به گزارش همشهری آنلاین، از روزی که اوراقچیهای میدان شوش به حاشیه شهر ری فرستاده شدند، زندگی اهالی روستای «اسلامآباد سیمان تهران» هم به کلی تغییر کرد و کشاورزان یکییکی رخت دهقانی و کشت و کار را با لباس صنعتکاران بازار اوراقچیها عوض کردند. زمینهای کشاورزی هم خشک و بایر شدند و به صاحبان کارگاههای اوراق خودرو یا کارگاههای تفکیک ضایعات اجاره داده شدند.
خواندنیهای بیشتر را اینجا بخوانید
طی چند سال اخیر جمعیت روستا ٢برابر شده، اما بسیاری از ساکنان بومی آن جای خود را به کارگران شهرکهای صنعتی و اتباع مهاجر دادهاند. این تازهواردان برای کوتاه کردن مسیر محل کار خود روستای اشرفآباد را برای سکونت انتخاب کردهاند. مهاجرت بومیان روستا و صنعتی شدن آن، اجارهبهای مسکن را هم دچار افت بسیاری کرده و ساکنان غیر بومی روستا نسبت به اجارهنشینان سایر روستاهای ری هزینه کمتری میپردازند.
نام اولیه روستای اسلامآباد سیمان، اشرفآباد بوده و با پیروزی انقلاب اسلامی، نام این روستا به اسلامآباد سیمان تهران تغییر پیدا کرده است. در حالی که نام روستای اشرفآباد به خاندان پهلوی ارتباطی نداشت و حتی قبل از کودتای رضا خانی؛ نام این روستا اشرفآباد بوده است. این نامگذاری بیدلیل هم نبوده و به گذشته روستای اسلامآباد سیمان برمی گردد. بر اساس اسناد، این روستا حدود ٤٠٠ سال پیشینه دارد و به دلیل داشتن آبوهوای مناسب، قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم، نزدیکی به کاروانسراها و محلهای دادوستد کالا، بسیاری از تجار اموال خود را از ترس راهزنها در این محدوده پنهان میکردند. طی قرنهای گذشته اشرفیها (سکه طلا) و طلاهای مدفون زیادی از خاک این روستا توسط مردم کشف شد که این روستا را به نام «اشرفیه» معروف کرد. با گذشت زمان، نام روستا به اشرفآباد تغییر کرد.