به گزارش همشهری آنلاین به نقل از وب‌سایت Hill این بررسی که نتایج آن در «ژورنال انجمن قلب آمریکا» منتشرشده است، اثرات استنشاق ذرات معلق ریز را که PM 2.5 خوانده می‌شوند، بر ریتم ضربان قلب در نوجوانان ارزیابی کرده است.
چنین ذراتی که قطری کمتر از ۲/۵ میکرون دارند، آلاینده‌های اصلی در دود آتش‌سوزی‌های جنگلی و در دود خروجی وسایل نقلیه هستند و می‌توانند باعث تحریک ریه‌ها و رگ‌های خونی قلب شوند.
این پژوهشگران از «کالج پزشکی پن استیت» در پنسیلوانیای آمریکا می‌گویند با وجود اینکه این اختلال‌های ریتم ضربان قلب نسبتاً نادر هستند، اما می‌تواند به مرگ ناگهانی در نوجوانان و جوانان سالم به جز این سالم بینجامد.
ذرات معلق ممکن است با مرگ ناگهانی قلبی جوانان مرتبط باشند
به گفته این پژوهشگران این یافته‌ها که آلودگی هوا را به ضربان‌های نامنظم قلب ارتباط می‌دهند، بیانگر این هستند که ذرات معلق ممکن است در مرگ ناگهانی قلبی در میان جوانان دخیل باشند.
گرچه اثرات منفی آلودگی هوا بر سلامت قلبی-عروقی بزرگ‌سالان در پژوهش‌های قبلی مشخص شده است، این بررسی نخستین بررسی برای جستجوی اثرات آن بر نوجوانان در جمعیت عمومی است.
پژوهشگران اثر استنشاق آلودگی هوا با ذرات معلق بر دو نوع اختلال ریتم ضربان قلب (آریتمی) را بررسی کردند که با انقباض زودرس عضله قلب یا اصطلاحاً «جا افتادن ضربان قلب» (skipped heartberat) همراهی دارند.
در انقباض زودرس دهلیزی، ضربان قلب از دهلیزها یا حفرات بالایی قلب منشأ می‌گیرد. با اینکه انقباض‌های زودرس معمولاً باعث علامتی نمی‌شوند، بروز مکرر آن‌ها با افزایش خطر یک اختلال ریتم قلب به نام فیبریلاسیون دهلیزی همراهی دارد که شکل شدیدی از اختلال ریتم است که در آن دهلیزها نمی‌توانند به‌طور مؤثر منقبض شوند و خطر لخته شدن خون و سکته مغزی بالا می‌رود.
انقباض‌های زودرس بطنی که در آن ضربان قلب از بطن‌ها، از یکی از دو حفره پایینی قلب منشأ می‌گیرند- نیز خطر حمله قلبی، سکته مغزی، نارسایی قلبی یا مرگ ناگهانی قلبی بعدی را بالا می‌برند.
هنگامی‌که این انقباض‌های زودرس باعث ایجاد علامتی نمی‌شوند، درمان نمی‌شوند، اما هنگامی‌که به «جا افتادن‌های» مکرر ضربان قلب منجر می‌شوند، پزشکان ممکن است استفاده از وسایل کاشتنی ضربان‌ساز یا سایر تجهیزات را برای بیماران توصیه کنند.
ریتم نامنظم قلب حتی در میزان پایین آلودگی هوا هم رخ می‌دهد
این پژوهشگران داده‌های مربوط به ۳۲۲ نوجوان را در یک ارزیابی پیگیری در سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ به دنبال «بررسی کوهورت کودکان پن استیت ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶» که کودکان در آن ۶ تا ۱۲ سال داشتند، آنالیز کردند.
این کودکان همگی عاری از بیماری‌های قلبی-عروقی عمده بودند و از لحاظ دچار شدن به ریتم نامنظم قلبی در رده خطر پایین قرار داشتند.
دانشمندان به‌عنوان بخشی از این پیگیری میزان قرارگیری این افراد را به ذرات معلق در هوایی که هر نوجوان در ۲۴ ساعت گذشته، استنشاق کرده بود، اندازه گرفتند و درعین‌حال ریتم قلبی آن‌ها را از طریق وسایل کوچک پوشیدنی ردیابی کردند.
میانگین غلظت PM2.5 اندازه‌گیری شده در این بررسی حدود ۱۷ میکروگرم از ذرات معلق در هر مترمکعب هوا بود.
بااین‌حال، این پژوهشگران دریافتند که ۷۹ درصد از شرکت‌کنندگان دست‌کم یک مورد ریتم نامنظم قلبی در طول ۲۴ ساعت مورد بررسی داشتند. در میان این گروه، ۴۰ درصد افراد انقباض‌های زودرس دهلیزی، ۱۲ درصد فقط انقباض زودرس بطنی و ۴۸ درصد هر دوی آن‌ها را داشتند.
دانشمندان ۵ درصد افزایش در شمار انقباض‌های زودرس بطنی را به ازای هر افزایش ۱۰ میکروگرم PM2.5 در مترمکعب هوا نیز مشاهده کردند.
این دانشمندان می‌گویند مشاهده چنین اثر قابل‌توجه آلودگی هوا بر اختلال ریتم قلب، حتی در هنگامی‌که کیفیت هوا کاملاً در حد استانداردهای تعیین‌شده به‌وسیله سازمان حفاظت محیط‌زیست آمریکا قرار دارد، هشداردهنده است.
اقدامات محافظتی بیشتر لازم است
به گفته این دانشمندان اقدامات محافظتی مانند ماسک زدن ممکن است هنگامی‌که غلظت آلودگی هوا به‌خصوص بالا است، لازم باشد و همچنین ضرورت دارد مقررات قوی‌تر برای کیفیت هوا در سطح کشوری برقرار شود.
همچنین این یافته‌ها ممکن است بیانگر آن باشد که نوجوانانی که درون مناطق بسیار آلوده مانند مرکز شهرها زندگی می‌کنند، در معرض خطر حتی بیشتر هستند.