به گزارش همشهری آنلاین، سوخو-۵۷ هم یک جنگنده برتری هوایی و همچنین هواگرد نسل پنجم است.
جنگنده برتری هوایی (یا جنگنده برتری هوایی) هواپیمای جنگندهای است که برای به دست گرفتن کنترل حریم هوایی دشمن با ایجاد تسلط تاکتیکی (برتری هوایی) بر نیروی هوایی دشمن طراحی شده است.
جنگنده های برتری هوایی در درجه اول وظیفه انجام نبرد هوایی با هواپیماهای چابک و سبک (اغلب جنگنده های دشمن) و حذف هرگونه چالش بر سر کنترل حریم هوایی را دارند. اما هواگرد نسل پنجم باید این ویژگی ها را به تمامی دارا باشد: رادارگریزی، مانورپذیری بسیار بالا برای درگیریهای فاصله نزدیک، الکترونیک هوانوردی پیشرفته، حسگرهایی با قابلیت پیوند و شبکه و چندمنظورگی.
سوخو-۵۷ احتمالا مهمترین جنگنده برتری هوایی چندمنظوره نسل پنجم ساخت روسیه است.
پیشینه
کارخانه تولید سوخو-۵۷ در شهر کامسولسکا-نا-آمور در استان خاباروفسک در شرق روسیه قرار دارد. سوخو-۵۷ هواپیمای جنگی جدید روسی نسل پنجم متفاوت با الگوی ساخت دیگر جنگندههای روسی، به عنوان جنگنده چند منظوره؛ پنج هزار و ۵۰۰ کیلومتر برد پروازی دارد و توسط مهندسان سوخو طراحی شده است.
این هواپیما، جنگنده کم پیدا برای رادارها با برتری در هوا، قوی در نابودی هدفهای هوایی، زمینی و سطح دریا با توان تجهیز به انواع تسلیحات از جمله موشکهای «هوا-هوا»، «هوا-زمین»، بمبها و توپ نیرومند است.
برنامه ساخت سوخو-۵۷ که از سال ۲۰۰۱ در دستور کار روسیه قرار گرفته است، با وزن ۳۵. ۵ تن به عنوان جنگنده تک نفره متکی به ۲ موتور پرقدرت که تا ۲ هزار و ۶۰۰ کیلومتر بر ساعت سرعت دارد و با ارتفاع ۳۳ متر بر ثانیه اوج میگیرد و همچنین ۱۰ تن مهمات حمل میکند.
این جنگنده که افزون بر سوختگیری در حال پرواز، قدرت بالای کشف پرندههای دشمن و توان مانورهای ناگهانی به دلیل ویژگیهای آیرودینامیکی دارد، میتواند همزمان در یک شعاع ۴۰۰ کیلومتری ۶۰ هدف را ردگیری کرده و ۱۶ نقطه پرخطر را با انواع تسلیحات، هدف قرار دهد، تجهیزاتی که در دیگر جنگندههای روسی کمتر دیده شده است.
گونهها
- سوخو-۵۷ پیشنمونه: اولین مدلهای سوخو-۵۷ بودند که به تعداد ۸ فروند با نام تی-۵۰ بهعنوان پیشنمونه ساخته شدند. قرار بود این هواپیماها طبق برنامه در سال ۲۰۲۰ تحویل شوند ولی مشکلات گوناگون ازجمله مشکل موتوری، موجب شد تا تولید انبوه به تعویق بیفتد. این مدل، تولید انبوه نخواهد شد.
- سوخو-۵۷-ای: قرار بود مدل صادراتی سوخو-۵۷ اولیه باشد. این مدل تولید انبوه نشدهاست.
- سوخو-۵۷-ام: یک پروژه برای بهروزرسانی سوخو-۵۷ آغاز شد تا مشکلات آن برطرف گردند. این پروژه تحت نام Megapolis (مگاپولیس) برای بهبود الکترونیک پرواز، افزایش سادگی در تعمیر و نگهداری و بهبود اعتمادپذیری هواپیما، نوسازی ابزار کنترل درون کابین خلبان و موتور ایزدلی-۳۰ انجام شدهاست. پروازهای آزمایشی برای سال ۲۰۲۲ برنامهریزی شدهاند و اگر برنامه درست پیش برود، خط تولید در حدود سال ۲۰۲۵ راهاندازی خواهد شد و این هواپیما سوخو ام-۵۷ نام خواهد گرفت. حرف ام سرواژهٔ «مگاپولیس» است. مدل M در مقایسه با پیشنمونهٔ سوخو-۵۷ که دارای دو نمایشگر بزرگ بود، یک نمایشگر یکپارچه خواهد داشت.
شناسنامه سوخو-۵۷
- خدمه: ۱
- طول: ۲۰٫۱ متر (۶۵ فوت ۱۱ اینچ)
- پهنای بال: ۱۴٫۱ متر (۴۶ فوت ۳ اینچ)
- ارتفاع: ۴٫۷۴ متر (۱۵ فوت ۷ اینچ)
- مساحت بالها: ۷۸٫۸ متر مربع (۸۴۸ فوت مربع)
- وزن خالی: ۱۸٬۰۰۰ کیلوگرم (۳۹٬۶۸۳ پوند)
- وزن ناخالص: ۲۵٬۰۰۰ کیلوگرم (۵۵٬۱۱۶ پوند) وزن مأموریت معمولی، ۲۹٬۲۷۰ کیلوگرم با بیشینهٔ مهمات
- بیشترین وزن برخاست: ۳۵٬۰۰۰ کیلوگرم (۷۷٬۱۶۲ پوند)
- ظرفیت سوخت: ۱۰٬۳۰۰ کیلوگرم (۲۲٬۷۰۰ پوند) باک درونی
- پیشرانه هواگرد: ۲ عدد توربوفن (۱۱۷) AL-۴۱-F۱ (در مراحل نخست پروژه) ۹۳٫۱ کیلو نیوتن خشک و ۱۴۷٫۲ کیلونیوتن با پسسوز
- پیشرانه هواگرد: ۲ عدد توربوفن izdeliye ۳۰ (در ادامهٔ پروژه) ۱۰۷٫۹ کیلونیوتن خشک و ۱۷۶٫۶ کیلونیوتن با پسسوز
- بیشینه سرعت: ماخ ۲ (۲٬۱۲۰ کیلومتر درساعت) در ارتفاع بالا
- ابرپیمایشی: ماخ ۱٫۶ (۱٬۷۱۰ کیلومتر درساعت) در ارتفاع بالا
- بُرد: ۳٬۵۰۰ کیلومتر (۲٬۱۷۵ مایل؛ ۱٬۸۹۰ مایل دریایی) با سرعت زیرصوت ۴۵۰۰ کیلومتر بهمراه دو مخزن سوخت بیرونی
- برد زبرصوت: ۱٬۵۰۰ کیلومتر
- حداکثر ارتفاع: ۲۰٬۰۰۰ متر (۶۶٬۰۰۰ فوت)
- حد شتاب جی: +۹٫۰
- بارگیری بال: ۳۱۷ کیلوگرم بر متر مربع (۶۵ پوند بر فوت مربع) وزن عادی مأموریت
- نیرو به وزن: ۱٫۰۲ با موتور AL-۴۱F۱ (۱.۱۹ با وزن مأموریت معمولی) / ۱٫۱۵ تا ۱٫۲ با موتور izdeliye ۳۰ (۱.۳۶ با وزن مأموریت معمولی)
آخرین بروزرسانی Jan ۲۰, ۲۰۲۳ - جمعه ۳۰ دی ۱۴۰۱