همانطور که یک ریتم سیرکادین یا شبانه‌روزی برای کنترل خواب ما وجود دارد، ساعتی شبانه‌روی برای خوردن وجود دارد. به هم زدن این ساعت با غذا خوردن در ساعات دیر وقت شب یا در زمان‌های غیر معمول می‌تواند بر خواب ما و توانایی ما بر حفظ وزن سالم اثر بگذارد.
همچنین بررسی‌های متعدد نشان داه‌اند که اگر بزرگترین وعده غذایی شما شام باشد (بیشترین میزان انرژی دریافتی شما در شب باشد) با احتمال بیشتری در معرض خطر چاقی قرار می‌گیرید. پژوهشگران در بررسی‌هایشان گروهی از افراد را وا داشته‌اند که کالری‌های بیشتری را در صبحانه نسبت به شام مصرف کنند و گروهی دیگر غذای بیشتری در شام نسبت به صبحانه خوده‌اند، نتیجه آن بوده است که گروه اول وزن کم کرده‌اند و گروه دوم وزن اضافه کرده‌اند.
همچنین در بررسی‌ها، افرادی که بیشتر کالری‌هایشان را در هنگام شام دریافت کرده‌اند، به نخوردن صبحانه گرایش یافته داشته‌اند، خواب بدتری داشته‌اند، در مجموع کالری‌های بییشتری مصرف کرده‌اند و چاق شده‌اند.
اما دقیقا در چه ساعتی از شب باید شام خورد؟ گرچه دانشمندان درباره ساعت واحدی توافق ندارند، اما اجماع نظر دارند که فاصله میان شام خوردن و خواب باید دست کم ۳ ساعت باشد. بنابراین اگر برای مثال در ساعت ۱۱ شب به بستر می‌روید، شامتان نباید پس از ساعت ۸ شب باشد.
نخوردن اسنک یا میان‌وعده در انتهای شب نیز می‌تواند علائم «بیماری ریفلاکس اسید» (بازگشت محتویات اسیدی معده به درون مری) را تخفیف دهد.
اگر در ساعات پایانی شب احساس گرسنگی کنترل‌ناپذیری می‌کنید، باید زمان‌بندی غذا خوردن‌هایتان را در طول روز تغییر دهید.
سعی کنید کالری بیشتری در ساعت ابتدایی‌تر روز دریافت کنید، دست کم ۳۰ گرم پروتئین در هر وعده غذایی بخورید، به جای غذا خوردن به صورت سه وعده بزرگ در هر روز، غذای‌تان را به صورت شش وعده غذایی کوچک مصرف کنید. همه این اقدامات با کاهش وزن همراهی دارند. همچنین پیش از هر تغییر عمده‌ای در برنامه غذایی‌تان بهتر است با پزشک مشورت کنید.
با ایجاد چنین روالی در غذا خوردن‌هایتان در طول روز، هنگامی که شب به بستر می‌روید، معده‌تان در انتظار غذایی نخواهد بود و احساس گرسنگی آخر شب به سراغتان نخواهد آمد