همشهری آنلاین - مریم باقرپور: کتابخانه طبقه سوم در ساختمان سرای محله دریا، محل حضور دائمی «کیومرث دانشگر» است. شهروندی که سال‌ها استاد دانشگاه بوده و ترجمه و تألیف بیش از ۵۰ کتاب را در پرونده کاری‌اش دارد و هر وقت به دیدارش می‌روی، کتابی به رسم دوستی به تو هدیه می‌دهد.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
کتابخانه‌ای که سرپا شد
تا چند سال پیش هر روز ساعت ۹:۳۰ از خانه‌اش در خیابان درخشان شهرک غرب با اتوبوس و گاه تاکسی حرکت می‌کرد تا ساعت ۱۰ در کتابخانه سرای محله پاسخگوی مراجعه‌کننده‌ها باشد، اما این روزها با توجه سنش، بیشتر روزهای زوج به کتابخانه می‌آید. او سال ۱۳۹۶ پیش به شکل اتفاقی گذرش به سرای محله دریا می‌افتد و با دیدن کتابخانه رها شده و خاک خورده، درخواست می‌دهد که مسئولیت ساماندهی کتابخانه را به عهده بگیرد. می‌گوید: «بعد از تحویل کتابخانه، شروع به مرتب کردم کتاب‌ها کردم و روی هر کتاب کد زدم. قسمتی را هم به کتاب‌های درسی اختصاص دادم. چون در این محدوده اهداکنندگان کتاب کم نبودند. یادم هست کتاب‌ها را بازسازی کرده و سپس در کتابخانه قرار دادیم و همین باعث شد تا تعداد مراجعه‌کننده‌ها هر روز بیشتر شود.»
مؤلفی که کتابدار شد
در کتابخانه سرای محله دریا، چند ده هزار جلد کتاب وجود دارد و در میان کتاب‌ها می‌توان تعدادی کتاب به نام «کیومرث دانشگر» هم پیدا کرد؛ چون دانشگر مترجم ۲۰ عنوان کتاب در حوزه روان‌شناسی و تغذیه و مؤلف بیش از ۳۰ کتاب در زمینه‌های مختلف است. البته این هم‌محله‌ای که این روزها مسئولیت کتابخانه را بدون هیچ چشمداشتی در سرای محله به عهده گرفته، سال‌ها استاد دانشگاه بوده و می‌گوید: «اوایل دهه ۵۰ در دانشگاه‌هایی چون مدرسه عالی بازرگانان ایران جم تدریس می‌کردم و پس از انقلاب هم در دانشگاه شهید رجایی، اقتصاد و دارایی، شریعتی و... استاد بودم. البته مدتی هم وارد سیستم آموزش و پرورش شده و حالا بازنشسته آموزش و پرورش هستم.»
زندگی با کتاب
کیومرث دانشگر بیش از ۸۷ بهار را پشت سر گذاشته و عنوان سالخورده‌ترین کتابدار را دارد، اما سرحال و سرزنده است و روزهای زوج تا ساعت ۲ بعد از ظهر در کتابخانه را باز نگه می‌دارد و پاسخگوی مراجعه‌کننده‌هاست. اما این ساعت پایان فعالیت روزانه این شهروند ساکن تکه دوم پایتخت نیست. چون او پس از اتمام کارش در سرای محله دریا سوار با اتوبوس گاه به سرای محله آسمان‌ها در خیابان کوهستان می‌رود تا در آنجا به مراجعه‌کننده‌ها مشاوره دهد و گاه با علاقه‌مندان به نویسندگی گفت‌وگو کند. گاهی هم مسئول نمایشگاه کتابسرای محله می‌شود. می‌گوید: «کتاب جزئی از زندگی من است و خوشبختانه در سراهای محله این فرصت فراهم شده تا بتوانم علاوه بر گذران اوقات فراغتم، کتاب‌های جدیدی را مطالعه کنم.»
اهدای کتاب به هم‌محله‌ای‌ها
برخی از کتاب‌های دانشگر به چاپ ششم هم رسیده است. کتاب‌هایی که بیشترشان در اختیار شهروندان مراجعه‌کننده به سرای محله‌ها هم رسیده است. چون به هر شهروند علاقه‌مندی کتاب‌هایش را اهدا می‌کند. «مریم محمدی» از ساکنان محله دریا می‌گوید: «ما استاد را قهرمان محله‌مان می‌شناسیم. چون با این سن و سال هنوز هم برای ترویج کتابخوانی به سرای محله می‌آید. کتاب‌های اهدایی‌اش را همه دوست دارند. چون به کارشان می‌آید. مثلاً به تازگی کتابی به نام «پیلاتس» منتشر کرده که واقعاً برای جامعه شهری کاربردی است.»
بیش از ۵۰ عنوان کتاب در کتابخانه سرا به نام استاد وجود دارد که می‌توان به زندگی نه مرگ، جلوگیری از چاق و لاغری کودکان، سفر به کهکشان، این دیوار را بشکنید، شفای طبیعی آیم و تب یونجه و سایر آثار اشاره کرد اما در این میان کتاب «ترک کن» با استقبال زیادی موجه شده است. «سعید غواصی» از مراجعه‌کننده‌های کتابخانه می‌گوید: «من سال‌ها سیگار می‌کشیدم. یک روز وقتی به کتابخانه آمدم، استاد کتابی را به من داد. اول فکر کردم داده تا بخوانم. اما بعد گفت: بخوان و نظر بده. وقتی کتاب را خواندنم دیدم درباره سیگار است. آنقدر آموزنده بود که بعد از آن کم‌کم سیگار را رها کردم و حالا بهترین رفیقم استاد و کتاب است.»
انتقاد به سراها
استاد گرچه سن و سالی را پشت سر گذاشته اما برایش خستگی معنایی ندارد. می‌گوید: «یکی از دلیل‌های سرحالی‌ام نماندن در خانه و تحرک مداوم است. معتقدم با خانه‌نشینی عمر آدم کم می‌شود. وجود سرای محله هم کمک زیادی به من کرد اما کاش جانمایی سراها صحیح باشد. مثلاً سرای محله دریا در انتهای کوچه بن‌بست قرار دارد. باور کنید بسیاری از اهالی نمی‌دانند چنین مرکزی در محله وجود دارد. همان‌طور که من با گذشت ۲۰ سال از سکونت در محله شهرک غرب، از وجود چنین سرایی بی‌خبر بودم.»