پیام مومنی / یادداشت سردبیر همشهری محله در ویژه‌نامه نوروزی ۱۴۰۱ : بزرگ‌ترین کارها با کوچک‌ترین گام‌ها شروع می‌شود. «همشهری محله» ۱۸ سال پیش وقتی متولد شد، گام کوچکی بود برای انجام کارهای بزرگ توسط جمعی از روزنامه‌نگارانی که در همه این سال‌ها باوری عمیق به اخلاق، فرهنگ و منزلت اجتماعی داشته‌اند. آن هم در شرایطی که رسانه‌های اصلی میدان رقابت را در عرصه جریان‌سازی و موج‌آفرینی به مجازی‌ها و شبکه‌های اجتماعی سپرده‌اند. مدت‌هاست دوره مطبوعات تاثیرگذار و پرتیراژ به سرآمده و گسترش بی در و پیکر دنیای مجازی عرصه را برای نشریات مکتوب تنگ کرده است.
همشهری محله در پی ضرورت این خودکاوی، علاوه بر کنشگری فعال در بستر مدیا، پا به دنیای رسانه مکتوب گذاشت و چشم‌اندازش ایجاد رسانه‌ای بوده است که همچون آینه تمام‌نما آنچه را هستیم نشان دهد و روشنگر راه آینده باشد. خاستگاه ما پاسخ به خواسته مخاطبانی است که دوست دارند در کنار آنچه در فضای وب می‌یابند و می‌بینند، حس خوب خواندن یک نشریه کاغذی را تجربه کنند؛ آنهایی که نمی‌خواهند اسیر و سرگردان فضای مجازی و ناکجاآباد اینترنت شوند.
همشهری محله با باور عمیق به مدارا ، دیگرپذیری و جامعه قانونمند، تا آنجا که تنگناها و محدودیت‌ها مجال دهد رویکردی منصفانه و نقادانه به حوادث و رویدادهای مختلف جامعه داشته و دارد. می‌دانیم راه دشواری پیش‌رو داریم و انجام این مهم نیازمند طرحی نو افکندن است.
همشهری محله می‌خواهد به دور از هیاهوی سیاسی و جنجال‌های رسانه‌ای در فضایی آرام، شرایط زیست شهری، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه را ژرف و کنجکاوانه تحلیل و بررسی کند. منش ما انصاف، اعتدال و خردورزی است و از افراط و تفریط، التهاب‌آفرینی، اتهام و انتساب دروغ به این و آن بیزاریم. بر این باوریم که یک رسانه در مفهوم واقعی خود حافظ و پاسدار شئون و مناسبات اجتماعی است. در این راه برای ادای تکلیف تا جایی که مقدور باشد با اتکا به خدای متعال، خود را آماده به دوش کشیدن این بار گران کرده‌ایم.
سخن آخر اینکه حضور یک نشریه پر تیراژ ،شاداب، سرشار از زندگی، جسور، منتقد و منعکس‌کننده مختصات و دگرگونی‌های جغرافیای سیاسی و اجتماعی این دیار کهن، ثبات یک نظام توانمند را افزایش می‌دهد و راه نفوذ طمع‌ورزان به این آب و خاک مقدس را سد می‌کند. از همین رو دست دوستی به سوی همشهری‌های خود در پایتخت ایران عزیزمان دراز می‌کنیم و امید داریم دعای خیرتان بدرقه راهمان باشد.
بر این باوریم که هیچ‌کس نمی‌تواند دل امیدواری را که برای ایران اسلامی می‌تپد، ناامید کند. پس خداحافظی نمی‌کنیم؛ فقط چند صباحی نیستیم. قرار ما فروردین ۱۴۰۱. خستگی‌های یک سال پر جنب و جوش، یک سال پر حادثه و یک سال سرشار از اشک‌ها و لبخندها را به در می‌کنیم و دوباره برمی‌گردیم تا سال آینده را با نگاهی نو، ذهنی سرشار از امید و همتی دو چندان آغاز کنیم.
التماس دعا ... یا علی