به گزارش همشهری آنلاین، مانند بسیاری از محصولات سرگرمی برای کودکان و نوجونان در این روزها، «جانوران شگفت‌انگیز: اسرار دامبلدور» در بطن خود سیاسی است و رویه‌ای جادویی دارد. در سومین فیلم از مجموعه «جانوران شگفت‌انگیز» (که خود یک سری پیش‌درآمد برای داستان‌های اصلی «هری پاتر» است)، موجودات لطیف‌تر به نفع موجودات خوفناک‌تر کنار رفته‌اند: اینجا موجوداتی عقرب‌شکل از زندانی محافظت می‌کنند که در آن فعالان سیاسی، شکنجه می‌شوند (یا حتی بدتر).
قسمتی از داستان در دهه ۱۹۳۰ در برلین می‌گذرد. مخاطرات مرگبار کاملا شفاف هستند. یک زیرعنوان جایگزین برای این فیلم می‌تواند «توتالیتاریسمِ دست‌وپاچلفتی‌ها» باشد. این فیلم از سر تا دُم یک فیلم کنایه‌آمیز است. دیوید ییتس برای کارگردانی بازگشته و فیلم‌نامه‌نویسان جی. کی. رولینگ و استیو کلاوز هستند. در فیلم، گریندل والد، جادوگر برتری‌طلبی که در آخرین فیلم، در حال تلاش برای راه انداختن یک جهان جهانی دیده شد، امیدوار است بتواند دنیای جادوگری را متقاعد کند که انسان‌های غیر جادوگر را تحت سلطه خود درآورند. (این نقش آخرین بار توسط جانی دپ ایفا شد؛ مس میکلسن در اینجا نقش را بر عهده گرفته است و تهدیدهای گریندل والد وقتی که با سردی خون در رگ منجمدکننده میکلسن ارائه می‌شود، قابل باورتر می‌شود.) خوانندگان رولینگ می‌دانند که افراد غیرجادوگر را مشنگ می‌نامند. از نظر گریندل والد، آنها «حیواناتی» هستند که گاهی اوقات می‌توانند یک فنجان چای خوب درست کنند.
تمرکز روی درگیری‌های غم‌انگیز آلبوس دامبلدور (جود لا) است، که زمانی گریندل والد نفرت‌انگیز را دوست داشت و هنوز هم یک گردن‌بند قدیمی طلسم قسم خون به گردن دارد که او را وامی‌دارد که به یاد گذشته بیفتد.
از آنجایی که دامبلدور با خانواده‌ای ناراضی خود نیز دست و پنجه نرم می‌کند، داستان به سختی جایی برای نیوت اسکمندر (ادی ردمین) پرورش‌دهنده حیوانات و جانوران شگفت‌انگیز و عجیب و غریب دارد. شخصیت ردمین وجود خود را در پلات فیلم‌نامه با در اختیار داشتن موجودی به نام چیلین توجیه می‌کند، موجودی کمیاب که در رقابت‌های انتخاباتی نفوذ غیرمعمولی دارد - نوعی از پستانداران است که قدرت شناسایی افراد را دارد. به نظر می‌رسد این فیلم نسبت به فیلم‌های قبلی، تمرکز خود را از نقش اصلی و عشقش به تینا، که تقریبا در این فیلم فقط در یک صحنه حضور دارد، برداشته است. نیوت توضیح می‌دهد: «تینا سرش خیلی شلوغ است. حضور او در واقع تلاش آشکار فرنچایز برای نگه داشتن بازیگران است. بعدا، در اقدامی تردستانه در این فیلم پاپ‌کورنی، تمام حافظه شخصیت دیگر پاک می‌شود و به نظر می‌رسد هیچ کس اهمیتی نمی‌دهد.»
با این حال، این فیلم جذاب‌ترین و خوش‌ساخت‌ترین فیلم در این سه‌گانه تا به امروز است؛ با وجود مدت زمان نمایش آن که تقریبا دو ساعت و نیم است - برای نمایش‌های مدرنی که می‌خواهند تماشاگران را متقاعد کنند که به اندازه کافی برای تماشا جذاب هستند.
«اسرار دامبلدور» به مضامین سستی و ناستواری، مقصودهای عقیم‌مانده و بخشش اشاره می‌کند. حتی رنگ در فیلم نیز تاکید دارد که این داستان در سایه‌های خاکستری روایت می‌شود. عجیب است که فیلم‌های فانتزی اخیرا به نظر می‌رسد برای بزرگسالان ساخته می‌شوند. با این حال، یک تصویر بصری دوست‌داشتنی است که باید مخاطبان در هر سنی را متحد کند: یک دستگاه منتقل‌کننده برای تله پورت به سبک ابزارهای دنیای هری پاتر که از جادوی صفحات یک کتاب شناور در هوا ساخته شده است. این تصویر، یادآور این است که داستان فقط برای درس گرفتن از تاریخ نیست، بلکه وسیله‌ای برای فرار (تخیل و پناه بردن به جایی غیر از واقعیت) است.
منبع: ترجمه با کمی تغییر از نیویورک تایمز.