همشهری آنلاین- ابوذر چهل امیرانی: تا زمانی که کارمند شرکت گاز بود، خانواده‌های کم‌بضاعت انگشت‌شماری به او مراجعه می‌کردند، اما پس از بازنشسته شدن و راه‌اندازی شرکت ساختمانی برای نوسازی بافت‌های فرسوده، محرومان زیادی را زیر چتر حمایت خود قرار داد. در زمان حیاتش، بارها قصد معرفی او را داشتیم، اما مخالفت کرد و کارهای خیر خود را وظیفه انسانی‌اش برشمرد. حالا یک سال از درگذشت حاج «ایمان رسولی» گذشته و توفیق معرفی او را در گفت‌وگو با چند تن از ساکنان منطقه۱۹ پیدا کرده‌ایم.
خوبی‌هایش قابل شمارش نیست
«محمدصادق پرنده» بیش از ۲۰سال با رسولی آشنایی داشته و از فعالیت‌های او باخبر است. می‌گوید: «بعضی از انسان‌ها قابل توصیف نیستند. به‌قدری امتیازهای ویژه دارند که نمی‌توان آنها را شمرد و بر زبان آورد. رسولی هم، چنین انسانی بود. او زمانی که کارمند شرکت گاز بود، وظایف خود را به نحو احسن انجام داد و هنوز هم تلاش‌های او زبانزد همکاران اوست. وقتی هم که بازنشسته شد و اقدام به راه‌اندازی شرکت ساختمانی کرد تا بافت‌های فرسوده محله عبدل‌آباد را نوسازی کند، سهم فقرا، مستأجران و مساجد را از سود خود کنار گذاشت، به گونه‌ای که هرروز دست‌های زیادی برای دعا و درخواست رحمت برایش به سوی آسمان بلند می‌شود.»
وی به یکی از اقدام‌های رسولی اشاره می‌کند: «زمانی که از نیت مسئولان حسینیه اعظم ائمه اطهار(ع) برای توسعه این مکان مذهبی در محله خانی‌آبادنو جنوبی باخبر شد، در اسرع‌وقت خود را به آنجا رساند و بخشی از ساخت و تجهیز آن را برعهده گرفت.»
ایجاد اشتغال برای نیازمندان
«رضا شیری» فردی است که هر ماه از طرف رسولی کمک نقدی به حساب خانواده‌های بی‌بضاعت و بی‌سرپرست واریز می‌کرد. او می‌گوید: «فعالیت‌های رسولی در زمینه ساختمان‌سازی و نوسازی بافت‌های فرسوده به مذاق خانواده‌ها و مسئولان خوش آمده بود. به همین دلیل در یک زمان اقدام به شروع چند پروژه در مناطق۱۹، ۱۷، یک و شهرستان‌های استان تهران می‌کرد. او برای اینکه کمک به نیازمندان را به‌دلیل همین مشغله‌ها فراموش نکند، من را مأمور وایز کمک‌های ماهانه به حساب آنها کرده بود و همیشه تأکید می‌کرد این کار یک روز هم به تعویق نیفتد تا مبادا چشم انتظار بمانند.»
وی ادامه می‌دهد: «رسولی در کنار ایجاد شغل برای ۸۵نفر به‌صورت مستقیم و ۲۵۰نفر به‌صورت غیرمستقیم، زمینه اشتغال و درآمدزایی برای تعدادی از نیازمندان یا فرزندان آنها را در پروژه‌های ساختمانی خود فراهم کرد، به گونه‌ای که امروزه نه‌تنها نیاز به کمک مالی ندارند، بلکه کمک‌حال فقرا شده‌اند. همین عامل سبب شد تا ۴سال پیش تندیس همایش ملی نام‌آوران عرصه تولید و رضایتمندی مشتری که در مرکز همایش‌های بین‌المللی صداوسیما برگزار شد، به او اهدا شود.»
