همشهری آنلاین - مرجان ابوالفتحی: خاستگاهش «چین» و علاقه‌مندان زیادی هم دارد اما به گفته «محمد صیادی» مربی این رشته، دلیل محبوبیتش قهرمان‌های این رشته است و اینکه هم مسابقات جهانی دارد و هم به بازی‌های آسیایی راه پیدا کرده است. گفت‌وگوی ما با این قهرمان هم‌محله‌ای که اکنون دانشجوی رشته «مشاوره روان شناسی» خانواده است در ادامه می‌آید.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
ووشو نسبت به کاراته و تکواندو خیلی دیرتر به باشگاه‌ها راه پیدا کرد اما چرا خیلی زود جای خودش را پیدا کرد؟
دلیلش قهرمان‌های این رشته هستند و اینکه خودش به تنهایی صاحب لیگ برتر است. دلیل دیگرش این است که اگر بازیکن مطرحی باشی، از نظر مادی تأمین می‌شوی اما اگر مثلاً در «کیک بوکس» و «کونگ فو» یک مدال جهانی بگیری یک سکه هم به زور می‌دهند.
به «ووشو کارها» مدال‌های بیشتری می‌دهند؟
در بازی‌های آسیایی گذشته که در «گوانگ جو» چین برگزار شد نفر اول این رشته ۱۵۰ سکه از دست رئیس‌جمهوری دریافت کرد و این خودش امتیاز مهمی برای این رشته محسوب می‌شود.
اما خیلی شبیه «تکواندو» یا حتی «جودو» است؟
بله چون یک ورزش ترکیبی است. حرکات پای ووشو مثل «تکواندو» ست. دستش مثل «بوکسور» عمل می‌کند و چون درگیری در آن وجود دارد خیلی شبیه «کشتی فرنگی» و «جودو» است.
بنابراین نباید رشته آسانی باشد؟
بله، چون دقت و فکر کردن نیاز دارد. در این رشته به مجری فن امتیاز نمی‌دهند. بر عکس کشتی است. هرکس زودتر زمین بخورد حتی اگر فن را اجرا کرده باشد امتیاز را به حریف داده است. برای همین بازیکن باید باهوش باشد و تمرکز زیادی داشته باشد.
در مسابقات رسمی، در بخش حرکات نمایشی این رشته، مدال وجود دارد؟
ووشو دو بخش دارد. «تالو» یا همان فرم‌ها و مبارزه‌های نمایشی و «ساندا» که اسم سابقش «سانشو» است که همان مبارزه روی سکو است. در مسابقات رسمی، در بخش تالو حتی پیش آمده که یک نفر دو مدال می‌آورد چون دو مدل فرم می‌زند و شاید یکی از دلایل جذابیت ووشو همین باشد.
با این حساب «تالو» راحت‌تر از «ساندا» ست؟
نمی شود این‌طور گفت زیرا فرم زدن قدرت بدنی می‌خواهد. پرش و پشتک دارد و باید دقیق باشد. فرم «تایچی» تالو، تمرین صبح گاهی چینی‌ها در پارک‌هایشان است وخودشان معتقدند در تمرکزشان مؤثر است.
دلیل علاقه‌مندی‌تان به ووشو چه بود؟
در سن حدود ۱۱ سالگی با برادر بزرگ‌ترم به باشگاه می‌رفتم. او، تالو و سانشو را با هم کار می‌کرد و من هم برای تماشا می‌رفتم. بعد از آن فیلم‌های رزمی هم می‌دیدم. این شد که در باشگاه به همراه دوستم ثبت‌نام کردم و برای شروع از «کونگ فو» آغاز کردم. آن موقع ووشو و سایر رشته‌های رزمی مثل «کیک بو کس» هم جز کونگ فو بود.
از نخستین حضورتان در مسابقات مهم بگویید و این که چه مقام‌هایی تا به حال کسب کرده‌اید؟
سال ۷۹ در ۱۶ سالگی نخستین حضورم را در مسابقات منطقه «اسلام شهر» تجربه کردم و بعد هم درمسابقات استانی، توابع و کشوری شرکت کردم. سال ۸۱ در نخستین حضورم در مسابقات کشوری اول شدم. بعد از آن در بیش از ۱۳ دوره مسابقات قهرمانی کشور و دو دوره مسابقات بین‌المللی حضور داشتم که حاصل آنها قهرمانی در چندین دوره مسابقات کشوری بوده است. همچنین قهرمانی در مسابقات حرفه‌ای «گرجستان» سال ۲۰۰۹ و مسابقات کاپ آزاد اروپا ۲۰۱۰، «ارمنستان» عناوین بعدی بوده‌اند.
