همشهری آنلاین- سمیرا باباجانپور: مرحوم زهرا امامزاده واقفی به یاد همسر مرحومش خانه‌اش را را وقف مسجد کرده و نیت می‌کند تا زنده است خودش خدمتگزار مسجد باشد. او در اتاقی در کنار مسجد روزگا ر می‌گذراند.
قصه های خواندنی تهران را اینجا بخوانید
قبل از ساخت مسجد، زهراخانم خانه را زینبیه کرده بود و مراسم روضه و عزاداری آنجا برگزار می‌شد. برای همین نام مسجد را حضرت زینب (س) انتخاب می‌کند. مدتی مردان نیز در طبقه پایین خانه نماز می‌خواندند، ولی کم‌کم این مسجد زنانه شده و زنان محل برای برپایی نماز و فرایض دینی دور هم جمع می‌شدند.
متأسفانه بعدازاینکه این بانوی خیر و نیک‌اندیش مرحوم می‌شود، به دلیل مشکلات انحصار ورثه، درهای مسجد بسته می‌شود. بااین‌حال هنوز بانوان محل امید دارند تا درهای مسجد خانگی مرحوم واقفی باز شود.
وحیده رحیمی و رونمایی از یک نیت قشنگ
در ابتدای خیابان الغدیر محله کن زمین بزرگی دیده می‌شود که در میان هیاهوی ساخت‌وساز شهری جان به دربرده. بانو وحیده رحیمی که بیش از هشتاد سال سن دارد این زمین را وقف ساخت مسجد کرده است. او می‌گوید: «دلم می‌خواست راه پدر را ادامه دهم. مرحوم پدرم، حاج غلامحسین رحیمی، واقف مسجد المهدی (عج) در ایستگاه یخچال محله کن است. همیشه از وقف و اینکه یک خیر ماندگار است برایمان صحبت می‌کرد.»
بانو رحیمی را می‌توان تنها زنی دانست که در این محله قدیمی برای ساخت مسجد پیش‌قدم شده است. محله کن بیش از ۲۰ مسجد دارد و مسجدهای کوچک و بزرگ زیادی در این محله ساخته شده است. وحیده خانم می‌گوید: «این زمین آماده است و پیگیر کار ساخت مسجد هستیم. هزینه ساخت‌وساز زیاد است. امیدوارم خیرین قدم پیش بگذارند و کلنگ ساخت مسجد زودتر زده شود. مسجد خانه خداست و چه چیزی بهتر از اینکه آنچه از خود به یادگار می‌گذاری برای خدا و بنده خدا باشد. آرزو دارم در این مسجد نماز بخوانم.»