به گزارش همشهری آنلاین به نقل از رویترز این کارآزمایی بالینی مرحله میانی در لندن شامل ۲۳۳ بیمار دچار افسردگی به اصطلاح مقاوم بودند که تجویز دست کم دو داروی ضدافسردگی به آنها کمکی نکرده بود.
هر کدام از شرکتکنندگان علاوه بر حمایت روانشناختی یک دوز منفرد ۲۵ میلیگرمی، ۱۰ میلیگرمی یا یک دوز کنترل یک میلیگرمی از یک فرمولاسیون مصنوعی از ترکیب «سایلوسایبین» - ماده روانگردان موجود در قارچهای جادویی- دریافت کردند.
جیمز راکر، روانپزشکی و مدرس بالینی ارشد در کینگز کالج لندن که در این بررسی دخیل بود، میگوید تصور بر این است که این ترکیب بخشی از مغز را به ارتباط نزدیکی با پردازش عواطف دارد، هدف قرار میدهد.
به گفته راکر، هنگامی که این ترکیب به بیماران تجویز میشد، آنها وارد یک وضعیت شبیه «رویا در بیداری» (waking dream) میشدند که بین چهار تا شش ساعت به طول میانجامید. این ترکیب صبح به افراد تزریق میشد تا این تجربه «سایکودلیک» (psychodelic) را داشته باشند و بعدازظهر یا عصر را در وضعیت معمولشان میگذراندند.
دادههای منتشرشده این بررسی در یک ژورنال پزشکی نشان میدهد در بیمارانی که به آنها یک دوز ۲۵ میلیگرمی سایلوسایبین داده شده بود، نسبت به افرادی که با دوزهای پایینتر این ترکیب درمان شده بودند، علائم افسردگی به طور قابلتوجهی از لحاظ آماری کاهش پیدا کرد.
به علاوه حدود در ۲۹ درصد بیماران در این گروه بر اساس یک مقیاس استاندارد افسردگی بیماری فروکش پیدا کرد.
راکر میگوید توجه به اینکه این بیماران گزینههای درمانی محدودی داشتند و با انگزنی درباره افسردگیشان مواجه بودند، این یافتههای میتواند قدمی در جهت درست باشد.
اما راوی داس، استادیار انستیتوی بهداشت روانی یونیورسیتی کالج لندن تذکر میدهد که یافتههای این کارآزمایی مثبت هستند، اما فوقالعاده نیستد.
او میگوید: «شمار افراد با افسردگی شدید در هر گروه نایکسان بود؛ به طوری در گروه دریافتکننده دوز به اصطلاح مؤثر ۲۵ میلیگرمی شمار افراد به شدت افسرده به طور قابلتوجهی کمتر بود. اما در مقاله این پژوهش به این نایکسانی اشاره نشده است.»
گرچه بیماران فقط در صورتی وارد این بررسی میشدند که خطر قابلتوجه از لحاظ بالینی خودکشی نداشته باشند، سه نفر از افراد مورد بررسی در گروه ۲۵ میلیگرمی در طول ۱۲ هفته درمان رفتار خودکشی نشان دادند.
این پژوهشگران درباره این یافته میگویند تمایل به خودکشی یک خصوصیت مربوط به سیر بیماری افسردگی است و این تفاوتها را مربوط به شانس مربوط میدانند و حل و فصل آنها را به تحقیقات بیشتر منوط میکنند.
این پژوهشگران میگویند دادههای مربوط به دو کارآزمایی بالینی مرحله نهایی این ترکیب که در عین حال برای درمان «اختلال استرس پس از ضربه عاطفی» (PTSD) و بیاشتهایی عصبی هم به کار میروند، تا انتهای سال ۲۰۲۴ در اختیار قرار خواهند گرفت.