به گزارش همشهری آنلاین به نقل از وبامدی دپ می گوید سرمقالهای که هرد در سال ۲۰۱۸ نوشته است، به اعتبار حرفهای او آسیب زده است و او به خاطر افترا بر ضد او شکایت کرده است.
در جریان دادگاه یک روانپزشک قانونی که یک ارزیابی روانشناختی از هرد انجام داده بود، شهادت داد که او دچار «اختلال شخصیت نمایشی یا هیستریونیک» و «اختلال شخصیت مرزی» است. هرد در مقابل گفته است «اختلال استرس پس از ضربه عاطفی» (PTSD) دارد.
روانپزشک قانونی در دادگاه گفت که هرد به علت اختلال شخصیتش دلبستگی بسیاری به تصویر بیرونیاش دارد و مستعد انجام اعمال خشن نسبت به دیگران و مقصر جلوه دادن آنها است و نمیتواند مسئولیت انجام اشتباهاتش را بپذیرد.
اما اختلال شخصیت نمایشی چیست و چه تفاوتی با سایر اختلالات شخصیت بهتر شناختهشده مانند اختلال شخصیت پارانوئید، خودشیفته یا وسواسی-اجباری دارد.
اختلال شخصیت نمایشی در زنان شایعتر است و با عواطف شدید و ناپایدار و خودانگاره (تصور ذهنی از خود) تحریفشده همراه است.
افراد مبتلا به این اختلال به صورتی نمایشی رفتار میکنند، به تایید دیگران برای تقویت عزت نفسشان متکی هستند و تمایلی شدید به مورد توجه قرار گرفته شدن دارند.
برای اینکه فردی مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی تشخیص داده شود، باید از ۹ معیار تشخیصی اختصاصی دست کم ۵ معیار را داشته باشد.
از جمله این معیارها میتوان به احساس ناراحتی هنگام در مرکز توجه نبودن، تغییر بسیار سریع عواطف، رفتار کردن به شیوهای نمایشی- گویی که در مقابل تماشاگران بازی میکند- با عواطف و اطواری اغراق شده اما بدون صداقت و به طور مداوم به دنبال تایید یا اطمینانببخشی دیگران بودن اشاره کرد.
این اختلال جدی شخصیتی را فقط هنگامی میتوان به یک فرد نسبت داد که یک روانپزشک یا روانشناس متخصص فرد را ارزیابی کرده باشد و آزمونهای شخصیتی معینی این تشخیص را ثابت کرده باشد.
افراد دارای این اختلال شخصیت معمولا برای مشاوره فرستاده میشوند تا عواطف وترسهای مربوط با افکار و رفتارهایشان را شناسایی کنند و مشاور به شخص کمک میکند تا بیاموزد که با دیگران به شیوهای مثبتتر ارتباط برقرار کند.
همچنین روانپزشک ممکن است برای درمان افسردگی و اضطرابی که با این اختلال شخصیت همراه است، دارو تجویز کند.
این نکته را هم باید در نظر داشت که این اصطلاح روانشناختی را نباید به سادگی به کار برد یا به کسی نسبت داد، چرا که برای داشتن این اختلال فرد باید معیارهای تشخیصی معینی را داشته باشد.