به گزارش همشهری آنلاین به نقل از آسوشیتدپرس آستین، ۷۰ ساله، در ماه دسامبر (دی ماه) دچار سرطان پروستات تشخیص داده شد و پس از بروز عوارض ناشی از پروستاتکتومی (عمل جراحی برداشتن پروستات)، دو هفته در بیمارستان بستری بود.
با وجود این عوارض، پزشکانش در روز جمعه گفتند: «سرطان او زود تشخیص داده شد و به طور مؤثر درمان شد و پیش‌آگهی بیماری او عالی است.»
این اعلام جزئیات بیماری وزیر دفاع آمریکا در روز جمعه در تضاد با سکوت طولانی درباره دوره بستری شدن او در بیمارستان قرار می‌گیرد که برای چند روز پنهان نگهداشته شد و فقط با سخنان جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا بود که افشا شد.
افشای خبر درمان او در روز جمعه، در تضاد با سکوت طولانی در مورد بستری شدن او بود که نه تنها از افکار عمومی بلکه از رئیس جمهور بایدن نیز پنهان نگه داشته شده بود.انتظار می‌رود آستین روز دوشنبه دفترش در وزارت دفاع آمریکا بازگردد.
پزشکان در بیمارستان نظامی والتر رید در واشنگتن می‌گوید به جز فیزیوتراپی و پیگری منظم پس از عمل جراحی برداشتن پروستات درمان دیگری برای سرطان او طرح‌ریزی نشده است.
وزارت دفاع آمریکا عمل پروستات آستین از نوع «عمل جراحی با کمترین تهاجم» که در آن حداقل برش جراحی انجام می‌شود، توصیف کردد. او در حین عمل در بیهوشی عمومی بود و برخی از اختیاراتش را به کاتلین هیکس، معاون وزیر دفاع سپرده بود.
چطور سرطان پروستات را درمان می‌کنند؟
سرطان پروستات یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در مردان پس از سرطان پوست است. این سرطان معمولاً به آهستگی ایجاد می‌شود و رشد می‌کند و در مراحل اولیه علامتی به وجود نمی‌آورد؛ اما اگر سرطان پروستات درمان نشود، در نهایت می‌تواند به سایر بخش‌های بدن منتشر شود و زندگی فرد را تهدید کند.
از جمله عوامل خطرساز برای سرطان پروستات می‌توان به افزایش سن، سابقه خانوادگی، نژاد و رژیم غذایی اشاره کرد. توصیه انجمن سرطان آمریکا این است که آزمایش خونی «آنتی‌ژن اختصاصی پروستات» (PSA) برای غربالگری سرطان پروستات از ۵۰ سالگی انجام شود؛ اما به برخی از مردان توصیه می‌شد که زودتر انجام این آزمایش را شروع کنند، مثلاً مردانی که سابقه خانوادگی سرطان پروستات را دارند.
اگر سرطان پروستات به طور زودهنگام شناسایی شود، اغلب با موفقیت قابل‌درمان است. گزینه‌های درمانی شامل جراحی، پرتودرمانی و هورمون‌درمانی هستند.
در جراحی «پروستاتکتومی رادیکال» برای درمان سرطان پروستات جراح غده پروستات و کیسه‌های منی‌بر در کنار آنها را برمی‌دارد. البته پزشک باید مراقب باشد تا کمترین آسیب به اعصاب اطراف پروستات وارد شود، چرا که در این صورت عوارض جانبی مانند بی‌اختیاری ادراری و ناتوانی جنسی رخ دهد.
برداشتن پروستات ممکن است با ایجاد برشی در شکم (لاپاراتومی) انجام شود یا با انجام برش‌های کوچک و با کمک دستگاه لاپاراسکوپ انجام شود و ممکن است این جراحی با کمک ربات هم انجام شود.
همچنین ممکن است از روش‌های دیگری مانند کرایوتراپی (منجمد کردن سلول‌های سرطانی) یا امواج فراصوتی تمرکزیافته پرقدرت برای از بین بردن سلول‌های سرطانی پروستات به کار برده شوند.
در صورتی که سرطان به فراتر از کپسول دور غده پروستات انتشار پیدا کرده باشد، اما به سایر اندام‌ها نرسیده باشد، ممکن است پرتودرمانی استفاده شود که ممکن است با تاباندن پرتوهای رادیواکتیو از خارج پروستات یا به صورت داخلی با کار گذاشتن دانه‌ها یا میله‌های رادیواکتیو کوچک درون پروستات انجام شود.
بالاخره در مواردی که سرطان به سایر بخش‌های بدن گسترش پیدا کرده باشد، پزشک ممکن است هورمون‌درمانی را با ترکیبات ضد آندروژن یا هورمون جنسی مردانه شروع کند. این درمان مانع از تأثیر هورمون مردانه تستوسترون در تقویت رشد سلول‌های سرطان