همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی: دفن اموات در محدوده اطراف امامزاده عزیز(ع) تا سال ۱۳۴۷ ادامه داشت، اما مسئولان دانشگاه شهید بهشتی از این کار ممانعت کردند و به همین دلیل قدیمی‌ترین قبرستان اوین آرام‌آرام متروکه شد. قبرستان قدیمی اوین، محل دفن نوادگان عباس میرزا، از شاهزادگان قاجار و فرزند فتحعلی‌شاه، است و فرزندان عبدالصمد میرزا، یکی دیگر از نوادگان شاهزاده‌های قاجار که از خاندان سالور بوده‌اند، کمی آنطرف‌تر دفن شده‌اند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
یکی از این سنگ‌قبرها به سال ۱۳۱۱ و دیگری به سال ۱۳۲۴ تعلق دارد. گفته می‌شود نوادگان قاجار که در قبرستان اوین دفن شده‌اند هرگز وارد عالم سیاست نشدند و از چهره‌های علمی و فرهنگی زمانه خودشان بوده‌اند. بعد از توافق با اهالی اوین، نوادگان قاجار در قبرستان این روستان دفن می‌شوند و آرامگاهی هم برای آنها ساخته می‌شود که قرار بود در طرح احداث دانشگاه تخریب شود اما با پیگیری‌های خاندان سالور و توافقی که حاصل شد این آرامگاه تاریخی از گزند تخریب‌ها در امان ماند.
طبق توافق، خاندان سالور تهیه سیمان برای ساخت دانشگاه ملی سابق و شهید بهشتی کنونی را برعهده می‌گیرد و در ازای آن آرامگاه فرزندان عبدالصمد میرزا دست‌نخورده در اوین باقی می‌ماند.
تصور اشتباهی که درباره قبرستان تاریخی اوین وجود دارد این است که عده‌ای با عنوان «قبرستان دانشگاه» از آن یاد می‌کنند در حالی‌که دانشگاه چند قرن بعد از قبرستان ساخته شده است.