کمی از مربیگری، داوری و تیم‌هایی که داشته‌اید بگویید؟
سال ۸۷ مربی شدم و تیم‌های زیادی داشته‌ام. در مسابقات «اپن کاپ آسیایی» و «تورنمنت بین‌المللی ۲۰۱۳» باشگاه‌های آسیایی مربی تیم منتخب این بازی‌ها بودم. به‌عنوان مربی تیم «نونهالان واوان» هم در تورنمنت بین‌المللی ۲۰۱۳ شرکت کردم که کسب مقام اول حاصل این حضور بود. اکنون مربی و داور رسمی فدراسیون ووشو و ورزش‌های رزمی هستم.
در بازی‌های آسیایی امسال، تیم ایران چقدرمی تواند مدال‌آوری کند؟
«حسین اجاقی» سر مربی تیم‌ملی، در صحبت‌های اخیرش خیلی امیدوار بود که در بازی‌های آسیایی امسال که چند ماه دیگر در «اینچون» کره‌جنوبی برگزار می‌شود، مدال‌های بیشتری کسب می‌کنیم. با توجه به نفراتی که داریم من هم همین نظر را دارم.
ووشو در بازی‌های محله‌ها جایی دارد؟
اخیراً به بازی‌های محله‌ها هم اضافه شده و طرفداران زیادی در میان خانم‌ها دارد.
خانم‌ها چه قدر توانسته‌اند در این رشته پیشرفت کنند؟
موفقیت آنها در صحنه‌های بین المللی چشمگیر بوده است. دو سه تایشان هستند که خیلی خوب مبارزه می‌کنند. یکی از این خانم‌ها مدالش را به رهبری تقدیم کرد.
چه سنی برای شروع ووشو مناسب‌تر است؟
۱۰سالگی و بالاتر برای شروع مناسب‌تر است. از آن طرف هم حدود ۳۵ سالگی، سال‌های آخر پرداختن به این ورزش است. برای نفرات تیم‌ملی، این سن، زمان پایان بازی‌های آماتوری است و از آن به بعد باید در مسابقات حرفه‌ای‌ها شرکت کنند؛ چون این ورزش سقف سنی ندارد و هر کس تا جایی که بدنش طاقت داشته باشد می‌تواند در رقابت‌ها شرکت کند.
به چه وسایلی نیاز است؟
«دستکش»، «باند»، «هوگو»، «کلاه» و «لثه»، وسایلی هستند که در ادامه کار، بازیکن به آنها نیاز دارد. البته همه اینها برای بازیکنانی که می‌خواهند در مسابقات شرکت کنند الزامی ست. طبیعی است که مبتدی‌ها همه این وسایل را یک جا نیاز ندارند و به نسبت پیشرفت و استعدادشان از آنها خواسته می‌شود که این وسایل را تهیه کنند.
برای منطقه ۴ هم برنامه‌ای دارید؟
در شهرداری منطقه ۴ خدمت می‌کنم. همه این مشغله‌ها و دغدغه رسیدگی به خانواده، وقت کمی برای تمرین و مربیگری برایم باقی گذاشته است. آرزو دارم بتوانم در همین منطقه باشگاهی دایر کنم؛ چرا که منطقه ۴ بزرگ و پر جمعیت است و می‌تواند آینده درخشانی در ووشو داشته باشد. در حال حاضر به دلیل نداشتن سرمایه و پشتوانه کافی نمی‌توانم به این کار دست بزنم. تنها امیدم خداوند مهربان است که هیچ جا تنهایم نمی‌گذارد. همچنین باید از مربی عزیزم «مصطفی سالاریان» به خاطر زحماتش و از همسر فداکارم به خاطر صبر و تحملش تشکر ویژه داشته باشم.
*منتشر شده در همشهری محله منطقه ۴ به تاریخ ۱۳۹۳/۲/۳۱