همشهری‌آنلاین - زینب کریمی: «محمدحسن قربی» جوان کیانشهری متولد سال ۷۰ فداکاری و کمک به دیگران را سرلوحه زندگی‌اش قرار داده بود و از همان ابتدا با این نیت حضور فعالانه‌ای در جمعیت هلال احمر داشت. او که زندگی‌اش بر این اساس بود، بعد از زندگی هم به نوعی دیگر اثربخش و فداکار باقی ماند و شعار هلال احمر را محقق کرد. سرای محله کیانشهر شمالی در روزهای پایانی سال، به همت جمعی از جوانان هنرمند پرشور محله، مراسم گرامیداشت «محمدحسن قربی» جوان هم‌محله‌ای کیانشهر را برگزار کرد. محمدحسن از اعضای فعال هلال احمر بوده و پس از تصادف و مرگ مغزی، خانواده‌اش بنا به وصیت او اعضای بدنش را اهدا کردند. آخرین روزهای سال ۹۲ به برگزاری مراسمی برای تجلیل از خانواده این هم‌محله‌ای اختصاص داشت.
مراسمی بی‌سروصدا، اما صمیمی
کتابخانه محله کیانشهر شمالی، به‌عنوان مکان برگزاری مراسم انتخاب شده است. «عظیم فلاح» هنرمند نام آشنای نقاشیخط، به همراه چند تن از هنرجویانش در کتابخانه حاضر می‌شوند و لوازم مربوط به برنامه را می‌چینند تا آماده پذیرایی از مهمانان برنامه شوند. لحظاتی بعد، پدر، مادر و دیگر اعضای خانواده محمدحسن با غرور و افتخار وارد سالن می‌شوند. بعد از حضور شهردار ناحیه، معاون اجتماعی و کارشناس فرهنگی ناحیه و رئیس هلال احمر ورامین که محمدحسن عضو فعال این هلال احمر بود، مراسم تجلیل آغاز می‌شود. برنامه با معرفی آثار هنری «عظیم فلاح» شروع می‌شود و او در پایان کار اثر هنری برتر خود را به محمدحسن قربی و دیگر هم‌محله‌ای‌هایش تقدیم می‌کند. بعد از خیرمقدم شهردارناحیه و صحبت‌های پدر محمدحسن، هدایایی به رسم یادبود به خانواده‌ها اهدا می‌شود و در پایان، همزمان با نوای دل‌انگیز اذان، نهالی با نام ۴ جوان کیانشهری در پارک امیرکبیر کاشته می‌شود تا در آخرین روزهای سال۹۲ با گرامیداشت یاد آن‌ها، فداکاری محمدحسن قربی در یادها بماند.
خودش این‌طور می‌خواست
«صغری طغیانی» مادر محمدحسن با وجود اینکه از فوت فرزندش متاثر است اما به ماجرا طوری دیگر نگاه می‌کند: «بعد از تصادف محمدحسن و تشخیص مرگ مغزی او صحبت از اهدای اعضا شد. محمدحسن از ۱۶ سالگی نیروی داوطلب هلال احمر بود و به همین دلیل بیشتر وقت‌ها در مأموریت بود. ما زیاد نمی‌دیدمش، هر وقت هم که می‌آمد مدتی نمی‌گذشت که برای مأموریت با او تماس می‌گرفتند و او می‌رفت. همه زندگی‌اش این بود که به مردم کمک کند. شاید به همین دلیل بود که خودش کارت اهدای عضوگرفته بود و وصیت کرد که اگر روزی در اثر سانحه‌ای مرگ مغزی شد، اعضایش اهدا شود. با این وجود پس از مرگ مغزی محمد حسن، از ما هم رضایت خواستند. ماهیچ مخالفتی نسبت به این موضوع نداشتیم چون او خودش از قبل این تصمیم را گرفته بود. ۸ روز در کما بود و در نهایت اعضای بدنش اهداشد. کلیه‌ها، کبد، قرنیه چشم، دریچه‌های قلب، ریه و استخوان‌های ران پا. دکترش می‌گفت نخستین بار است که پیوند استخوان پا انجام می‌شود.» مادر محمدحسن که هنوز هیچ‌کدام از بیمارانی را که اعضای بدن پسرش به آن‌ها اهدا شده را ندیده است، ادامه می‌دهد: «من اصراری ندارم آن‌ها را ببینم و نمی‌خواهم اجباری در کار باشد، فقط در صورتی که خودشان دوست داشته باشند من مایل به دیدنشان هستم. از اینکه آن‌ها با لطف خداوند و اهدای اعضای محمدحسن به زندگی دوباره بازگشته‌اند، خوشحالم.»
