همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی: حسین اسماعیلپور که با لقب حسین رمضونیخی شناخته میشد یکی از لاتهای تهران در دهه ۳۰ و ۴۰ بود که متحول شد و به جرگه لوطیها پیوست. خانه قدیمی او که در سالهای دور جایی برای برپایی مجلس عزاداری امام حسین(ع) بود، سالها متروکه ماند اما از ۵ سال قبل به جایی برای کمک به کودکان فقیر و بیبضاعت تبدیل شده است.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
خانه آجری حسین رمضانیخی درست در همسایگی مسجد شوشتری واقع شده و روایت های متفاوتی در باره آن نقل میشود. قدیمیهای محله هرندی گواهی میدهند که این خانه قدیمی در سالهای بعد از تحول حسین رمضونیخی، میزبان عزاداران حسینی(ع) بود و مجلس عزاداری با حضور لوطیهای اسم و رسمدار پایتخت در همین خانه برپا میشد.
خانه ۲۰۰متری حسین رمضانیخی در کوچه بادرخت، کمی آن طرفتر از خانه طیب حاجرضایی، یکی دیگر از لاتهای دروازه غار، که دست بر قضا او هم به جرگه لوطیها پیوست، واقع شده و سرنوشت کاملا متفاوتی برای این دو خانه رقم خورده است. خانه طیب حاجرضایی با گذشت سالهای نسبتا طولانی متروکه مانده و مخروبه شده، اما خانه حسین رمضونیخی، به قول معروف، عاقبتبهخیر شده و با اینکه سیمای دلپذیری ندارد، اخیرا بیش از همه خانههای قدیمی محله مورد توجه قرار گرفته است.
حسین احمدی، معتمد محله هرندی، معتقد است خانه رمضونیخی بعد از سالهای نسبتا طولانی از حالت متروکه درآمده و به جایی برای دستگیری از کودکان بیبضاعت تبدیل شده است: «خانه قدیمی که ابتدای کوچه شوشتری واقع شده تا نیم قرن قبل یکی از مکانهای شناخته شده محله بود، اما سالها متروکه ماند تا اینکه ورثه حسین اسماعیلپور آن را فروختند. خریدار بعد از مدتی اینجا را به خانه کودک تبدیل کرد و بخشی از آن را به آموزش کودکان کار اختصاص داد.»
خانه قدیمی رمضونیخی در آخرین سالهای حیات او به جایی برای مراسم عزاداری امام حسین(ع) تبدیل شده بود و قدیمیهای این محله معتقدند رمضونیخی همسایه نور شوشتری، شیخ عابد و زاهد محله، بود و داستان تحولش با این ماجرا بیارتباط نبوده است.
تبدیل شدن خانه رمضون یخی به محل امنی برای کودکانکار حکایت جالبی دارد. خانه کودک بهنام به همت خانواده بهنام مغاری، نوجوانی که بدون اطلاع خانوادهاش و همراه گروههای جهادی به محله هرندی میرفت و به کودکان نیازمند کمک میکرد ساخته شد.
بهنام در سال ۱۳۹۲ بر اثر سانحه درگذشت. بعد از فوت او خانوادهاش سراغ یادداشتهایش رفتند و به این موضوع پی بردند که بهنام پای ثابت کمک به کودکانکار محله هرندی بوده است. بعد از این ماجرا، خانواده وبرخی از اقوام بهنام مغاری تصمیم گرفتند مرکزی برای کمک و آموزش کودکانکار در محله دروازه غار برپا کنند و دست بر قضا این مرکز در خانه قدیمی رمضان یخی برپا شد.
خانه کودک بهنام از اردیبهشت سال ۱۳۹۳ فعالیتش را شروع کرد و هم اکنون بهعنوان تنها مرکز تخصصی پیشدبستانی کودکانکار در محله هرندی شناخته میشود.