همشهری آنلاین- مریم لطفی: شور و عشق حسینی چنان در روح و جان برخی افراد تنیده شده که دیگران را شگفت‌زده می‌کند. افرادی که با علاقه فراوان به سید وسالار شهیدان کربلا، از جان و مال خود مایه گذاشته و از مریدان اباعبدالله‌الحسین(ع) در منازل خود پذیرایی می‌کنند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
وقف خانه به نوجوانان‌های محله
«علیرضا مختاری» یکی از جانبازان منطقه است که چشمانش را سال ۶۵ در شلمچه و عملیات کربلای ۵ در جبهه جا گذاشته و مفتخر به دریافت درجه ۷۵ درصد ایثارگری شده است. او دانشجوی دکترا در رشته سیاستگذاری عمومی دانشگاه تهران و کارمند دادگستری است. این ساکن ۵۵ ساله منطقه، مداحی هم می‌کند و حدود ۳ سال است که خانه‌اش را وقف جوانان محله هزاردستگاه کرده تا در آن اقدام به برپایی «هیئت دارالولایه» و مجالس عزاداری سیدوسالار شهیدان کربلا کنند. هر روز نزدیک به ۵۰ نوجوان و جوان ۱۲ تا ۱۷ ساله به خانه‌اش می‌آیند و پس از خواندن دعا و قرآن، در مراسم سخنرانی و مداحی شرکت می‌کنند. او همراه خانواده‌اش در خانه دیگری زندگی می‌کند و این خانه را به‌طور کامل دراختیار بچه‌محل‌ها گذاشته تا در مناسبت‌های ملی و مذهبی اقدام به برپایی مراسم کنند. همسرش «والیه صادقی» هم در این هیئت برای شرکت‌کنندگان غذا و چای درست می‌کند. درضمن «منصور مختاری» برادر کوچک این جانباز هم‌محله‌ای هم سال ۱۳۶۳ در عملیات ایذایی فکه به شهادت رسیده و همچنان مفقودالاثر است.
پاتوق هنرمندان عاشورایی
استاد «اسدالله ایرانشاهی» متخلص به «وفا» از شاعران و نویسندگان هم‌محله‌ای ما است که در محله یاخچی‌آباد زندگی می‌کند. یک طبقه از خانه‌اش را به پاتوق هنرمندان و شاعران هم‌محله‌ای و غیربومی تبدیل کرده که در طول سال گردهم آمده و درباره موضوعات مختلف شعر می‌سرایند اما افتخار این هم‌محله ای ۶۰ ساله، سرودن شعر در وصف ائمه اطهار(ع) به‌خصوص امام حسین(ع) در ایام محرم و صفر است. صدها جلد کتاب مذهبی و ادبی در خانه‌اش دارد و چندی پیش علیرضا افتخاری، ترانه «مرات لطف یار» او را خوانده است. پدرش «ملا نصرالله» حافظ شاهنامه فردوسی، همچنین بوستان و گلستان سعدی بود و او اختصاص دادن خانه برای فعالیت‌های ادبی و مذهبی را از پدرش به ارث برده است.
برپایی صندوق خیریه برای نیازمندان
اهالی علی‌آباد به مرحوم شیخ احمد کافی افتخار می‌کنند. هم به خاطر سکونت مرحوم در این محله و هم به خاطر حضور خواهر بزرگوارش در خانه‌ای که در آن همیشه به روی اهالی باز است. «طیبه کافی» خواهر مرحوم کافی است که همسرش را در دوران دفاع مقدس از دست داده و خود را شاگرد برادرش می‌داند. خانه‌اش به جز اهالی برای نیازمندان نیز آشناست و می‌دانند دست خالی از آن بیرون نمی‌آیند. خانم کافی در ۲۰ سالی که در این خانه ساکن شده، صندوق قرض‌الحسنه‌ای در منزلش راه‌اندازی کرده تا گره از مشکلات هم‌محله‌ای‌ها باز کند. اهالی محله هم به این صندوق کمک می‌کنند تا مشکل نیازمندان به واسطه آن رفع شود.
