همشهری آنلاین _ مریم قاسمی: شاید این جمله را شنیده باشید که می‌گویند: «بچه جنوب‌شهری‌ای که پایش به توپ نخورده باشد دروغ سیزده است!» واقعا هم همین است. برای اینکه بچه‌های کوچه و یک‌محل دور هم جمع شوند و تیم تشکیل دهند فقط چند پسربچه عشق فوتبال نیاز است و یک توپ پلاستیکی و روزهای داغ و کشدار تابستان.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
البته این احوال گاهی تا به سن سربازی، ازدواج و زمان کار و زندگی ادامه پیدا می‌کند و جالب اینکه بعضی وقت‌ها هم وسیله‌ای می‌شود برای انجام امور خیرخواهانه؛ درست مثل تیم فوتبال خزانه بخارایی که همان بر و بچه‌های دیروز محل در آن عضویت دارند و حالا هم که به قول معروف پا به سن گذاشته‌اند هنوز که هنوز است پای قول و قرارشان برای کمک به محرومان و ازدواج جوان‌ها هستند؛ قرار و مداری که ٤٠ سال طول کشیده اما یک روز وقفه در آن نیفتاده است. بانی اصلی و موسس این تیم دست به خیر هم کسی نیست جز «محمد امیراحمدی»، نیکوکار و معتمد محله خزانه بخارایی،که خودش این رسم و مرام را از پدر و پدربزرگش به ارث برده است. اگر کنجکاوید بدانید که اهل محل درباره این مرد خوشنام چه می‌گویند ادامه مطلب را بخوانید.
روزی روزگاری زمین مشمایی!
از ایستگاه مترو خزانه که خارج شوید و خیابان شهید همدانی را بروید سمت پایین؛ ۵ کوچه را که رد کنید می‌رسید به کوچه شهید «علی‌اکبر محمدی». از سرکوچه، زمین چمن مصنوعی سهند که روزگاری نام زمین مشمایی را یدک می‌کشید پیدا می‌شود. حاج«محمد امیراحمدی»، شهروند نیکوکار محله‌خزانه بخارایی، متولد سال ۱۳۴۴ است و ۵۸ سال دارد. او می‌گوید: «زمین‌فوتبال‌سهند_ مشمایی سابق_ زمین فوتبال معروف و مورد علاقه بچه‌محل‌های خزانه بوده و هست. زمینی که خیلی از فوتبالیست‌های بنام عرصه فوتبال مملکت‌مان تجربه بازی در اینجا را دارند، مثل آقایان «مرتضی ایزدی»، «احسان شهبازی»، «اسماعیل شفیعی» که سابقه بازی در تیم‌ملی و تیم‌های باشگاهی را داشتند و خیلی‌های دیگر. زمینی که مشماهایش تمامی نداشت و انگار از خاک می‌رویید تا بعدها رو به راه و به زمین بازی سهند خزانه تبدیل شد.»
به قول امیراحمدی، این فوتبالیست‌هایی که حالا در زمین فوتبال سهند می‌بینید قرار نیست بروند لیگ‌های اروپایی بازی کنند! بیشتر بازی‌ها دوستانه‌اند و برای سلامتی جسم و روح است و مشارکت در امور خیرخواهانه. البته این مسئله باعث نمی‌شود که برای هم کُری نخوانند، چون در هر شرایطی باید بازی را جدی گرفت. از اینها که بگذریم، نوبت سفره احسان و صبحانه نذری پنجشنبه‌هاست که هر هفته یکی از فوتبالیست‌ها بانی آن می‌شود؛ سفره ساده نان و پنیر و چای را کنار زمین فوتبال پهن می‌کنند و برای شادی روح رفتگان جمع فاتحه‌ای می‌خوانند.
