همشهری آنلاین - رابعه تیموری: مرحوم محسن نفیسی از پزشکان داوطلبی است که ۵٠ سال بی‌چشمداشت و بی‌ادعا به بیماران آسایشگاه کهریزک خدمت کرده و قرار گرفتن در آستانه روز جهانی داوطلب بهانه‌ای است برای یادکردن او:
از ۵٠ سال پیش هر پنج شنبه دکتر محسن نفیسی صبح زود خود را به آسایشگاه کهریزک می‌رساند تا بیمارانی را که تنها و بی‌نصیب از مال دنیا در گوشه آسایشگاه با درد خود می‌سوختند و می‌ساختند درمان کند. آن سال‌ها در کشور ما پزشک ایرانی کیمیا بود و پزشکان هندی و فیلیپینی حق ویزیت‌های نجومی از بیماران می‌گرفتند.
به احترام بیماران می‌ایستاد
محسن پزشکی درباره دکتر نفیسی می‌گوید: «دکتر عادت داشت پنج شنبه‌ها روزه بگیرد و همیشه دهان روزه به آسایشگاه می‌آمد. با همان ماشین قدیمیش که شیشه‌های آن از تمیزی برق می‌زد. دکتر برای خودرویش از بنزین کوپنی استفاده می‌کرد و کمتر پیش می‌آمد کوپن بنزینش تا سر ماه کفاف دهد. روزهایی که خودروی دکتر بنزین نداشت، او با اتوبوس خودش را به آسایشگاه می‌رساند. از همان وقتی هم که از راه می‌رسید تا موقع رفتن، همه بخش‌های آسایشگاه را یکی‌یکی می‌چرخید تا به همه بیماران سرکشی کند و کسی جا نماند.» پزشکی که از سال‌ها پیش در آسایشگاه کهریزک خدمت می‌کند و اکنون سمت سخنگوی آسایشگاه را بر عهده‌دارد، تعریف می‌کند: «دکتر نفیسی در دهه آخر عمرش ریاست بخش طبی بیمارستان امام خمینی (ره) را بر عهده داشت و وقتی بیماری به آزمایشات و درمان‌های تکمیلی نیاز داشت، از امکانات بیمارستان برای درمان او استفاده می‌کرد. این وقت‌ها تنها زمانی بود که دکتر در پارتی بازی کم‌نمی گذاشت! پزشک مهربان آسایشگاه کهریزک در تمام مدتی که بیماران را ویزیت می‌کرد، لبخند از صورتش گم نمی‌شد و به احترام بیماران، ایستاده به مداوای آنها می‌پرداخت.»
برادرزاده ناظم الاطبا بود
پروانه نفیسی سال‌ها همسر و همدم دکتر نفیسی بوده است. او می‌گوید: «استعداد طبابت در خانواده نفیسی موروثی است و برادر دکتر محسن، ابوتراب نفیسی متخصص برجسته قلب و عمویش سعید نفیسی است که به ناظم الاطبا شهرت داشت.» بانوی خانواده نفیسی درباره ویژگی‌های اخلاقی همسرش می‌گوید: «دکتر احساس بی‌نیازی و مناعت طبع خاصی داشت. با آن که می‌توانست درآمد بالا و زندگی مرفه داشته باشد، ساده زندگی می‌کرد و به مادیات توجهی نداشت.» او ادامه می‌دهد: «شب و نیمه‌شب اگر به دکتر خبر می‌دادند بیمار بدحالی را از راه دور به بیمارستان آورده‌اند، با عجله خودش را به بیمارستان می‌رساند تا درمان او را از نزدیک پیگیری و رسیدگی کند.»
یادگارهای شایسته
همسر وفادار دکتر نفیسی با او نسبت فامیلی داشته و در سنین جوانی همدم دکتر شده است. او تعریف می‌کند: «پدرم پسرعموی محسن بود. ما در اصفهان زندگی می‌کردیم و وقتی تازه دیپلم گرفته بودم خانواده اش به خواستگاری من آمدند. خانواده دکتر مرفه نبودند، اما در میان فامیل و آشنا اعتبار و احترام خاصی داشتند. دکتر نفیسی وقتی ١٦ساله بود پدرش به رحمت خدا رفت و محسن با وجود آن که از سایه پدر محروم بود، توانست درسش را ادامه دهد و در رشته پزشکی تحصیل کند.» از مرحوم محسن نفیسی ٢ فرزند دختر و پسر به یادگار مانده که یکی از آنها مسیر پدر را ادامه داده و دیگری تا مقطع دکترای کشاورزی طیور تحصیل کرده است. دکتر مهربان آسایشگاه کهریزک آخر تیر سال گذشته از دنیا رفت و یادگارهای شایسته او همدم مادرشان هستند.