خانواده‌اش به صورت سنتی مزرعه‌دار بودند، اما پدرش یک ژاندارم ارتش آلمان بود. وی در ۵ سالگی در جمع کودکانی ایستاده بود که باید به اسقف اعظم مونیخ خوشامد می‌گفتند.
زرق و برق و جلوه خیره کننده لباس کاردینالی، آن قدر او را مجذوب کرد که تصمیم گرفت بعدها کاردینال شود. اما به جای این کار در ۱۴ سالگی عضو انجمن جوانان هیتلری شد.
او در نوجوانی کشاورزی می‌کرد و در سن ۱۶ سالگی در هنگام تحصیل در مدرسه علوم دینی به عنوان خدمه پدافند هوایی آلمان در زمان جنگ دوم جهانی به خدمت فراخوانده شد. حامیان او می‌گویند که تجربه‌های او در دوران حکومت نازی‌ها او را قانع کرد که کلیسا باید به دفاع از حقیقت و آزادی برخیزد.
با شروع جنگ، مدتی سپر تانک ساخت و بعد به نیروی ضدهوایی مونیخ پیوست. با شکست آلمان، مدتی را در اردوگاه زندانیان جنگی متفقین به سر برد. تجربیاتش در اردوگاه جنگی و حزب نازی باعث شد به این نتیجه برسد که هیچ چیز غیر از کلیسا نمی‌تواند در برابر این همه خشونت و جنگ بایستد.
پس دوباره به یاد تصمیم ۵ سالگی خود افتاد. در ۵۰ سالگی توسط پاپ پل ششم به آرزوی خود رسید و کاردینال مونیخ شد و ۲۸ سال در این مقام باقی ماند. سیصد سال بود که هیچ پاپی این همه در مقام کاردینالی صبر نکرده بود.
پس از پایان جنگ در شهر مونیخ تحصیلات خود را در رشته‌های فلسفه و الهیات ادامه داد. در تاریخ ۲۹ ژوئن ۱۹۵۱ به مقام کشیشی رسید و پس از آن به تدریس در مدارس علوم دینی منطقه پرداخت.
در ماه مارس سال ۱۹۷۷ به مقام سراسقفی شهر مونیخ منصوب شد و حدود سه ماه بعد توسط پاپ «پل ششم» به مقام کاردینالی ارتقا یافت. کاردینال راتزینگر از سال ۱۹۸۱ سرپرستی «مدافعان اصل ایمان» را برعهده داشت.
این نهاد واتیکان وظیفه حراست از ارتدوکسی (درست آئینی) را به عهده دارد. او در این مقام مواضع سیاسی سازش ناپذیری اتخاذ کرد و برای مثال در جریان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ۲۰۰۴ خواستار آن شد تا سیاستمداران حامی سقط جنین (جان کری نامزد دموکرات‌های آمریکا) از حضور در مراسم عشای ربانی منع شوند.
راتزینگر تنها کاردینالی بود که مدت زیادی با پاپ ژان پل دوم همراه و رفیق بود. در میان ۱۱۵ کاردینالی که این بار در انتخاب پاپ حق رای داشتند، تنها سه نفر در زمان گزینش ژان پل دوم کاردینال بودند و اجازه رای دادن داشتند. راتزینگر یکی از آنها بود.
آشنایی او با ژان پل دوم به زمان برگزاری اجلاس شورای واتیکان دوم که راتزینگر به عنوان مشاور کاردینال فرینگیس در آن شرکت می‌کرد، بازمی‌گردد. در پی اعلام استعفای او در پی رسیدن به سن ۷۵ سالگی (براساس حقوق کلیسایی هر مسئول کلیسایی باید در ۷۵ سالگی از مقام و مسئولیت خود استعفا دهد) پاپ ژان پل دوم شخصاً از او به عنوان دوست و یار صمیمی یاد کرد و با صدور نامه‌ای از راتزینگر خواست تا همچنان در کنار او بماند.
این پاپ که هشتمین پاپ آلمانی است، می‌تواند به ۱۰ زبان صحبت کند. عقاید شدیدا سنتی و محافظه کارانه‌ای دارد و نظریاتش در مورد همجنس‌گراها و سوءاستفاده‌های جنسی در کلیساها بسیار جنجال برانگیز است.
او یکی از مخالفان عضویت ترکیه در اتحادیه اروپاست و می‌گوید کشوری که اکثریت جمعیت آن مسلمان و حکومت‌اش لائیک است، نباید در اتحادیه‌ای که اکثریت آن مسیحی‌اند عضو باشد.
صبح روز ۷ مه سال ۲۰۰۵ دود سفید نشان داد که شورای انتخاب پاپ، بالاخره دویست‌و شصت‌وپنجمین پاپ را انتخاب کرده‌است. جوزف آلویس راتزینگر، با الهام از نام قدیس بندیکت و پاپ بندیکت پانزدهم که طی جنگ جهانی اول پاپ بود، نام بندیکت شانزدهم را برای خود انتخاب کرد.
وی عصر دهم اسفند ۹۱ از مقامش رسما کناره‌گیری و شهر واتیکان را ترک کرد و پاپ فرانسیس اول جانشین او شد.
آخرین بروزرسانی Dec 31, 2022 - شنبه ۱۰ دی ۱۴۰۱