در حالی که ایران از 6 سال قبل جزء امضاکنندگان این پیماننامه بود به تازگی پرونده آیینهای نوروز آن هم با همکاری مشترک کشورهای آسیای میانه و همینطور هند به یونسکو برای ثبت تحویل شده است.
با این وصف میراثآریا، ارگان خبری سازمان میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری در حالی که فقط 6 سال از آغاز ثبت میراثمعنوی در فهرست جهانی میگذرد، پیگیری برای ثبت پرونده ردیفهای موسیقی را در 30 سال اخیر منحصر به دوره مدیریت کنونی دانست.
این سایت خبری در گزارش خود آورده است:« اگرچه از سال 1356تا 1386هیچیک از آثار معنوی ایران به فهرست آثار جهانی یونسکو اضافه نشده بود اما به کوشش سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری در دولت نهم، هماکنون ثبت یک پرونده میراث معنوی؛ یعنی ردیفهای موسیقی سنتی در فهرست آثار جهانی پیگیری میشود.»
میراثآریا همچنین تاکید کرده است:« به این ترتیب میتوان گفت که ثبت آثار معنوی کشور در میراث جهانی در دولت نهم پایهگذاری شده است.»
این در حالی است که ضوابط و قوانین ثبت جهانی میراث معنوی که پیش از این در نشستهای تخصصی میراث معنوی تهیه و به تصویب اولیه رسیده بود، در اجلاس عمومی یونسکو که با حضور دولتهای عضو پیمان حفاظت از میراث معنوی (غیر ملموس) روزهای 27 تا 30 خرداد(16 تا 19ژوئن) در محل سازمان یونسکو در پاریس برگزار شد به تصویب نهایی رسید.
به عبارت دیگر ثبت میراثمعنوی جهانی به تازگی متداول شده و سازمان میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری بر این اساس به وظیفه خود عمل کرده است.ثبت ملی پروندههای میراث معنوی از یک یا 2 ماه آینده در دستور کار اداره ثبت آثار تاریخی، طبیعی و معنوی قرار میگیرد.
از سوی دیگر 24 اردیبهشتماه امسال حسینعلی وکیل رئیس اداره ثبت آثار تاریخی، طبیعی و معنوی درباره ثبت میراثمعنوی به میراثآریا گفت: «با توجه به تدوین و تصویب دستورالعمل جدید ثبت ملی میراث معنوی پروندههای این آثار باید به پژوهشکده و استانها بازگردانده شود و این کار از یک ماه بعد آغاز میشود.»
بنابراین گزارش، هر کشور سالانه 2 سهمیه مستقل و مشترک برای ثبت آثار تاریخی خود در فهرست جهانی یونسکو دارد.دستورالعمل جدید ثبت ملی میراث معنوی روزهای پایانی سال 1386 بعد از تصویب در شورایعالی ثبت از سوی رئیس سازمان میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری برای بخشهای مرتبط و مدیران سازمان میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استانها ارسال شد.
فریبرز دولت آبادی، معاون میراثفرهنگی سازمان میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری دراینباره به میراثخبر گفته است:« براساس الحاقات کنوانسیون صیانت از میراث معنوی که سال 2003 در اجلاس عمومی یونسکو به تصویب رسید، کشورهای عضو موظفند همزمان با احترام به میراث معنوی، حفظ، احیا، ارتقاو انتقال آن میراث را فراهم کنند. این کنوانسیون چارچوبهای خاصی را تعیین میکند که کشورها نیز باید بر همان اساس عمل کنند.»
با این وصف بهنظر میرسد با احتساب سالی 2 سهمیه برای کشورهای عضو، ارسال تنها 2 پرونده برای ثبت در میراثمعنوی جهانی در فهرست یونسکو سابقه مطلوبی به جا نگذاشته باشد.