جراحی لیزیک (LASIK) یا «کراتومیلوزیس این سایتو» می‌تواند بینایی را به حد ۲۰/۲۰ (یا ده دهم) یا حتی بهتر برساند که برای اغلب فعالیت‌ها کافی است. اما اغلب افراد حتی پس از جراحی لیزیک ممکن است برای رانندگی در شب یا خواندن با افزایش سن هنوز نیاز به عینک داشته باشند.
جراحی لیزیک در مجموع سابقه خوبی دارد و عوارض جدی مانند از دست دادن بینایی به علت آن نادر هستند و اغلب افراد از نتایج آن ابراز رضایت می‌کنند. البته برخی از عوارض جانبی خفیف مانند خشکی چشم یا اختلالات گذرای بینایی (مانند زنندگی نور) پس از این جراحی شایع هستند. اما این عوارض جانبی جزئی معمولا پس از چند هفته یا ماه برطرف می‌شوند و شمار بسیار اندکی از افراد آنها به طور درازمدت به آنها مبتلا خواهند ماند.
نتایجی که افراد از این جراحی به دست می‌آورند بستگی به میزان خطای انکساری چشم‌شان و عوامل دیگر دارد. افراد دارای نزدیک‌بینی خفیف معمولا بیشترین موفقیت را از جراحی انکساری به دست می‌آورند. نتایج در افرادی دارای نزدیک‌بینی یا دوربینی با نمره بالا به همراه آستیگماتیسم کمتر قابل‌پیش‌بینی است.
بیماری‌های چشمی
چشم‌پزشک قبلا از عمل لیزیک با گرفتن شرح حال و معاینه جسمی مطمئن می‌شود که چشم شما دچار عوارض دیگری نیست که ممکن است بر نتیجه جراحی اثر بگذارد، از جمله این موارد:
- بیماری چشمی که به زوال پیشرونده بینایی و نازک شدن قرنیه بینجامد مانند قوز قرنیه (کراتوکونوس). حتی اگر خودتان قوز قرنیه نداشته باشید، اما سابقه خانوادگی ابتلا به آن را داشته باشید، بهتر است احتیاط بسیاری درباره انجام جراحی انتخابی لیزیک به خرج دهید.
- التهاب چشم مانند کراتیت (التهاب قرنیه) یا یووئیت (التهاب مشیمیه) و عفونت‌های چشم مانند عفونت ویروس تبخال.
- خشکی چشم. اگر دچار خشکی چشم هستید، جراحی لیزیک ممکن این عارضه را بدتر کند.
- مردمک‌های بزرگ. اگر مردمک‌هایتان به خصوص در نور کم خیلی بزرگ می‌شوند، ممکن است برای جراحی لیزیک مناسب نباشید. جراحی در این موارد ممکن است عوارض ناتوان‌کننده‌ای مانند زنندگی نور، ایجاد هاله در اطراف منابع نوری، مگس‌پران و تصاویر شبحی یا سایه‌ای (که با تصویر واقعی یک جسم همپوشانی دارند) ایجاد کند.
- آب سیاه یا گلوکوم. اگر دچار گلوکوم یا آب سیاه یعنی فشار بالای درون‌چشمی باشید، جراحی ممکن است این فشار را بالاتر ببرد و بیماری‌تان را بدتر کند.
- أب مروارید یا کاتاراکت
موارد احتیاط
همچنین در این موارد بهتر است درباره انجام عمل لیزیک تامل کنید:
- اگر نزدیک‌بینی شدید دارید یا خطای انکساری با نمره بالا دارید. منافع احتمالی انجام عمل لیزیک در این موارد ممکن است توجیه‌کننده خطرات احتمالی آن نباشد.
- اگر دید کلی نسبتا خوب دارید. اگر دیدتان آنقدر خوب هست که فقط به استفاده گاهگاهی از عینک یا لنز تماسی نیاز دارید، بهبودی دید ناشی از جراحی ممکن است ارزش خطراتش را نداشته باشد.
- اگر تغییرات چشمی مربوط به افزایش سن که وضوح دید را کاهش می‌دهند (پیرچشمی) دارید.
- اگر به طور فعال در ورزش‌های تماسی شرکت می‌کنید. اگر به طور مرتب ضرباتی به صورت و چشم‌ها دریافت می‌کند، مثلا در جریان ورزش‌های رزمی یا بوکس، جراحی لیزیک ممکن است گزینه خوبی برای شما نباشد.
بیماری‌های دیگر جسمی
وضعیت کلی سلامت شما هم برای انجام عمل لیزیک مهم است و برخی از بیماری‌های غیرمربوط به چشم‌ها هم ممکن است خطرات انجام عمل جراحی لیزیک را افزایش دهند یا بر نتیجه عمل تاثیر بگذارند، از جمله:
- هر بیماری که بر دستگاه ایمنی شما تاثیر بگذارد یا توانایی شما برای مقابله با عفونت را مختل کند، مثلا آرتریت روماتوئید، لوپوس، اچ‌آی‌وی و سایر اختلال‌های خودایمنی.
- مصرف داروهای مهارکننده ایمنی به هر دلیل.
- دیابت کنترل‌نشده که ممکن است شما را در معرض خطر عوارضی مانند آسیب شبکیه چشم (رتینوپاتی) ناشی از دیابت قرار دهد.
آیا نمره چشم شما ثابت است؟
اگر دچار نزدیک‌بینی باشید، نمره حدت بینایی‌تان در تمام طول سال‌های نوجوانی‌تان و حتی پس از آن تغییر می‌کند و نیاز به تغیرات دوره‌ای در نمره عینک یا لنز تماسی به وجود می‌آید. بنابراین افراد پیش از آنکه جراحی لیزیک را مورد نظر قرار دهند، باید از ۱۸ سالگی گذشته باشند و ترجیحا چند سال بزرگتر باشند.
برخی از بیماری‌ها و داروها – بارداری، شیر دادن از پستان، داروهای استروئیدی یا کورتونی ممکن است باعث نوسانات گذرای در حدت بینایی شما شوند. برای انجام لیزیک صبر کنید تا بینایی‌تان وضعیت پایداری پیدا کند.