همشهری آنلاین - رابعه تیموری: زمین‌های ترشنبه بابرکت و حاصلخیز است و از درختان گردو و هلو تا انواع صیفی و سبزی در باغ‌های آن به بار می‌نشیند. شاخ و بار بسیاری از درختان میوه روی دیوارهای گلی باغ‌های روستا سرازیر شده و به کوچه پسکوچه‌های آن حال‌وهوای دلنشینی بخشیده است.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
در ترشنبه به زحمت می‌توان خانه و باغی را پیدا کرد که اهالی مقابل آن درخت و نهالی نکاشته باشند. سرسبزی ترشنبه باعث شده آلودگی بزرگراه‌های اطراف روستا، هوای آن را چندان تحت تاثیر قرار ندهد و ساکنان ترشنبه از همسایه‌های شهرنشینشان آسوده‌تر نفس بکشند.
روستای ترشنبه ١٨٠ سال قدمت دارد. در این‌روستای جنوبی تهران، ٣٠ خانوار زندگی می‌کنند که تقریبا نیمی از آنها اهل شهر یزد هستند و لااقل چند نسل از گذشتگان آنها در ترشنبه عمرشان را سر کرده-اند. همین ریشه‌ها ساکنان ترشنبه را به خاک روستا گره زده و مانع مهاجرت آنها شده است.
تاریخچه کهن ترشنبه
تپه طلا و یخچال ترشنبه آثار باستانی این روستا هستند که از دوران صفویه به‌جا مانده‌اند. جاده‌ای که امروز به نام جاده ساوه شهرت دارد در گذشته مسیر بازرگانان جاده ابریشم بود که برای خرید و استراحت خود را به شهر ری می‌رساندند. در آن دوران مردم ترشنبه با ساختن کاروانسرا و قلعه، مکانی را برای توقف و اتراق کاروانان این مسیر فراهم کرده بودند. با گذشت زمان کاروانسرا و قلعه خشتی روستا کاملا از بین رفته و از برج و باروهای باعظمت قلعه فقط انبوهی خاک رس تپه مانند به جامانده است. اهالی ترشنبه به این تپه « تپه طلا» می‌گویند.
یخچال ترشنبه تنها اثر باستانی روستا است که تخریب نشده. این یخچال تاریخی در مالکیت فردی به نام « منوچهر حاج محمدی» بود که سال ١٣٨٢ آن را به روستا اهدا کرد و با پیگیری معتمدان به عنوان اثر باستانی ثبت و مرمت شد.
در روستای ٣٠٠ هکتاری ترشنبه آرامستانی قدیمی هم وجود دارد. تقریبا همه سنگ‌های قبر آرامستان ترشنبه با دست و بدون دستگاه برش خورده و تراشیده شده‌اند. از سال‌ها پیش در این آرامستان کسی دفن نشده است.
بعضی از اهالی به خاطر دارند که تا چند سال پیش زمین‌های روستا پر بود از انبه‌های ریز ترش و می‌گویند نام اینجا «ترش انبه» بوده که در گویش‌های محلی به « ترشنبه» تغییر پیدا کرده است.