همشهری آنلاین- بهاره خسروی : به گفته محمدجواد اینانلو، مدیرموزه فرش، در این موزه ۴۷ساله، فرشی با عنوان پازیریک، به اسم فرش تهران، نگهداری می‌شود. این فرش در واقع نسخه کپی یا بازنمایی‌شده همان پازیریک معروف موزه آرمیتاژ است با این تفاوت که اوایل دهه چهل توسط زندانیان زندان قصر بافته شده و حالا در موزه فرش جلو چشم عموم است.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
البته اگر اهل ذوق و هنر باشید و گذرتان به موزه فرش افتاده باشد، جز این فرش قدیمی، فرش زیبا و نفیس دیگری هم در این موزه وجود دارد که شناسنامه و رنگ و بوی تهرانی دارد. اینانلو با اشاره به این موضوع و در بخشی دیگر از صحبت‌هایش از موزه فرش تهران به‌عنوان یکی از ارزشمندترین مجموعه‌های گردشگری تهران برای علاقه‌مندان به هنر فرش‌بافی و تحقیق و پژوهش یاد می‌کند و می‌گوید: «در این موزه که ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۶ راه‌اندازی شد، هنرمندان و بازدیدکنندگان با دنیایی از ناشناخته‌های فرش دنیا، فرش ایران و در نهایت فرش تهران آشنا می‌شوند.»
به گفته این مدیر،موزه فرش یکی از معدود موزه‌های تخصصی جهان در حوزه فرش است. همچنین در این موزه فرش‌های متنوعی از سراسر کشور که قدمتشان به قرن شانزدهم می‌رسد برای بازدید عموم به نمایش گذاشته شده. بنای ساختمان این موزه شبیه به دار قالی یا سیاه‌چادر است، یک هکتار وسعت و نزدیک به ۸ هزارمترمربع زیر بنا دارد، طبقه اول این موزه مختص نمایشگاه‌های دائمی و فصلی است که در آن ۱۰۱ قطعه فرش به‌صورت دائم در معرض دید عموم است و در طبقه دوم آن که مخصوص نمایشگاه‌های فصلی است ۵۵ اثر به‌صورت موقت. طراح این ساختمان که از شاهکارهای معماری مدرن ایران محسوب می‌شود. عبدالعزیز فرمانفرمائیان بوده است. تقریباً هر ماه یک نمایشگاه با موضوعات مختلف در اینجا برگزار می‌شود.
یکی از مهم‌ترین و ارزشمندترین بخش‌های موزه فرش، گنجینه آن است. اینانلو در این‌باره تعریف می‌کند: «بیش از دو هزار قطعه فرش از دوره صفوی تا معاصر در مخزن موزه فرش نگهداری می‌شود. مخزن موزه فرش به دو قسمت مخزن فرش‌های دوره صفویه و سایر تقسیم می‌شود.»
مدیر موزه فرش در پایان به مهم‌ترین مشخصه فرش‌های تهرانی‌ها که در این موزه نگهداری می‌شود، اشاره می‌کند و می‌گوید: «عموما فرش‌های منتسب به شهر تهران زرشکی یا قرمز پررنگ هستند و اغلب نقشه‌های آن منتسب به ورامین است.»