این کار توفیق می‌خواست
«رضا قربی» پدر محمدحسن این سانحه را توفیقی می‌داند که خداوند نصیب محمدحسن و خانواده‌اش کرده است. او در این‌باره می‌گوید: «خیلی از انسان‌ها در اثر تصادف جان خود را از دست می‌دهند اما محمدحسن این توفیق را داشت که بعد از مرگش هم مفید باشد و نامش زنده بماند.» قربی، درباره حضور پسرش در هلال احمر می‌گوید: «یکی از فرزندانم مبتلا به بیماری ژنتیکی نادری است که این موضوع باعث شده بود محمدحسن تلاش کند برای کمک به اقتصاد خانواده کار کند. او وارد هلال احمر شد و همیشه اساس کارش کمک و همیاری بود. من هم هدفم این است که حس فداکاری در روحیه همه ما نهادینه شود. سرای محله و جوانان این محله هم زحمت کشیده‌اند و این برنامه را تدارک دیدند. معتقدم برگزاری برنامه‌هایی که ارزش‌های انسانی را ترویج می‌دهد می‌تواند در تبیین این روحیه مؤثر و مفید باشد.»
به افتخار جوانان هم‌محله‌ای
«حمیدرضا کرمانشاهی» رئیس هلال احمر ورامین که از مهمانان دعوت شده به این مراسم بود درباره فعالیت‌های «محمدحسن قربی» نیروی داوطلب و فعال هلال احمر می‌گوید: «در ۴ سال حضورم در هلال‌احمر همواره محمدحسن را از اعضای فعال و خوش برخورد می‌دانستم که با روحیه کمک‌رسانی خود و حضور چشمگیر و با اشتیاقش در مأموریت‌ها به مردم خدمت می‌کرد. حضور ثابت او در پایگاه امداد و نجات محور قم ـ گرمسار در ایام تعطیلات، خدمات زیادی را به دنبال داشته است. علاوه بر این در بحث محیط‌زیست هم تلاش‌های قابل توجهی در کویرزدایی انجام می‌داد.» «عظیم فلاح» که به کمک جمعی دیگر از هم‌محله‌ای‌ها مراسم گرامیداشت از محمدحسن قربی و یادبود چند جوان دیگر محله را برگزار کرده است درباره انگیزه‌اش از این برنامه می‌گوید: «این یک سنت ایرانی است که برای تسلی خاطر خانواده‌های داغدیده و گرامیداشت نام و خاطره افراد فوت شده، مخصوصاً در روزهای پایان سال اقدامی انجام شود و ما هم با این نیت این برنامه را به افتخار هم‌محله‌ای‌هایمان که همه از جوانان خوب این محل بودند برگزار کردیم. نام و یاد محمدحسن برای ما و دیگر اهالی محل افتخارآمیز است.»
اهدای عضو؛ اهدای زندگی
رضایت از اهدای عضو را می‌توان در زمان حیات انجام داد. شما می‌توانید با مراجعه به پایگاه www. ehda. ir و ثبت‌نام برای دریافت کارت اهدای عضو که نشان‌دهنده اعلام رضایت شما از این کار خداپسندانه است، برای این حرکت اقدام کنید. هر چند که در صورت داشتن کارت اهدای عضو، رضایت اولیای دم ضروری و البته تعیین‌کننده است، اما ثبت‌نام و دریافت کارت اهدای عضو نشان‌دهنده رضایت و حتی آرزوی قلبی بسیاری از داوطلبان است و بر رضایت اولیای دم تأثیر خواهد داشت. علاوه بر اعضایی همچون قلب، ریه‌ها، کبد، روده‌ها، لوزالمعده و کلیه‌ها، برخی دیگر از بافت‌های بدن شامل قرنیه، تاندون، غضروف، استخوان، دریچه قلب، پوست و مغز استخوان که برای درمان سرطان خون مورد استفاده قرار می‌گیرد قابل اهداست. البته تمام اعضا و بافت‌های اهداشده پس از غربالگری و تست‌های لازم پیوند می‌شود تا مشکلی برای فرد گیرنده به وجود نیاید. همچنین هویت افراد اهداکننده و گیرنده نزد بیمارستان به‌صورت محرمانه نگهداری خواهد شد و تنها در «جشن نفس» که مقارن میلاد حضرت زهرا (س) است خانواده‌های اهداکننده و گیرنده می‌توانند به‌صورت دسته‌جمعی همدیگر را ملاقات کنند.
همشهری محله منطقه ۱۵، ۱۳۹۳/۱/۲۳