همشهری آنلاین - بهاره خسروی :حسن صالحی، معروف به حسن‌ببو، بچه محله انبار گندم، از نوچه‌های بزن‌بهادر طیب حاج‌رضایی بود. هرجا دعوا و مرافعه بود، دار و دسته طیب و حسن‌ببو پای ثابتش بودند تا اینکه ماجرای ۱۵خرداد سال ۱۳۴۲ و نخستین جرقه‌های انقلاب اسلامی با قیام مردم در ظهر عاشورای همان سال برای اعتراض به انقلاب سفید در تهران و اعدام طیب حاج‌رضایی پیش آمد.
قصه های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
با پیوستن طیب حاج رضایی به قیام مردمی ۱۵ خرداد، حسن‌آقا هم تغییر موضع می‌دهد و از مریدان مکتب امام خمینی(ره) می‌شود. اردشیر آل‌عوض، محقق فرهنگ عامه، در این باره می‌گوید: «حسن صالحی همراه طیب این توفیق نصیبش می‌شود تا از همراهان امام شود. او در کوران مبارزات مردمی در سال ۱۳۴۲ دستگیر و زندانی شد، در زندان به‌دلیل همراهی با طیب و امام انگشت دست چپش را قطع می‌کنند. هر چند حسن آقا یک انگشتش را از دست داد، اما همین ماجرا و زندانی شدنش باعث تحولی بزرگی در مرام و مسلکش شد و توبه کرد.»
به‌گفته این تهران‌پژوه، به حسن صالحی در دوران قبل از تحول، به‌دلیل سربه‌هوا بودنش، لقب حسن‌ببو داده بودند. او بعد از ماجرای توبه و تحولش در زندان، به کلی تغییر و مردمداری پیشه می‌کند. او بعد از آزادی از زندان در میدان بارفروشی تهران برای خودش حجره‌ای راه‌اندازی کرد و هیچ موردی از درگیری و رفتارهای گذشته‌اش را کسی از او ندید. حسن صالحی با پسران طیب هم که در ...............انبار قلعه ......................باسکول داشتند، ارتباط خوبی داشت. این را هم بگوییم که حسن‌ببو یکی از علم‌کش‌ها و طوق‌کش‌های هیأت طیب بود.