اثر کارهای خیر را دیده‌ایم
رسولی در زمان حیاتش، مسجد امام حسین(ع) را در محله عبدل‌آباد، حسینیه باب‌الحوائج(ع) را در محله نعمت‌آباد، حسینیه‌ای در درکه و مدرسه‌ای در روستای محروم «دم سقرلو» از توابع شهرستان اردبیل ساخت. او در مرمت و بازسازی مدارس زیادی از جمله هدی و دکتر حسابی هم نقش داشت و در هر مسجد و حسینیه‌ای که نیاز به تعمیر یا توسعه داشت، وارد عمل می‌شد. از مرحوم رسولی که ۶اردیبهشت سال۱۴۰۱ در ۶۰سالگی فوت کرده، ۲دختر و ۲پسر به نام‌های علی و محمد به‌یادگار مانده است. وقتی از «علی رسولی» می‌پرسیم اعضای خانواده از کارهای خداپسندانه پدرش رضایت داشته‌اند یا خیر، می‌گوید: «در این یک سال افراد زیادی به ما مراجعه و اعلام کردند که پدرم در تأمین مخارج زندگی به آنها کمک می‌کرد. ما هم سعی کرده‌ایم راه پدرمان را ادامه دهیم و این کار را نعمت بزرگی برای خود می‌دانیم. مادرم حامی همیشگی پدرم در کارهای خیر بود و ما هم به داشتن چنین پدری افتخار می‌کنیم. بارها اثر این کارهای خداپسندانه را در زندگی و کارهایمان دیده‌ایم و خوشحالیم که پدرمان چنین راهی جلو پای ما گذاشته است.»
کسی دست خالی از پیش او برنمی‌گشت
«روح‌الله جعفری» مسئول حسینیه حضرت رقیه(س)، می‌گوید: «رسولی انسان شریفی بود و به کوچک و بزرگ احترام می‌گذاشت. هرکسی به او مراجعه می‌کرد و کمک می‌خواست، دست خالی برنمی‌گشت. مرحوم علاقه زیادی هم به مسجد، حسینیه و مدرسه‌سازی داشت. ما هم ۱۵سال پیش از او برای ساخت حسینیه حضرت رقیه(س) کمک خواستیم و سرامیک‌ها و نیمی از آجرهای موردنیاز را به ما هدیه داد. ۴سال پیش هم تمامی هزینه‌های موردنیاز برای ساخت و تجهیز آشپزخانه حسینیه را پرداخت کرد، بدون اینکه با اعضای حسینیه نسبتی داشته باشد یا آنها را بشناسد.»
پیگیری با وجود مشغله‌های زیاد
حاج «عظیم محمودی» مسئول حسینیه اعظم مکتب‌العباس(ع)، می‌گوید: «برای انشعاب گاز این حسینیه دچار مشکل شده بودیم تا اینکه «ایمان رسولی» با وجود مشغله‌های زیاد با ما همراه شد تا این کار به سرانجام برسد. ۲هفته مداوم پیگیر این موضوع بود و پس از دریافت مجوز انشعاب و تأیید نقشه، تمامی هزینه‌های انشعاب گاز را پرداخت کرد. این هزینه به‌دلیل وسعت زیاد حسینیه اعظم مکتب‌العباس(ع) بالا بود، اما رسولی اجازه خرید لوله و اتصالات و پرداخت دستمزد کارگران را به ما نداد.»
حمایت همه‌جانبه از نیازمندان
«علی جاهدی» سال‌ها با رسولی آشنا بوده و با بیان اینکه او همیشه دست نیازمندان را می‌گرفت، می‌گوید: «شناسایی و تحقیق درباره خانواده‌های بی‌بضاعت را خودش بدون جلب توجه انجام می‌داد، اما اگر کسی از سوی روحانیون، مسئولان منطقه، مسجدی‌ها و ریش‌سفیدها به او معرفی می‌شد، بدون هیچ پرسشی اقدام به حمایت از آنها می‌کرد. البته رسولی خصلت ویژه‌ای داشت. او دوست نداشت فقط سفره نیازمندان را رنگین کند، بلکه مایل بود هرطور شده صاحب شغل، درآمد و خانه شوند.»
۵۶۰ مترمربع، مساحت مسجد امام حسین(ع) است که ساخت آن را مرحوم «ایمان رسولی» برعهده گرفت. زمین این مسجد، سال‌ها بلااستفاده مانده بود تا اینکه رسولی خریداری و اقدام به ساخت مسجد در آن کرد.
۵ سال مداوم، مرحوم «ایمان رسولی» به عنوان کارمند نمونه شرکت گاز انتخاب و به‌همین دلیل، زودتر از موعد بازنشسته شد. او مدیر فروش و رئیس عقیدتی منطقه۸ گازررسانی و الگوی همکارانش در این شرکت بود.