به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ان‌بی‌سی پژوهش منتشر شده در ژورنال «لنست بهداشت عمومی» از جمله نخستین برررسی‌های پژوهشگران درباره اثرات درازمدت موارد شدید کووید بر سلامت روانی است و این پژوهشگران کووید شدید را به مواردی اطلاق کرده‌اند که بیمار دست کم یک هفته توان برخاستن از بستر را نداشته است.
این آنالیز شامل ۲۴۷۲۴۹ نفر در کشورهای اروپای شمالی شامل دانمارک، استونی، ایسلند، نروژ، سوئد و انگلیس- از فوریه ۲۰۲۰ تا اوت ۲۰۲۱ می‌شد. در طول این زمان، حدود ۴ درصد این افراد یعنی ۹۹۷۹ نفر آزمایش مثبت کرونا پیدا کردند.
افرادی که آزمایش مثبت کرونا پیدا کرده بودند، در مقایسه به افراد غیر مبتلا به این بیماری، در مجموع با احتمال اندکی بیشتر احساس مداوم افسردگی یا مشکلات خواب را تجربه کرده بودند. اما در اغلب این افراد، این مشکلات در طول دو ماه رفع شده بود.
اما افرادی که بیماری حاد کرونا آنها را دست کم برای هفت روز در خانه یا بیمارستان بستری کرده بود- با احتمال بسیار بیشتری در ۱۶ ماه بعد همچنان دچار اضطراب و/یا افسردگی بودند.
البته این بررسی بوسیله پژوهشگران ایسلندی انجام شد، از نوع مشاهده‌ای است و نمی‌تواند رابطه دقیق میان کووید شدید و سلامت روانی درازمدت را تعیین کند. به گفته این پژوهشگران، اثر انزوای اجتماعی ناشی از بستری بودن به علت یک بیماری واگیر برای دست کم یک هفته ممکن است در احساس ناامیدی این افراد نقش داشته باشد.
همچنین علائم عمومی مشخصه «کووید درازمدت» - یعنی دست کم سه ماه دچار بودن به خستگی شدید، اختلالات در توانایی‌های شناختی و تمرکز و کاهش توانایی انجام کارهای روزانه خانه- نیز ممکن است در این مورد نقشی داشته باشد.
این پژوهشگران می‌گویند این گروه بیماران ممکن است هنوز علائم جسمی را تجربه کنند که علائم روانی‌شان را بدتر می‌کند یا برعکس.
یافته‌های این بررسی با مشاهدات پزشکانی که بیماران «کووید درازمدت» را درمان می‌کنند، مطابقت دارد. این پزشکان هم می‌گویند بسیاری از بیمارانشان که کووید شدید داشته‌اند، دچار احساس افسردگی شده‌اند.
این پژوهشگران می‌گویند با توجه به این یافته‌ها پزشکان باید بیماران دچار کووید بسیار شدید را حتی پس از بهبودی از بیماری جسمی حاد از لحاظ مشکلات سلامت روانی زیر نظر داشته باشند.