خیلی وقت‌ها پدرها و پسرها با هم می‌آیند
تابستان‌ها پنج‌ونیم صبح بازی در این زمین شروع می‌شود، گاهی نماز صبح را سر زمین می‌خوانند و زمستان‌ها هم همین‌طور. قانون نانوشته تیم، تعطیل نشدن زمین در هر شرایطی است! مگر اینکه باران و برف شدیدی بیاید که اصلا نتوان توپ را تکان داد، در غیراین صورت بازی همیشه هست. امیرحمدی تعریف می‌کند: «طبیعی است که در این سال‌ها تیم جابه‌جایی داشته. یعنی بعضی پا به سن گذاشته‌اند و چون توانایی بازی را نداشتند رفته‌اند. گاهی هم تیم ریزش داشته، اما بااین‌حال با اعضای جدید جایگزین شده. تقریبا ١۵٠ تا ٢٠٠ نفر آمده‌اند و رفته‌اند، اما قدیمی‌ترین اعضای تیم، مثل سید وهاب حسینی و حاجی فیضی هنوز پای کارند. البته یک وقت فکر نکنید در این تیم جوان‌ها حضور ندارند؛ خیلی وقت‌ها پدرها و پسرها با هم می‌آیند و شوری به بازی می‌دهند. در این تیم، هیچ‌چیز باعث ناز و قهر نمی‌شود. همه هستند مگر اینکه کسی مشکل جسمی شدیدی پیدا کند و یا منطقه مسکونی‌اش را عوض کرده باشد. بااین‌حال خیلی‌ها با وجود فاصله مکانی باز هم می‌آیند.»
شرح عکس : نفر سوم، ایستاده از سمت چپ، حاج آقا «هادی فلاح»، امام جماعت مسجد جامع، در کنار اعضای تیم فوتبال نیکوکاری خزانه بخارایی
خیلی‌ها چشم به راه کمک هستند
حجت‌الاسلام حاج «هادی فلاح»، امام جماعت مسجدجامع خزانه بخارایی، از آدم‌های پای کار و فعال محل است و درضمن یک فوتبالیست قدیمی. او هنوز با همان روحیه و نشاط گذشته پا به زمین فوتبال می‌گذارد، چون عقیده دارد که بازی فوتبال در این زمین حکایت دیگری دارد و آن مشارکت در امور خیریه‌ای است که امیراحمدی بانی آن است. فلاح می‌گوید: «حس و حال خوبی که در این جمع وجود دارد باعث شده تا ماندگار باشد و در هر دوره‌ای آدم‌های تازه‌ای به اعضای خیرین اضافه شود.»
امام جماعت مسجد جامع خزانه بخارایی با بیان اینکه در طول چهار دهه گذشته، تعدادی از اعضای تیم فوتبال نیکوکاری علی‌آباد به رحمت خدا رفته‌اند و حالا جوان‌ترها و حتی فرزندانشان این راه پرخیر و برکت را ادامه می‌دهند، از آنها یاد می‌کند: «افرادی مثل مرحوم حاج «هوشنگ رضاپور»، فعال و خیر هم‌محله‌ای، که در سال‌های اخیر به دلیل کرونا فوت شدند و دیگر در جمعمان نیستند.»
شرح عکس: به ترتیب از راست حاج سید وهاب حسینی_ حاج محمد امیراحمدی _ حاج فیض‌الله ایزدی از پیشکسوتان تیم فوتبال خزانه در زمین سهند خرداد سال ۱۴۰۲
هم فوتبال و هم کارهای عام‌المنفعه
«سیدوهاب حسینی» و حاج «فیض‌الله ایزدی» از ساکنان قدیمی محله خزانه بخارایی به گنجینه خاطرات ذهنشان سر می‌زنند. حسینی می‌گوید: «داستان ما حدود چهل سال قبل در زمین فوتبال سهند خزانه بخارایی_ زمین خاکی مشمایی سابق_ شروع شد. حوالی سال٦١ و ٦٢ بود که در این زمین فوتبال بازی می‌کردیم، حاج «محمد امیراحمدی» امور خیرخواهانه را وارد زمین ورزشی کرد.»
ایزدی ادامه می‌دهد: «از همان اول، امیراحمدی عقیده داشت که در کنار فوتبال و شرکت در مسابقات ورزشی می‌توان دست چند آدم نیازمند و گرفتار را هم گرفت. با این نگاه تا به امروز کارهای خوبی هم انجام شده است. خلاصه در آن بحبوحه که به دلیل جنگ، وضعیت معیشت و زندگی بعضی از خانواده‌ها تحت‌الشعاع قرار داشت، کار تیم ما شروع شد.»
او ادامه می دهد: «در این تیم فوتبال خیریه‌ای، اقشار مختلف حضور دارند از پزشک و مهندس تا تاجر و بازنشسته فرهنگی. هرکس به‌اندازه وسع مالی در امور نیکوکارانه مشارکت می‌کند که شامل تهیه و توزیع کالاها و ضروریات زندگی خانواده‌های آبرومند تا رونق ازدواج جوانان می‌شود. جالب اینکه معمولا محمدآقا اولین دشت را برای کار خیر می‌دهد.»