برای اینکه باروری و تشکیل رویان رخ دهد، حدود ۲۰۰ میلیون اسپرم با مایع منی مخلوط میشوند مایع انزالی را تشکیل دهند. در اغلب مردان ۱۵ تا ۴۵ میلیون از این اسپرمها به قدر کافی سالم هستند که بتوانند تخمک آزاد شده زن را بارور کنند، گرچه فقط ۴۰۰ اسپرم از میانه میلیونها اسپرم پس از انزال زنده میمانند. از این تعداد هم فقط ۴۰ اسپرم به حوالی تخمک میرسند و در نهایت یکی از آنها با تخمک لقاح پیدا میکند.
ناباروری مردان ممکن است به علت شمار پایین اسپرمها، شکل غیرطبیعی اسپرمها یا حرکت نکردن طبیعی آنها باشد.
عوامل و بیماریهای بسیاری ممکن است بر باروری مردان اثر بگذارنپ. برخی از آنها مشکلات فیزیکی هستند که از وارد شدن اسپرم به مایع انزالی جلوگیری میکنند و برخی دیگر بر کیفیت و تولید خود اسپرم اثر میگذارند.
اما عوامل مربوط به سبک زندگی هم میتوانند بر ناباروری مردان تاثیر داشته باشند.
بررسیها نشان دادهاند که ورزش بیش از حد ممکن است به آزاد شدن بیش از حد بسیاری از هورمونهای استروئیدی در بدن بینجامد و این پدیده بر باروری تاثیر میگذارد.
مصرف استروئیدهای آنابولیک برای تحریک قدرت عضلات و رشد آنها میتواند باعث شود که بیضهها تحلیل بروند و تولید اسپرم کاهش یابد.
مصرف کوکائین یا ماریجوانا هم ممکن است به طور گذرا باعث کاهش شمار و کیفیت اسپرم شود.
مصرف الکل میتواند میزان تستوسترون را کاهش دهد و باعث اختلال کارکرد نعوظی و کاهش تولید اسپرم شود. بیماریهای کبدی ناشی از نوشیدن مفرط الکل هم ممکن است به مشکلات باروری منتهی شوند.
مردانی که سیگار میکشند نسبت به مردانی که سیگار نمیکشند ممکن است شمار پایینتری از اسپرم داشته باشند. استنشاق دود سیگار محیطی هم بر باروری مردان اثر میگذارد.
چاقی میتواند از راههای گوناگون باروری را مختل کند، از جمله تاثیر مستقیم بر خود اسپرمها و نیز ایجاد تغییرات هورمونی که باروری مردان را کاهش میدهند.
هنگامی که بیضهها در معرض میزانهای بالای گرما قرار میگیرند، تولید اسپرم کاهش پیدا میکند. قرار گرفتن مداوم بیضهها به گرما همچنین میتواند باعث تولید اسپرمهای با شکل غیرطبیعی شود. پایین آمدن شمار اسپرمها و کیفیت آنها به این ترتیب به ناباروری میانجامد.