سودمندی‌های استاتین‌ها فقط به کاهش کلسترول بد خون یا LDL که در ساختن پلاک‌های مسدودکننده شریان زمینه‌ساز حمله قلبی و سکته مغزی هستند، ختم نمی‌شود. استاتین‌ها دارای خواص ضد التهابی هم هستد والتهاب یک عامل دخیل شناخته‌شده در ساخت پلاک است. استاتین‌ها همچنین مانع از متلاشی شدن پلاک‌ها و آزاد شدن مواد شیمیایی درون آنها می‌شوند که لخته شدن خون را تحریک می‌کنند.
بنابراین هر کسی که دچار بیماری شیریان‌های کورونری یا سایر بیماری‌های شریانی ناشی از تجمع پلاک‌های چربی در دیواره شریان‌ها باشد، حتی اگر میزان کلسترول طبیعی داشته باشد، باید استاتین مصرف کند. استاتین‌ها همچنین برای افراد سالمی که میزان LDL ۱۶۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر یا بالاتر است یا افرادی که میزان خطر ده ساله بیماری‌های قلبی-عروقی آنها در حد ۷/۵ درصد یا بالاتر است، تجویز می‌شود.
حتی افرادی که میزان کلسترول LDL پایین‌تر دارند- برای مثال ۱۰۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر- در صورتی که عوامل خطرساز دیگر مانند دیابت، سابقه خانوادگی بیماری قلبی پیش از ۵۵ سال، سیگار کشیدن یا فشار خون بالا داشته باشند ، باید مصرف استاتین را مد نظر قرار دهند.
اما بسیاری از افراد به خاطر از ترس عوارض جانبی از مصرف استاتین‌ها خودداری می‌کنند. شایع‌ترین عارضه جانبی این داروها درد عضلانی است و برخی از افراد هم از کاهش انرژی، ضعف یا خستگی شکایت می‌کنند که ممکن است باعث شود که کمتر ورزش کنند یا شدت ورزش‌شان را کاهش دهند. با این حال، بررسی‌ها نشان داده‌اند که در اغلب موارد این عوارض جانبی به استاتین‌ها مربوط نیستند.
البته مصرف استاتین‌ها در موارد نادری به یک عارضه بالقوه وخیم به شکل آسیب گسترده عضلانی می‌انجامد که با بالار فتن آِنزیم‌های عضلانی همراه است که به نوبه خود می‌توانند آسیب کلیوی ایجاد کنند. علائم این عارضه به صورت درد در عضلات گوناگون، ضعف و ادرار تیره خود را نشان می‌دهد. اگر دچار این علائم شدید، باید فورا به پزشک مراجعه کنید.
به جز این، اغلب عوارض جانبی استاتین‌ها جزئی هستند و احتمال بروز عوارض وخیم نادر در موارد مصرف استاتین با دوزهای کم تا متوسط پایین است. ضمین احتمال بروز این عوارض بر حسب نوع استاتین تجویزی متفاوت است.