زندگی‌ام را با امام حسین(ع) شریکم
همه در محله جوادیه، هیئت «علمدار کربلا» را می‌شناسند. خانواده چیتگری را هم به خاطر همین هیئت و به خاطر شهدایشان «علی‌اکبر و مصطفی» می‌شناسند که نه تنها دم از امام حسین(ع) زده‌اند، بلکه وقت عمل هم جوانان خود را در راه امام حسین(ع) فدا کرده‌اند. حاج «محمود چیتگری» پیرغلام ۶۶ ساله، بانی هیئت علمدار کربلا است که همه ساله در خانه‌اش از عزاداران پذیرایی می‌کند. او عنوان می‌کند خانه و زندگی‌اش را با دستگاه امام حسین(ع) شریک است.
زینت روح و جسم اهالی
«فاطمه حاجیان» در سال ۱۳۵۵ نخستین ماشین بافندگی را به محله خزانه آورده و برای بسیاری از اهالی محله لباس گرم بافته است اما او به زینت روح اهالی به‌خصوص کودکان و نوجوانان نیز توجه زیادی دارد چرا که در خانه شخصی‌اش به بانوان درس قرآن می‌دهد. این هم‌محله‌ای ۷۲ ساله که دبیر کانون سالمندان خزانه هم هست، شاگردانی بین ۱۰ تا ۸۰ ساله دارد و یکی دیگر از افتخارات او، پخت آش باعنوان «آش مرگ بر صدام» بود که بین سالهای ۶۲ تا ۶۵ در محله درست می‌کرد و مبلغ حاصل از فروش آن را به رزمنده‌ها می‌داد.
زندگی آنها با عباس(ع) گره خورده است
زندگی «ابوالفضل تلخابلو» و همسرش «آدلا» که اصلیتش رومانیایی است، با قمربنی‌هاشم(ع) گره خورده است. تلخابلو روضه‌های امام حسین(ع) را از سن بسیار کم از زبان مادرش شنیده و از کودکی به مداحی گرایش پیدا کرده است. ۶ ماهه بوده که به خواسته خانواده‌اش در تعزیه علی اصغر(ع) بازی کرده و از سال ۴۳ تاکنون ساکن محله جوادیه است. پس از آشنایی با همسرش در ترکیه، برایش از حضرت عباس(ع) و واقعه عاشورا حرف زده و همین عامل باعث شده آدلا عاشق دین اسلام شود. مهریه آدلا ۵۰ هزارتومان است و یکی از اعضای فعال مسجد اصغریه به حساب می‌آید. پسر ۱۴ ساله آنها یعنی امیرعلی نیز، مداح اهل‌بیت(ع) است و در مسجد اصغریه مداحی می‌کند. درحقیقت خانواده تلخابلو خودشان را وقف اهل‌بیت(ع) کرده و صحبت درباره واقعه عظیم عاشورا باعث گره خوردن زندگی آنها به همدیگر شده است.
از اهدای اعضای بدن فرزند تا ساخت نمازخانه
منزل شهید علیرضا کاشانی هم برای ساکنان علی‌آباد جایی آشناست. می‌دانند که مادر شهید صبورانه به حرف‌های آنها گوش می‌دهد و درددل آنها را به گوش مسئولان می‌رساند. «مهین شاه حسینی» علاوه بر فعالیت‌های مذهبی در محل سکونتش، نمازخانه‌ای هم در مدرسه اخلاص ساخته و این روزها اسم فرزند شهیدش آن را تزیین کرده است. پسر ۳۰ ساله‌اش بیست و یکم آبان ماه ۴ سال پیش در یک عملیات تعقیب و گریز و براثر حمله اشرار به خودرو نیروهای انتظامی مجروح شد و به کما رفت. اعضای بدن تنها پسرش را به بیماران بخشید و تمامی پس اندازهایش را خرج امور خیریه کرد که نمونه‌اش ساخت نمازخانه در مدرسه اخلاص بود تا دانش‌آموزان در این مکان مقدس نماز خوانده و برای علیرضای او هم دعا کنند. او جهیزیه چند دختر دم بخت را هم تاکنون تهیه کرده است.
