گاهی والدین نقش خود در ارائه الگو به فرزندانشان را جدی نمی‌گیرند، درحالی‌که رفتار و عملکرد آنها در تکوین شخصیت کودکانشان نقشی اساسی دارد و کودکان بیش از آن که راهنمایی‌های کلامی پدر و مادر را بپذیرند، ازشخصیت و رفتار آنها سرمشق می‌گیرند.

روزنامه همشهری؛ گروه خانواده_ رابعه تیموری :رامین علوی‌نژاد دراین‌باره می‌گوید: «گاهی اوقات ممکن است والدین ناآگاهانه چند رفتار ناسالم را برای فرزندان خود الگوسازی کنند.» این‌روانشناس و مشاور خانواده توضیح می‌دهد: «مثلا برای استفاده از خدمات محلی که برای تعیین بهای خدماتش، شرط سنی قرار داده‌اند، مادری به صندوقدار آنجا می‌گوید که پسر ۱۲‌ساله اش فقط ۱۱ سال دارد تا بتواند تخفیف بگیرد، با این رفتار او پسرش یاد می‌گیرد گاهی اوقات برای رسیدن به خواسته‌های خود دروغ گفتن اشکالی ندارد.»
علوی‌نژاد درباره الگوی مطالعه کودکان می‌گوید: «پدری که اوقات فراغتش را با تماشای تلویزیون یا مشغله‌های سرگرم کننده دیگر می‌گذراند، اگر به دختر ۱۴‌ساله اش بگوید که باید بیشتر کتاب بخواند و مطالعه داشته باشد، او حرفش را نمی‌پذیرد.»


والدین یکی از الگوهای رفتاری مهم کودکان و نوجوانان

علوی‌نژاد والدین را یکی از الگوهای رفتاری مهم کودکان و نوجوانان می‌داند و توضیح می‌دهد: «بسیاری از والدین تصور می‌کنند فرزندانشان فقط از همسالان خود الگو می‌پذیرند، درحالی‌که آنها در کنار دوستان و همسالان فرزندشان، تاثیر مهمی بر آنها دارند، اما تاثیر آنها بر فرزندشان با تاثیر دوستان او متفاوت است.»
او ادامه می‌دهد: «دوستان نوجوانان بیشتر بر رفتارهای روزمره آنها تاثیر می‌گذارند، مانند نوع موسیقی که گوش می‌دهد یا لباس‌هایی که می‌پوشد، اما والدین، بر ارزش‌های اساسی فرزندشان، مانند ارزش‌های مذهبی، انتخاب‌های آموزشی و دیگر مسائل مربوط به آینده‌اش تاثیر می‌گذارند.»


این مشاور خانواده ارتباط نزدیک والدین و فرزندانشان را سبب افزایش الگوپذیری آنها می‌داند و می‌گوید: «هر چه رابطه والدین با فرزندشان قوی‌تر باشد، تاثیر بیشتری بر شخصیت آنها خواهند داشت و برای نظر و حمایتشان ارزش بیشتری قائل خواهد شد. درواقع، اگر زمانی که فرزندان وارد دوره نوجوانی می‌شوند، والدین با او رابطه‌ای قوی داشته باشند، در بزرگسالی ارزش‌ها، باورها و رفتارهایی مشابه والدینش خواهد داشت.»