بیماری پارکینسون یک اختلال پیش رونده است که سیستم عصبی و قسمت‌هایی از بدن را که توسط اعصاب کنترل می‌شود تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم بیماری ابتدا به آرامی شروع می‌شود. اما می‌تواند به مرور مشکلات زیادی را برای بیمار به دنبال داشته باشد.

همشهری آنلاین -یکتا فراهانی: نشانه‌های بیماری پارکینسون به نشانه‌های حرکتی و غیر حرکتی تقسیم می‌شوند. علائم معمولاً در طول سال‌ها به کندی خود را نشان می‌دهند. پیشرفت آنها هم به دلیل تنوع بیماری اغلب از فردی به فرد دیگر کمی متفاوت است.

لرزش، کندی، کم حرکتی و سفتی اندام و مشکلات در خصوص راه رفتن و تعادل از نشانه‌های بارز این بیماری است.

ارتباط پارکینسون با افسردگی و اضطراب

علاوه بر علائم مربوط به حرکت، نشانه‌های پارکینسون ممکن است با حرکت ارتباطی نداشته باشد. نمونه‌هایی از علائم غیر حرکتی عبارتند از: افسردگی، اضطراب، بی تفاوتی، توهم، یبوست، افت فشار خون ارتواستاتیک، اختلالات خواب، از دست دادن حس بویایی و انواع اختلالات شناختی.

لرزش، شایع‌ترین علائم این بیماری است. ضمن آنکه این اختلال ممکن است باعث سفتی یا کندی حرکت شود. اکثر افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در نهایت به دارویی به نام لوودوپا نیاز دارند. لوودوپا توسط سلول‌های عصبی مغز جذب می‌شود و به ماده شیمیایی دوپامین تبدیل می‌شود که برای انتقال پیام‌ها بین بخش‌هایی از مغز و اعصابی که حرکت را کنترل می‌کنند، استفاده می‌شود.

بیشتر بخوانیم

اولین علائم پارکینسون ؛ از کجا بفهمیم پارکینسون داریم

این توصیه‌ها را در زمان احساس شکست جدی بگیرید

مفاهیم: هلیکوباکتر پیلوری چیست؟

وقتی غش کردن مایه نگرانی می‌شود

انتقال باکتری‌های سالم

انتقال باکتری‌های سالم از یک فرد به فرد دیگر از طریق پیوند مدفوع می‌تواند برای بهبود علائم بیماری پارکینسون استفاده شود.

در کارآزمایی بالینی اخیر، پیوند میکروبیوتای مدفوع (FMTs) از اهداکنندگان سالم به بیماران مبتلا به پارکینسون در مراحل اولیه منجر به بهبود خفیف اما قابل توجهی در علائم حرکتی بیماران می‌شود که شامل لرزش و مشکلات مربوط به تعادل آنها خواهد شد.

درمان با تجربه‌ای ناخوشایند

اخیراً تیم تحقیقاتی بلژیکی به نتایج جدیدی در خصوص درمان بیماری پارکینسون دست یافتند. آن‌ها فکر می‌کنند می‌توان درمان‌های مرتبط را برای کند کردن پیشرفت پارکینسون و حتی متوقف کردن نشانه‌های آن در نظر گرفت.

براگمن، Arnout Bruggeman، متخصص مغز و اعصاب از دانشگاه کنت می‌گوید: نتایج ما واقعاً دلگرم کننده است. ما پس از یک سال شاهد بهبود قابل توجهی در نشانه‌های حرکتی در شرکت کنندگانی بودیم که پیوند مدفوع اهدایی سالم دریافت کرده بودند که مهم‌ترین معیار برای علائم پارکینسون به شمار می‌رود.

مکانیسم درمان

پیوند مدفوع از طریق بینی بیماران پارکینسونی انجام می‌شود تا به روده کوچک آنها برسد. البته این تجربه خوشایند نیست، اما برای کسانی که به این عارضه مبتلا هستند می‌تواند ارزش آن را داشته باشد که بتوانند نشانه‌های بیماری‌شان را تا حدودی کاهش دهند یا متوقف سازند.

در این آزمایش در مجموع ۴۶ بیمار تحت درمان قرار گرفتند. ۲۲ نفر با پیوند مدفوع از افراد سالم و ۲۴ نفر هم با دارونما. پیگیری‌ها تا یک سال پس از پیوند انجام شد که پس از ۶ ماه پیشرفت‌ها قابل توجه بود.

محققان فکر می‌کنند بهبود علائم ممکن است با تغییرات در حرکت روده مرتبط باشد؛ اگرچه تحقیقات بیشتری برای اطمینان لازم است.

کاهش نشانه‌های بیماری

این درمان فقط محدود به کاهش علائم حرکتی نیست و به طور مثال مشکل یبوست در افرادی که پیوند باکتری را دریافت کردند به میزان قابل توجهی کمتر شد.

وندین بروک Roosmarijn Vandenbroucke بیوتکنولوژیست از مرکز تحقیقات التهاب VIB-UGent نیز در ایمن باره می‌گوید: در مطالعه ما نکات امیدوارکننده‌ای وجود دارد که می‌تواند درمان جدید و ارزشمند برای بیماری پارکینسون باشد.

البته تحقیقات بیشتری در این خصوص مورد نیاز است. اما به نظر می‌رسد این روش، روشی ایمن، مؤثر و مقرون به صرفه برای کاهش و در نهایت بهبود بیماری پارکینسون و همچنین افزایش کیفیت زندگی میلیون‌ها نفر از افرادی است که در سراسر جهان به این بیماری مبتلا هستند.

مقابله با خطر تخریب‌های عصبی

با وجود آنکه هنوز ناشناخته‌های زیادی در مورد پارکینسون هست که درباره آنها چیزی نمی‌دانیم؛ اما تحقیقات قبلی نشان داده اممکن است این بیماری با تغییرات قابل توجهی در میکرو فلور روده مرتبط باشد.

تصور می‌شود توده‌های پروتئینی که در روده تشکیل می‌شوند می‌توانند به سمت عصب واگ حرکت کنند و خطر تخریب عصبی مسوول پارکینسون را افزایش دهند. به این ترتیب اگر ترکیب روده بر این فرایند تأثیر بگذارد، یافتن ترکیب مناسب می‌تواند شدت آسیب را به حداقل برساند.

تأثیر باکتری‌های معده بر پارکینسون

با وجود اینکه تریلیون ها باکتری در داخل معده ما زندگی می‌کنند، تلاش برای کشف اثرات منحصر به فرد آنها بر پارکینسون دشوار خواهد بود. اما می‌توان گفت در حال حاضر دانشمندان به شناخت و کشف‌های بیشتری در مورد این بیماری نزدیک می‌شوند.

دبی لاکنز Debby Laukens زیست شیمی دان از دانشگاه کنت عقیده دارد گام بعدی برای درمان پارکینسون تأمین بودجه بیشتر برای تشخیص باکتری مؤثر در بروز این بیماری است تا مشخص شود کدام باکتری‌ها سهم بیشتری در این خصوص دارند. ؛ موضوعی که می‌تواند منجر به دستیابی به یک قرص باکتریایی یا درمان هدفمندتر شود که در آینده بتواند جایگزین داروهای قبلی شود.

منبع:
https://www.sciencealert.com/transplanting-feces-from-one-person-to-another-could-ease-parkinsons-symptoms