آموزش قرآن به صدها کودک
«زهرا قاسمی عابد» بانوی ۴۴ سالهای است که ۱۱ سال پیش برای رفع یک مشکل از زندگی دخترش، عهدی با معبودش کرد اما برای ادای نذر خود به قدری پیش رفت که مسیر زندگی‌اش به‌طورکلی تغییر کرد. وی از جمله انسان‌هایی است که از عشق زمینی به عشق آسمانی رسید و خود را وقف آموزش قرآن به کودکان کرد. حالا هم به قدری به فعالیت در این حوزه علاقه دارد که با تحقیق و مطالعات زیاد، آموزش قرآن به بچه‌ها را به گونه‌ای انجام می‌دهد که کودکان برای حضور در کلاس‌هایش سرازپا نمی‌شناسند و هر روز به تعداد قرآن‌آموزان او اضافه می‌شود. وی که در محله علی‌آباد زندگی می‌کند، حافظ ۳۹ سوره از قرآن است و اعضای خانواده‌اش نیز درحال حفظ قرآن هستند. در مدرسه دخترانه و پسرانه صالحین، حوزه علمیه فاطمه زهرا(س)، مسجد پیامبر اعظم(ص)، خانه فرهنگ ابوسعید و مجتمع فرهنگی و هنری فجر درحال آموزش قرآن به صدها کودک است و دوست دارد همچنان نذر فرهنگی خود را ادامه دهد.
هدیه پدر و پسر به اهالی
مرحوم «حاج زکریا قربانی» همیشه خانه‌اش را در محله جوادیه دراختیار همسایه‌ها و اهل محل می‌گذاشت تا جشن و مراسم یادبود کسان خود را در آن برگزار کنند. حالا هم فرزندش حاج «نادر قربانی» این خانه را به هیئت جوادالائمه(ع) تبدیل کرده و ۶ سال از راه‌اندازی آن می‌گذرد. او می‌گوید: «پدر مرحومم این خانه را به نام سیدالشهدا(ع) معطر کرده بود. اینجا را متعلق به اهالی می‌دانست و اجازه می‌داد برنامه‌های خود را در این خانه برگزار کنند. خوشبختانه، حالا هم ۶ سالی است که هیئت جوادالائمه(ع) را در آن برپا کرده‌ایم و هدف ما نوسازی اینجاست. قصد داریم به یاری خدا و با کمک برادرهایم اینجا را بکوبیم و ۶ طبقه بسازیم. علاوه بر طبقات جداگانه برای خانم‌ها و آقایان، هدف ما ساخت درمانگاه خیریه و سالنی برای مراسم عروسی و درگذشت مردم محل در اینجاست.» هیئت جوادالائمه(ع) از دل هیئت رضویون محله جوادیه بیرون آمده و برنامه‌های آن به ایام محرم و صفر محدود نمی‌شود و مستمر است.
نذر فرهنگی و تبدیل خانه به حسینیه
سیده حاجیه «فرخ شجاعت حسینی» علاقه زیادی به نذر فرهنگی دارد و از سال ۶۱ فعالیت‌های قرآنی‌اش را در محله جوادیه شروع کرده است. از ۱۰ سال پیش مسئولیت حسینیه بیت الشهدا را برعهده گرفته و یک گروه خیریه برای کمک به نیازمندان محله و خدمات‌دهی به ۲۲۰ خانواده نیازمند بی‌سرپرست و بدسرپرست تشکیل داده است. این حسینیه روزگاری خانه پدری همسرش بوده که توانسته با حمایت همسرش خریداری کرده و سپس وقف کند. حسینی فرمانده پایگاه بسیج شهید صدوقی هم هست و در حال حاضر در ۱۰ حسینیه و ۳ مسجد، تدریس علوم معارف اسلامی و دروس قرآنی را برعهده دارد. حدود ۲ هزار شاگرد دارد و در کنار تدریس، دانشجوی سطح ۲ حوزه علمیه و دانشجوی رشته اندیشه اسلامی دانشگاه محمد رسول الله(ص) است. خدمات این بانوی ۵۳ ساله به اهالی رایگان است و توانسته ۳۵ معلم دیگر هم جذب کند تا ۱۰۰ واحد درسی علوم و معارف اسلامی را به اهالی آموزش دهند.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
*منتشر شده در همشهری محله منطقه ۱۶ در تاریخ ۱۳۹۴/۰۸/۰۳