
آیت‌الله حکیم در روزهای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی جزو نخستین افرادی بود که به‌عنوان معتمد محله حصار بوعلی وارد کاخ نیاوران شد و حفاظت از آن را با کمک اهالی نیاوران و حصار بوعلی برعهده گرفت. او در خاطرات خود آورده: «روز ۲۳ بهمن سال ۱۳۵۷ از طرف ستاد استقبال امام با من تماس گرفتند و خواستند همراه ۵ تن دیگر از انقلابیون از جمله آیت‌الله ملکی وارد کاخ نیاوران شویم و از آنجا حفاظت کنیم. خبرنگاران و عکاسان زیادی برای تهیه گزارش و گرفتن عکس وارد کاخ شده بودند و سعی می‌کردند کوچک‌ترین سوژه و خبر را از دست ندهند. عکاسان با دوربین‌هایشان مشغول گرفتن عکس‌هایی بودند که برای همیشه در تاریخ انقلاب ایران ثبت شده است. تا نیمه‌های شب در آنجا مشغول رسیدگی به امور و حفاظت از وسایل کاخ بودیم و از آن به بعد مسئولیت نگهبانی و مراقبت از کاخ را به دست حاج آقا مصطفوی و اهالی انقلابی نیاوران سپردیم.»