در سال ۱۸۸۱ فدراسیون بین‌المللی ژیمناسیک تأسیس شد که بعدها به نام هیئت فدراسیون ژیمناستیک اروپا تغییر نام یافت. این سازمان پیشقدم در مسابقات بین‌المللی بود.
در دهه 1830 ورزش ژیمناستیک در آمریکا معرفی و سیستم مدرسه ژیمناستیک توسط مهاجران تأسیس شد. اتحادیه ورزشکاران غیرحرفه‌ای در سال ۱۸۸۳ در آمریکا تأسیس شد و این سازمان مسئولیت کنترل و مراقبت از ژیمناستیک‌کاران را در آمریکا بر عهده داشت.
اولین مسابقه ژیمناستیک در المپیک آتن یونان در سال ۱۸۹۶ انجام شد که در آن آلمان به عنوان قهرمان برگزیده شد و تقریباً همه مدال‌ها را از آن خود کرد. ۵ کشور در این مسابقات شرکت کردند.
مسابقات مردان شامل میله افقی، میله پارالل، خرک، حلقه و پرش از خرک بود. اولین مسابقه بین‌المللی بعد از مسابقات المپیک در سال ۱۹۵۳ در بلژیک برگزار شد که در آن ژیمناستیک‌کارانی از نقاط مختلف دنیا شرکت داشتند.
اولین مسابقه تیمی مردان در سال ۱۹۵۴ در سن لویس برگزار شد و در آن مسابقات ورزش دو ومیدانی به طور کامل از ژیمناستیک جدا شد.
در سال ۱۹۶۲ ژیمناستیک منظم توسط فدراسیون بین‌المللی ژیمناستیک به عنوان یک ورزش شناخته شد. در سال ۱۹۶۳ در بوداپست مجارستان اولین مسابقات جهانی زیمناستیک موزون انجام گرفت. این مسابقات دارای ۲۸ ورزشکار از ۱۰ کشور مختلف دنیا بود.
ژیمناستیک ورزشی است که حرکات بدن را هماهنگ و موزون می‌سازد. در حقیقت ژیمناستیک را می‌توان به عنوان یک هنر در نظر گرفت. در مسابقات ژیمناستیک، میزان توانایی، قدرت، هماهنگی و انعطاف بدنی افراد ارزیابی می‌شود.
در تاریخچه ژیمناستیک ورزشکاران متعددی وجود دارند که دنیا را با حرکات و اجرای فوق‌العاده خود تحت تأثیر قرارداده‌اند.
رشته‌های مختلف ژیمناستیک:
- حرکات زمینی: کل زمین و فضای موجود در این رشته برای انجام حرکات زمینی مورد استفاده قرارمی‌گیرد. سالتوس‌های مختلف، حرکات چرخشی و پیچشی و فرودهای متعدد به عنوان موارد امتیازآور در این رشته می‌باشند.
- حلقه ثابت: این حلقه‌ها باید به طور کامل ثابت و تحت کنترل باشند. شخص ژیمناست‌کار باید به طور کامل و ثابت، تعادل بدن خود را برای نمایش حرکات زیبا در این حلقه‌ها حفظ کند.
- پرش: ارتفاع و کل مسافت طی شده و شتاب ژیمناست‌کار به طور کلی موارد مورد امتیاز و مطرح در این رشته می‌باشد. شخص ورزشکار، پرشی با حرکت آکروباتیک در هوا انجام می‌دهد و یک فرود ثابت و تعادلی باعث ایجاد جلوه در حرکت او می‌شود.
- میله پارالل: تاب خوردن و پرواز از قسمت‌های مهم این رشته می‌باشد. مشکل‌ترین قسمت در انجام حرکات در این رشته، زمانی است که فرد ژیمناست‌کار برای انجام حرکت و جابجایی در قسمت جلو و پشت سالتوس باید میله‌ها را رها کند.
- حرکات خرک: این رشته یکی از دشوارترین بخش حرکات دسته و جا به جایی دست‌ها به همراه حرکات پیچیده بدن روی خرک می‌باشد. این موقعیت به ژیمناست‌کار این امکان را می‌دهد که بطور فوق‌العاده‌ای از یک پرتاب به چرخش دیگر بدن خود را موج دهد.
- میله‌های افقی: میله‌های افقی یا میله ارتفاع به عنوان یک رشته مهم برای نمایش میزان مهارت شخص ژیمناست‌کار به حساب می‌آید.