به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هلث‌دی نیوز پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در لوس‌آنجلس گزارش می‌دهند که بیماران مبتلا به آرتروز زانو که معمولا به طور مرتب داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن مصرف می‌کنند، در مقایسه با یک گروه «شاهد» که این داروها را مصرف نمی‌کنند، دچار بدتر شدن التهاب زانو و تضعیف غضروف آن شدند.
این بررسی نشان داد افرادی که برای چهار سال به طور مرتب داروهای NSAID مصرف می‌کنند، از لحاظ التهاب پرده پوشاننده غضروف مفصل (سینوویت) نتایج بدتاری نشان دادند. همچنین ترکیب غضروف در گروه مصرف‌کننده NSAID در مقایسه با گروه شاهد بدتر بود.
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) تولید مواد شیمیایی را در بدن مهار می‌کنند که باعث التهاب می‌شوند. افرادی مبتلا به آرتروز زانو به طور مرتب این قرص‌ها را مصرف می‌کنند تا به طور کوتاه مدت از درد آرتروز بهبود پیدا کنند.
آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن شایع‌ترین داروهای NSAIDs به طور بدون نسخه قابل‌تهیه هستند.
این پژوهشگران داده‌های گردآوری‌شده از ۱۰۰۰ شرکت‌کنده در یک بررسی مشاهده‌ای درازمدت درباره آرتروز زانو استفاده کردند که در فاصله فوریه ۲۰۰۴ تا مه ۲۰۰۶ وارد این بررسی شده بودند.
این پژوهشگران ۲۷۷ نفر را که برایشان به طور مرتب داروهای NSAIDs برای دست کم یک سال تجویز شده بود با ۷۹۳ نفر که با این داروها درمان نشده بودند، مقایسه کردند.
همه شرکت‌کنندگان در شروع بررسی و چهار سال بعد از آن با روش ام‌آرآی اسکن شده بودند.
این پژوهشگران به این ام‌آرآی‌ها نگاه کردند تا ببینند آیا درمان با داروهای NSAIDs به این بیماران کمک کرده یا آسیب زده است و یافته‌هایاشن را با استافاده از اندازه گیری درجه‌بندی‌شده التهاب مفصل تعدیل کردند تا مقایسه هم‌سنگی میان دو گروه انجام گیرد.
نتایج نشان داد که مصرف‌کنندگان داروهای sNSAID در ابتدای بررس در مقایسه با گروه شاهد التهاب بدتر مفصل و کیفیت بدتر غضروف مفصل داشتند و سلامت زانوی آنها پس از چهار سال حتی بدتر شده بود.
این پژوهشگران می‌گویند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا هیچ سازوکار حفاظتی در کاهش التهاب یا کاهش سرعت پیشرفت آرتروز مفصل زانو ندارد.
به گفته این پژوهشگران، مصرف داروهای NSAIDs در بیماران دچار آرتروز که در سال‌های اخیر برای کارکرد ضد التهابی‌شان تبلیغ شده‌اند، باید دوباره ارزیابی شوند، چرا که اثر مثبت آنها بر التهاب مفصل را نمی‌توان تایید کرد.
این پژوهشگران می‌گویند ممکن است این گروه داروها در کنترل آن نوع التهابی که در آرتروز زانو ایجاد می‌شود، موثر نباشند. همچنین ممکن است این داروها باعث ضعیف‌تر شدن غضروف مفصل شوند، یعنی مشابه اثری که داروهای کورتونی یا استروئیدی بر مفصل می‌گذارند.
یک احتمال دیگر این است که افراد دچار آرتروز زانو داروهای NSAIDs مصرف می‌کنند را تا بتوانند در هنگام فعالیت بدون درد باشند و این نوع فعالیت ممکن است باعث تخریب بیشتر غضروف مفصل و التهاب بیشتر شود.
این پژوهشگران پیشنهاد می‌کنند که یک کارآزمایی کنترل‌شده تصادفی‌شده برای تایید یافته‌های بررسی‌شان انجام شود.
کارشناسان می‌گویند یافته‌های این بررسی پرسش‌های جالبی را برمی‌انگیزد و در عمل هم دیگر پزشکان مصرف مداوم داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی یا NSAIDs را تجویز نمی‌کنند، چرا که مصرف بیش از حد آنها می‌تواند به طیفی از عوارض جانبی از زخم‌ها و خونریزی گارشی تا آسیب‌های کبد، کلیه‌ها و قلب بینجامد.
بهترین شیوه برای افراد دچار آرتروز زانو یا افرادی که می‌خواهند از دچار شدن به این عارضه پیشگیری کنند، این است که وزنشان را پایین بیاورند و ورزش کنند. حتی کاهش وزنی در حد ۴ تا ۵ کیلوگرم می‌تواند به میزان زیادی خطر نیازمند شدن به تعویض مفصل زانو با مفصل مصنوعی را کاهش دهد.
ورزش همچنین باعث تقویت عضلات می‌شود که می‌توانند فشار بر مفصل زانو را کاهش دهند.
یافته‌های این بررسی در اجلاس انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی ارائه خواهد شد. یافته‌های پژوهش‌هایی که در اجلاس‌های پزشکی ارائه می‌شوند، تا هنگامی که در یک ژورنال دارای داوری همتا منتشر می‌شوند، مقدماتی شمرده می‌شوند.