همشهری آنلاین- گروه فرهنگی: تشکیل کمیته استقبال از امام خمینی(ره) در سوم بهمن ماه ۱۳۵۷، یکی از اقدامات مهم و انقلابی برای استقبال تاریخی از بازگشت امام‌خمینی به وطن بعد از سال‌ها تبعید بود که این بازگشت تاریخی تحولی عظیم در روند انقلاب اسلامی بود. ماجرای تشکیل کمیته استقبال از امام خمینی در ۳ بهمن ۱۳۵۷ که یکی از نهادهای انقلابی بود، در واکنش به خبر بازگشت قریب‌الوقوع امام خمینی (رحمة‌الله‌علیه) به ایران و به پیشنهاد شهید مطهری بود. هدف از تشکیل این کمیته هم، برقراری امنیت بازگشت امام به ایران و حفاظت از جان ایشان و همچنین سازماندهی نیروهای انقلابی و برعهده گرفتن انتظامات مراسم بوده است. در اولین جلسه رسمی، شهید مطهری به عنوان رئیس کمیته استقبال انتخاب و پس از آن شاخه‌ها و گروه‌های کاری کمیته تشکیل شد. اعضای اصلی ستاد مرکزی کمیته استقبال از امام خمینی عبارت بودند از: شهید مرتضی مطهری، شهید محمد مفتح، شهید فضل‌الله محلاتی، هاشم صباغیان، اسدالله بادامچیان، کاظم سامی، حسین شاه‌حسینی، علی دانش‌منفرد و اصغر تهرانچی. این کمیته، مدرسه رفاه را به عنوان مرکز استقرار خود انتخاب و اقدام به جذب نیرو کرد. استقبال اقشار مختلف مردم از عضویت در این کمیته به حدی بود که در مدت زمان کوتاهی بیش از ۵۰ هزار نفر به عضویت آن درآمدند و مسئولیت حفاظت از جان امام و انتظامات مراسم را در شرایطی برعهده گرفتند که هنوز دولت بختیار در کشور برقرار بود.
خاطره‌ای از شهید فضل الله محلاتی درباره اقدامات اولیه برای تشکیل کمیته استقبال در کتاب« صخره سخت» نوشته محمدحسن روزی طلب که به بررسی پرونده‌های امنیتی در جمهوری اسلامی (۱۳۵۹-۱۳۵۷) می‌پردازد، آمده که جزئیات تشکیل کمیته استقبال از حضرت امام را شرح می‌دهد. شهید فضل الله محلاتی در آن خاطره که برگی از تاریخ سرنوشت‌ساز کشورمان و انقلاب اسلامی است، می‌گویند: «یک روز صبح بعد از اذان در منزل در حال استراحت بودم که تلفن زنگ زد. مرحوم مطهری بودند و گفتند: «دیشب احمد آقا از پاریس تلفن کردند و گفتند امام تصمیم گرفته‌اند بیایند ایران. شما رفقا را خبر کنید که به منزل ما بیایند.» من به بعضی از افراد تلفن کردم و صبح اول آفتاب به منزل مرحوم شهید مطهری رفتم. آقای مطهری فرمودند: «باید اول به فکر محلی باشیم، بعد هم کمیته استقبال را تشکیل بدهیم.» به مرحوم شهید بهشتی تلفن کردیم که ایشان هم بیایند آنجا. گفتند که بعضی از دوستان اینجا هستند و دارند مذاکره می‌کنند. دیدیم که دو تا کار می‌شود. الان آقای مطهری با یک نیرویی دارد کمیته تشکیل می‌دهد و آقای بهشتی هم با یک دسته دیگر صحبت کرده‌اند. برای اینکه هماهنگ کنیم، به اتفاق مرحوم مطهری به منزل شهید بهشتی رفتیم. بقیه افراد جامعه روحانیت را هم خبر کردیم و شورای مرکزی تشکیل شد. آن وقت دو دسته بودند که بعضی‌هایشان هم با هم خوب نبودند. یک دسته با آقای مطهری و بیشتر با ایشان همفکر بودند، مثل آقای عسگراولادی و آقای حاج مهدی عراقی و مرحوم حاج صادق اسلامی و آقای بادامچیان و رفقایی که از هیئت مؤتلفه قبلی بودند. گروه دیگری هم بودند که همین نهضت آزادی‌ها و این تیپ بودند. به هر حال بعد گفتیم هر کسی که می‌خواهد از هر جمعیتی کمیته استقبال را تشکیل بدهد، از بین دوستان روحانیت مبارز، باید در کمیته استقبال حضور داشته باشند و تمام کارها زیر نظر جامعه روحانیت باشد. این پیشنهاد پذیرفته شد. قرار شد سه نفر انتخاب شوند. معمولا در جمعیت رأی مخفی می‌گرفتند. وقتی رأی گرفتند مرحوم شهید مطهری، مرحوم شهید مفتح و من به عنوان کمیته استقبال از طرف جامعه روحانیت انتخاب شدیم. به من گفتند: شما زودتر بروید آنجا را آماده کنید و مدرسه رفاه را هم برای ورود امام در نظر گرفتند... تصویب شد که اولین جلسه کمیته استقبال در مدرسه رفاه تشکیل شود و خلاصه شش نفر در آنجا انتخاب شدند. اینها دکتر سامی، مهندس توسلی، مهندس صباغیان، شاه حسینی، آقای تهرانچی، آقای دانش آشتیانی و آقای بادامچیان بودند. شش نفر آنها بودند، سه نفر هم از روحانیت بودند. مرحوم شهید مطهری و مرحوم شهید مفتح یک مقدار کارهای دانشگاهی داشتند، می‌رفتند و می‌آمدند و بنا شد من دائم آنجا باشم.»